مبارزه با ايدز تنها به تقسيم چند قرص محدود نمى‌شود
۱۳۸۵ آذر ۱۰, جمعه
صد هزار نفر در جهان به اين بيمارى مبتلا هستند، اما اين رقم شايد يك ميليون بيشتر باشد و شايد هم كمتر.
در عرصه مبارزه با ايدز كار زيادى صورت می‌گيرد. هرچند كه اين بيمارى در سراسر جهان گسترش يافته، اما هنوز هم واكسن و يا داروئى عليه آن وجود ندارد. با اين حال داروهائى ساخته شده‌اند كه جلوى گسترش ضعف دستگاه دفاعى بدن را ميگيرند و عمر بيمار را افزايش می‌دهند.
اما ايدز بيمارى نيست كه بتوان براحتى با چند قرص با آن مبارزه كرد و بر آن غلبه يافت. آنانى كه با شعار «متحد در مقابل ايدز» فكر می‌كنند با تقسيم كردن چند قرص با آن به مبارزه پرداخته‌اند، ارتباط پديده‌ها با يكديگر را ناديده می‌گيرند.
وقتى كه دختر هشت ساله‌اى در سيرالئون بعد از تجاوز جنسى به ويروس ايدز مبتلا می‌شود و يا وقتى كه زن بيوه‌اى در الله‌آباد هندوستان پس از اينكه بارها از طرف برادرش مورد سئوال قرار می‌گيرد تا اينكه بالاخره می‌تواند بگويد كه همسرش بر اثر ابتلا به ايدز مرده است و او بعنوان يك زن جرائت نمى‌كند كه خودش و يا فرزندانش را آزمايش نمايد تا بفهمد كه آيا آنها هم به ايدز مبتلا هستند، پس بايد گفت كه اين پديده‌هاى اجتماعى با تقسيم چند قرص قابل حل نيستند.
وقتى جوانان روسى و يا اوكرائينى دورنمائى براى آينده‌شان نمى‌بينند و با پناه بردن به مواد مخدر، سرنگ تزريق هروئين را دسته جمعى مصرف می‌كنند، درد بى‌آينده‌گى‌شان را نمى‌توان با تقسيم چند قرص مدوا كرد.
آنكه فكر می‌كند از طريق توليدات صنايع داروسازى می‌توان با ايدز مبارزه كرده، هنوز نفهميده است كه در بسيارى از كشورها بايد نخست امكان دستيابى به اين داروها را فراهم آورد.
می‌گويند بايد براى تقويت سيستم دفاعى وضعيت تغذيه مبتلايان بهبود يابد، اما بهبود وضعيت تغذيه خيلى گران‌تر از تقسيم چند قرص است. مبارزه با ايدز، مبارزه با فقر است، توسعه اقتصادى، آموزش و پرورش و امكان دستيابى به حداقلى از بهداشت و درمان.
بايد از اين استقبال كرد كه دولت آلمان اعلام كرده است كه در دوران رياست ادوارى‌اش در اتحاديه اروپا و گروه هشت كشور صنعتى جهان، به معضل ايدز توجه بيشترى مبذول می‌دارد. اما اين موضوع نبايد فقط به صدور قطعنامه و بيانيه زيبا محدود شود، بلكه مبارزه با پديده ايدز با منظرى فراتر صورت گيرد.
هله يپه سن
برگردان: محمودصالحى