فاجعه چرنوبیل از دید آمار و ارقام

نیروگاه اتمی چرنوبیل واقع در خاک اوکراین روز ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ به دلیل خطای انسانی دچار حادثه شد؛ حادثه‌ای که بدترین فاجعه غیرنظامی تاریخ جهان نام گرفت. اما تا امروز، هنوز مشخص نشده است که این حادثه چه تعداد قربانی گرفت. هنوز بسیاری از کسانی که در معرض تشعشات اتمی خارج شده از این نیروگاه قرار داشتند از پیامدهای این آلودگی رادیواکتیوی رنج می‌برند.

آمار قربانیان فاجعه اتمی چرنوبیل رقمی میان ۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار نفر تخمین زده می‌شود. این آمار از این رو متغیر است که پزشکان هنوز نتوانسته‌اند تأثیر مواد رادیواکتیو و بیماری یا مرگ افرادی را که در معرض تشعشعات رادیواکتیو قرار داشتند، دقیقا مشخص کنند.

آلودگی منطقه‌ای به وسعت۲۰۰ هزار کیلومتر مربع

تنها در رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل حدود ۱۹۰ تن مواد رادیواکتیو از جمله سزیوم و پلوتونیوم انبار شده بود. بخش قابل توجهی از این مواد پس از انفجار نیروگاه به خارج نشت کرد و در منطقه‌ای به وسعت ۲۰۰ هزار کلیومتر مربع پخش شد. این منطقه شامل بخش بزرگی از خاک اوکراین، روسیه سفید و روسیه می‌شود. افزون بر این، مواد رادیواکتیو همراه باد و تود‌ه‌های ابر در منطقه گسترد‌ه‌ای از خاک اروپا پخش شد.

سازما‌ن‌های مخالف فعالیت نیروگاه‌های اتمی آمارهای مختلفی از شمار قربانیان این فاجعه اتمی منتشر کردند. بر اساس این آمار سلامت حدود ۶۰۰ میلیون نفردر سراسر اروپا بر اثر فاجعه اتمی چرنوبیل آسیب دیده است. این در حالی است که این رقم تنها شامل افرادی می‌شود که در معرض تشعشات بالای مواد رادیواکتیو قرار داشتند.

بیماری سخت و مرگ‌بار حاصل پاکسازی چرنوبیل

مقامات "اتحاد جماهیر شوروی" برای مهار بحران ۶۰۰ هزار تا یک میلیون‌نفر را برای پاکسازی مناطق آلوده راهی چرنوبیل کردند. بسیاری از این افراد سربازان جوانی بودند که اطلاعی از خطرات تشعشعات مواد رادیواکتیو نداشتند. در مدت ۲۵ سال گذشته از هر ۱۰نفری که در پاکسازی چرنوبیل فعالیت کردند ۹ نفر به بیماری‌های سخت و کشنده مانند سرطان مبتلا شدند. در این فاصله ۱۰۰ هزار نفر نیز درگذشتند.

محدوده ۳۰ کیلومتری نیروگاه چرنوبیل تا به امروز منطقه ممنوعه و به شدت حفاظت شده است. اما خارج از این محدوده هنوز هم ماده رادیواکتیو سزیوم ۱۳۷ در بسیاری از مواد غذایی یافت می‌شود.