سيگار بجاى صبحانه

بر اساس جديدترين تحقيقات سازمان بهداشت جهانى در ۲۸ كشور دنيا از هر سه شاگرد كلاس نهم دبيرستان يك نفر معتاد به سيگار است. مصرف الكل نيز چندان از محيط مدارس دورنمانده. ۴۰ درصد دانش آموزان سالهاى بالاتر دبيرستان بطور مداوم به مشروب پناه ميبرند. صبحانه اما از برنامه غذايى بسيارى از جوانان حذف شده و كم نيستند دانش آموزانى كه با شكم خالى ساعات اوليه درس را آغاز ميكنند.

آمار تاسف آوريست!

مصرف سيگار نه فقط از سوى كنسرن هاى توليد سيگار بلكه مهمتر از آن توسط خود جوانان تبليغ ميشود و اشاعه مييابد. در واقع گوشه و كنار حياط مدارس به هنگام زنگ تفريح بهترين مكان تشويق جوانان به كشيدن سيگار است. بد نيست كه بدانيم سيگارهايى كه امروزه توليد ميگردند نسبت به ده سال پيش به مراتب زيان بار تر هستند زيرا موادى كه به آنها اضافه ميشود بارها خطرناكترند. اين مواد باعث ميشوند كه دود سيگار را بتوان عميقتر فروكشيد، بدون آنكه دچار سرفه شد.

در مقابله با اين روند ناسالم كه مداوما رو به افزايش است دربسيارى مدارس آلمان از ابتداى سال ۲۰۰۵ ميلادى قانون منع كامل صرف دخانيات و الكل در مدارس به اجرا گذاشته شده است. و اين قانون ظرف ماههاى آينده در تقريبا همه مدارس به اجرا گذاشته خواهد شد. قانونى كه حتى شامل حال معلمان نيز ميشود. و اين قانونى است كه مورد حمايت اكثريت مردم قرار گرفته. كم نيستند كسانى كه براى منع شدن مصرف دخانيات در تمامى اماكن عمومى تلاش ميكنند و خواهان همان مقرراتى هستند كه اكنون در ايتاليا اعمال ميشود. از هردو نفر كه مورد همه پرسى قرار گرفته يك نفر خواهان جلوگيرى از مصرف دخانيات در محل كار است.

در پاره اى از استانهاى آلمان دانش آموزانى كه از اين قانون سرپيچى كنند ابتدا تنبيه و در صورت ادامه حتى از مدرسه اخراج خواهند شد. مجازات معلمان نيزدرصورت احترام نگذاشتن به اين قانون ممكن است تا همين مرحله پيش رود. البته در برخى از استانها تلاش ميشود به جاى تنبيه و مجازات دانش آموزان را با شركت دادن در پروژه هاى اجتماعى و كارتربيتى موثر از كشيدن سيگار بازداشت. اطاق اصناف پزشكان البته با اين نحوه ملايم چندان موافق نيست. دكتر گادموسكى رئيس آن معتقد است تنها با توضيح نميتوان جوانان را منع كرد، كمى فشار هم لازم است.

كشيدن سيگار درحقيقت از سال ۱۹۹۷ ميلادى در دبيرستانهاى آلمان ممنوع شده است. اما تاكنون مدارس اين اختيار را داشته اند كه مقررات خاص خود را به اجرا گزارند. به عنوان مثال آزاد بودن مصرف سيگار براى دانش آموزان بالاى ۱۶ سال و معلمان در محيط هاى مخصوص ويا اطاق ويژه سيگار براى معلمان. مشكل اين جاست كه كنترل چنين مكانهايى بسيار سخت است و در عين حال همانطور كه در ابتدا نيز بدان اشاره شد خود به كششى براى كشيدن سيگار درميان دانش آموزان جوان تر منجر ميشود.