قتل یک زن جوان در ترکیه و اعتراضات زنان به "دولت مردسالار"
۱۳۹۹ مرداد ۲, پنجشنبه
قتل یک زن جوان در شهر موغله در ترکیه به دست دوست پسر سابق‌اش، موجی از اعتراض و تظاهرات در شهرهای ترکیه را پدید آورده است. پینار گولتکین دانشجوی سال آخر رشته اقتصاد در دانشگاه موغله بود و خودش را برای امتحان نهایی کارشناسی ارشد آماده می‌کرد.
هفته گذشته اما خانواده‌اش خبر ناپدید شدن او را به پلیس اطلاع دادند و پنج روز بعد جنازه نیم‌سوخته او در بشکه‌ای که با بتون پر شده بود در یک جنگل پیدا شد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
دوست پسر سابق پینار، کمال متین اوچی، مورد ظن قرار گرفت و در جریان بازجویی این بارمن ۲۷ ساله اعتراف کرد که دوست دختر سابق‌اش را پس از یک مشاجره به قتل رسانده است.
بر اساس آمار فعالان گروه "ما کشتار جمعی زنان را متوقف خواهیم کرد" در ترکیه، پینار ۱۴۶مین زنی است که در سال جاری تنها به خاطر جنسیت‌اش به قتل رسیده است.
انتشار خبر قتل این دانشجوی جوان در شبکه‌های اجتماعی، منجر به تظاهرات خیابانی در شهرهای استانبول، آنکارا، موغله و سایر شهرهای ترکیه در روز چهارشنبه ۲۲ ژوئيه شد.
بسیاری از تظاهرکنندگان انگشت اتهام را به سوی دولت محافظه‌کار و اسلام‌گرای اردوغان نشانه گرفتند، چرا که به نظر آنان این دولت پایه‌های مردسالاری در جامعه ترکیه را تقویت کرده است.
انتقادات همچنین به شدت متوجه بحثی است که هم‌اکنون در دولت ترکیه بر سر خروج از کنوانسیون استانبول جریان دارد. کنوانسیون موسوم به استانبول، نام توافقی است که در شورای اروپا برای جلوگیری از خشونت علیه زنان و مبارزه با آن در سال ۲۰۱۱ در استانبول به امضای اعضای این شورا رسید و ترکیه نیز در همان سال به آن پیوست.
ابتدای ماه ژوئیه اما معاون حزب عدالت و توسعه که رهبری آن را اردوغان در دست دارد، اعلام کرد که پیوستن ترکیه به این کنوانسیون یک اشتباه بوده است. نعمان کورتولموش در پاسخ به این پرسش که آیا ترکیه قصد خروج از این پیمان را دارد، گفت: «اگر مردم ما چنین انتظاری داشته باشند ما نمی‌توانیم به آن بی‌توجه باشیم.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
از نظر فعالان حقوق زنان، دلیل مخالفت این سیاستمدار و حزب او با کنوانسیون استانبول نقد و توصیه‌های این سند در راستای رفع تبعیض‌های جنسیتی و کلیشه‌های سنتی از نقش زنان در جامعه و خانواده است.
نظیر این بحث سال‌هاست که در ایران بر سر پیوستن این کشور به کنوانسیون بین‌المللی رفع هرگونه تبعیض علیه زنان وجود دارد. زمانی که نمایندگان مجلس ششم لایحه پیوستن ایران به این کنوانسیون را که از سوی دولت وقت تهیه شده بود تصویب کردند، عده‌ای کفن‌پوش به خیابان‌ها آمدند و علیه آن اعتراض کردند.
در نهایت نیز مجلس شورای اسلامی این لایحه را از دستور کار خارج کرد. از میان اعضای سازمان ملل تنها چهار کشور ایران، سومالی، سودان و تونگا این کنوانسیون را امضا نکرده‌اند.