مبارزه با فقر و بیکاری با ۱۰۰ دلار وام اینترنتی

پرداخت کنندگان وام اینترنتی، بابت وامی که می‌دهند، تا سه درصد بهره سالانه دریافت می‌کنند. اما جاذبه این سرمایه گذرای بیشتر در آن است که وام دهنده می‌تواند دنبال کند که چگونه وام اندک او آینده ای را برای یک نیازمند تامین می‌کند.

با استفاده از وام کوچکی که حداقل آن صد دلار می‌تواند باشد، پرداخت کننده در کشورهائی سرمایه گذاری می‌کند که مردمان فقیر آن قادرند با همین رقم یک کار کوچک برای تامین معاش خود و خانواده شان ایجاد کنند.

داوطلب پرداخت وام، با مراجعه به پایگاه اینترنتی مایکروپلیس، طرح‌هائی را می‌یابد که برای اجرا نیازمند سرمایه گذار هستند. زمان بازپرداخت وام بین ۲ تا ۴ سال و بهره آن بین یک و نیم تا ۳ درصد است.

تا به حال، طرح‌های بسیاری از کشورهای فقیری مثل غنا، آکوادور یا کامبوج در این پایگاه اینترنتی معرفی شده است. سرمایه گذار می تواند از طریق سرویس پرداخت خود ای بی و یا یک ارتباط بانکی متداول صورت گیرد. به چنین سرمایه گذاری‌هائی هیچ هزینه ای تعلق نمی‌گیرد.

هدف ای بی از ایجاد پایگاه اینترنتی جدید، نه ثروتمند کردن اعضای خود با بهره‌های بانکی چرب، بلکه کمک به توسعه کشورهای فقیر است. بر اساس دیدگاه "کمک برای کمک به خود"، وام‌های کوچک بهترین وسیله برای مبارزه پایدار با فقر در کشورهای کم توسعه هستند.

میزان وامی که هر داوطلب می‌تواند از طریق پایگاه اینترنتی مایکروپلیس بپردازد نمی‌تواند از ۲۰۰ دلار بیشتر باشد. همین رقم کوچک، در بسیاری از نقاط جهان، پیش‌شرط ایجاد کاری تازه برای یک فرد یا یک خانواده است.

"محمد یونس" پزشک هندی مقیم آمریکا، پدر اندیشه وام‌های کوچک شناخته شده است. او در سال ۱۹۸۳ Grameenbank را ایجاد کرد، در سال ۲۰۰۶ جایزه نوبل را گرفت و تا به حال بیش از ۶ میلیارد دلار وام در اختیار تهی دستان قرار داده است. رقم وام‌ها، هرگز بیشتر از ۵۰ دلار نبوده است.

۹۸ درصد همه وام ها، در مدت مقرر بازپرداخت شدند. گریمین بانک در ماه اوت سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که ۶ میلیون و ۶۱۰ هزار نفر وام گرفته اند که ۹۷ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند.

ای بی هم، اخیرا با غرور به اعضای خود گزارش داد که وام‌های کوچک آن‌ها، تاکنون میلیون‌ها انسان را از فقر و بیکاری نجات داده است. این کنسرن، ضمنا نمونه‌های جالب مربوط به موفقیت سرمایه گذاری‌ها را در مبارزه با فقر، به آگاهی اعضای خود رساند.

یکی مورد نمونه، پویا پاتل زن هندی است که با ۵۰ دلار وام یک چرخ خیاطی خریده و علاوه بر تامین لباس اعضای خانواده خود، تولیداتش را به دیگران نیز می‌فروشد. بانک‌های معمولی هندی حاضر نبودند به این زن کمک کنند. او اکنون به شکرانه درآمد ناشی از کارگاه دوزندگی کوچکش، می‌تواند برای بچه‌هایش کتاب درسی بخرد.

مایکروپلیس، در بخشی با عنوان Borrower Profile عکس و شرح زندگی دریافت کنندگان وام‌ها را جمع آوری می‌کند و مراجعه کنندگان به این پایگاه اینترنتی می‌توانند با آن‌ها آشنا شوند. به این ترتیب، پرداخت‌کننده وام در هر لحظه می‌تواند دریابد که پولش در کجا به کار افتاده و چه ثمراتی داشته است.