فشار محافظه كاران ايران بر روزنامه نگاران و وبلاگ نويسان

مواهب تكنولوژى جديد براى قدرتمداران ايران چيز ناشناخته اى نيست. مثلا در مجلس ايران نماينده اى هست كه تفريح اساسى اش عكس گرفتن يواشكى از سايرين با تلفن موبايلى است كه به راحتى ميتواند در كف دست جاى بگيرد و بعد عكس را به تمام دنيا مخابره كند. قدرتمداران اين را نيز به خوبى ميدانند كه ارتقاء هر چه بيشتر تكنولوژى ميتواند منجر به از دست رفتن اعتقاد و سلطه آنها نيز بشود. از همين روست كه از آغاز سال جارى محافظه كاران سانسور خشنى را بر سايت هاى اينترنتى اعمال ميكنند.

به گزارش “ هرالد تريبون” از حدود پنج سال قبل تا كنون در ايران هزار و صد مجله و روزنامه توسط مراجع دولتى بسته شده اند. در اين فاصله روزنامه نگاران و نويسندگان در خانه ها رو به اينترنت آوردند و حال اين اينترنت است كه بطور مرتب و طبق نقشه مورد حمله قرار ميگيرد و بخش ” آن لاين” مجله ها و روزنامه ها و همچنين ” وبلاگ” ها زير ضربه رفته و مسدود ميشوند. از پاييز امسال موج بازداشت روزنامه نگاران اينترنتى و وبلاگ نويسان به راه افتاد. هفت روزنامه نگار، يك تكنسين وبلاگ و پنج وبلاگ نويس دستگير و روانه زندان شدند. پارلمان اروپا به اين اقدام ها اعتراض كرد و يادآور شد كه گزارش هاى متعددى داير بر شكنجه بازداشت شدگان دريافت ميشود.

رئيس كل دادگاههاى ايران، عباسعلى عليزاده در يك كنفرانس مطبوعاتى در ماه آبان با تكذيب اعمال شكنجه در زندانهاى ايران گفت بازجويى با شيوه هاى ويژه به معناى شكنجه نيست و وضعيت زندانيان در سلول هاى دو در دو متر مناسب است. البته آقاى عليزاده در اين كنفرانس روشن نساخت كه اين اقامتگاههاى باشكوه در كجاى شهر واقع شده اند.

در اين ميان بيشتر دستگير شدگان با پرداخت وثيقه هاى سنگين آزاد شدند. يكى از اين افراد خانم فرشته قاضى بود كه كه اواخر مهر دستگير شده بود و با وثيقه ۵۰ ميليون تومانى در ماه آذر آزاد شد. خانم قاضى پس از آزادي فورا به بيمارستان منتقل شد . بينى اش شكسته، قفسه سينه اش آسيب ديده و بسيار ضعيف شده است. فرشته قاضى اجازه گرفتن وكيل و صحبت كردن با خبرنگاران را هم ندارد.

خانم قاضى در درجه اول در مورد زنان چيز مينوشت. او نيز مانند ساير زندانيان سياسى به رفتار غيراخلاقى متهم شده . اين اتهامى است كه متوجه محبوبه عباسقلى زاده سردبير مجله فرزانه نيز شده كه يكروز پس از خانم قاضى و پس از بازگشت از همايش اجتماعى اروپا در لندن بازداشت شد. تمام محفوظات كامپيوتر خانم عباسقلى زاده در اختيار مقامات قرار دارد.

سازمان گزارشگران بدون مرز ايران را بزرگترين زندان روزنامه نگاران در خاورميانه ناميده است. البته موقعيت روزنامه نگاران در كشورهايى چون كره شمالى، برمه، چين يا عربستان سعودى از ايران هم بدتر است.

اخيرا در نشريه ”نيويورك تايمز” نيز خانم فروز فرزامى گزارشى در باره روشنفكران و روزنامه نگاران ايران چاپ كرده است كه در آن به اجبار روزنامه نگاران بازداشت شده براى تك نويسى عليه دوستانشان اشاره ميرود. اين تك نويسى ها كه شامل جزييات زندگى ديگران ميشود ميتواند هرآن توسط مقامات عليه ديگران به كار گرفته شود. رژيم ميتواند حيثيت روزنامه نگاران آزاد شده را بعنوان خبرچين زير سوال ببرد.