1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

فشار امريكا بر شركتهاى آلمانى در ايران

۱۳۸۵ بهمن ۱۱, چهارشنبه

در روز چهارشنبه ۳۱ ژانويه (۱۱ بهمن ماه) كومرتس‌بانك Commerzbank آلمان بخاطر فشار بسيار زيادى كه از سوى دولت امريكا بر آن وارد شد به عنوان آخرين مؤسسه مالى اروپايى تبادل دلارى خود با ايران را متوقف كرد. صادرات آلمان به جمهورى اسلامى ايران نيز در چند ماه اخير كاهش يافته است.

https://p.dw.com/p/A3t6
در نه ماه اول سال ۲۰۰۶ ميلادى صادرات آلمان به ايران حدود ۱۵ درصد كاهش داشت.
در نه ماه اول سال ۲۰۰۶ ميلادى صادرات آلمان به ايران حدود ۱۵ درصد كاهش داشت.عکس: AP
چند ماه پيش كلاوس پتر مولر Klaus-Peter Müller، ريس كومرتس‌بانك كه در ضمن رييس انجمن صنفى بانك‌هاى آلمان است، از فشار امريكا در رابطه با ايران گله كرده بود. اما مولر اكنون مى‌گويد كه اين تصميم ”آزادانه گرفته شده است“. چون روز چهارشنبه ۳۱ ژانويه كومرتس‌بانك به عنوان آخرين بانك اروپايى تبادل دلارى خود با ايران را قطع مى‌كند و آن هم – آن گونه كه در خفا گفته مى‌شود – در پى ”فشار اخلاقى“‌اى كه امريكا وارد آورده است.

امريكا كه به نظرش قطعنامه شوراى امنيت سازمان ملل متحد عليه ايران بسيار ضعيف است، مدت مديدى است كه مى‌كوشد حكومت ايران را بيش از پيش زير فشار بگذارد. قصد امريكا اين است كه بر ستون اصلى اقتصاد ايران فشار آورد، يعنى بر صادرات نفت كه تا ۸۰ درصد درآمد دولت ايران را تشكيل مى‌دهد و معاملات ارزى آن كه بر پايه دلار امريكاست. در اين ميان چند ماهى است كه مؤسسه‌هاى مالى غربى هدفمندانه زير فشار هستند تا تبادل دلارى خود با جمهورى اسلامى را قطع كنند. پيش از كومرتس‌بانك مؤسسه‌هاى مالى Credit Suisse, HSBC, UBS و بانك درسدنر Dresdner Bank معامله ارزى با ايران را متوقف كرده بودند. در نتيجه هم اكنون تنها سه بانك در امارات متحده عربى هستند كه به ايران دلار مى‌دهند. در خيابانهاى تهران نيز مى‌توان متوجه تاثير فشار فزاينده اقتصادى‌ بر ايران شد، وقتى از مردم نظرشان را مى‌پرسيم:

مردى در باره وضعيت اقتصادى و خطر تحريم مى‌گويد: ”اصلا كلا يك حالتى شده كه مردم را پريشان كرده با اين وضعيت. حالا اگر ديگر واقعا هم ما تحريم اقتصادى بشويم، ديگر واويلاست.“

مرد ديگرى در باره قطعنامه سازمان ملل متحد مى‌گويد: ”من از اين قطعنامه چيز زيادى نمى‌دانم، ولى تا آنجا كه شنيده‌ام اين قطعنامه تاثير مستقيم بر زندگى مردم نخواهد داشت. ولى امكان دارد كه در مراحل بعدى قطعنامه‌هايى كه صادر مى‌شود، زندگى مردم را دچار اختلال كند.“

تنها ايرانيها نيستند كه مدتهاست از فشار دائم اقتصادى در رنج‌اند. صنعت آلمان هم اين فشار را حس مى‌كند، آن هم به شكل كم شدن فروش توليداتش. در نه ماه اول سال ۲۰۰۶ ميلادى صادرات آلمان به ايران حدود ۱۵ درصد كاهش داشت. معامله بازرگانى با ايران در سال گذشته ميلادى بالغ بر حدود سه ميليارد و هشتصد ميليون يورو بود. اگر اين معامله قطع شود، اگر چه قابل تحمل است، اما به گفته اتاق صنعت و بازرگانى آلمان به هر حال به معناى از دست رفتن حدود ده هزار محل اشتغال خواهد بود. تيم گولديمان Tim Guldimann كه سالهاست به عنوان سفير سوييس در تهران مشغول كار است، در رابطه با استفاده از سياست افزايش فشار اقتصادى بر ايران مى‌گويد: ”مى‌شود ايران را زير فشار گذاشت. اما پرسش اين است كه آيا به اين ترتيب مى‌توان به هدف خود رسيد يا نه. هنوز كه چيزى ديده نمى‌شود دال بر اينكه ايران به اين فشار فزاينده واكنشى مثبت نشان دهد.“

در حاليكه دولت ايران در اين ميان يورو را پايه پرداخت صادرات نفتى خود قرار داده است و – اين گونه كه به نظر مى‌رسد – تا كنون بدون مشكلى بزرگ در حال گذران زندگى است، نمايندگان كشورهاى اروپايى در تهران از شيوه رفتار امريكا ابراز نارضايتى مى‌كنند. اين شايعه رواج يافته كه فشار دولت امريكا به اين قصد است كه سرانجام راه شركتهاى امريكايى به ايران باز شود. مثال مى‌آورند كه شركت كوكاكولا ليسانس توليد محصولات خود را به بنياد عظيم امام رضا در مشهد داده است. بنيادهاى مذهبى‌اى چون امام رضا يكى از مهمترين عناصر اقتصاد ايران هستند و مسؤول اصلى آنها نيز خود رهبر حكومت جمهورى اسلامى است.