محمد نوریزاد: می‌خواهند مرا بی‌حیثیت کنند
۱۳۹۱ خرداد ۳۱, چهارشنبه
محمد نوریزاد، روزنامه‌نگار و کارگردان منتقد حکومت ایران با نوشتن گزارشی به شرح ماجرای «ربایش وحشیانه» خود توسط ماموران وزارت اطلاعات در روز پنجشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ پرداخته است.
محمد نوریزاد نوشته است پنج نفر در سه اتومبیل پژو و سه نفر پیاده در چند جای یک محله به کمین نشسته و مشغول تعقیب او بوده‌اند.
آقای نوریزاد با بیان این‌که "از تعقیب کننده‌ها و اتومبیل‌شان عکس و فیلم گرفته"، توضیح داده است: «آنها انتظار داشتند من ازسمت مقابل داخل آن خیابان فرعی شوم. اما به صورت اتفاقی از پشت سرشان سردرآوردم و دیدمشان. در روزهای قبل بی‌تفاوت به حضور آنها به دنبال کارخود می‌رفتم. اما آن روز تصمیم گرفتم دونفر از پیاده‌هایشان را تعقیب کنم. یکی از آنها غیبش زد اما دیگری را دریک کوچه‌ی بن‌بست گیرانداختم. خودش را به ندیدن زد. ادای زنگ زدن درخانه‌ای را درآورد. اما بازیگر خوبی نبود. با تلفن همراهم از او عکس و فیلم گرفتم. و بعد رفتم و از یکی ازاتومبیل‌هایشان که سه نفر داخل آن بودند عکس و فیلم گرفتم. از پلاکش مخصوصا.»
در دنباله نوشته نوریزاد که با عنوان "گزارش آدم‌ربایی وحشیانه" منتشر شده آمده است که او پس از گرفتن عکس و فیلم سوار یک اتومبیل کرایه شده و در راه به عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده از اطلاعاتی‌ها یا سپاهی‌ها نگاه می‌کرده و تعدادی از آنها را به یک جای امن ارسال کرده است.
دستگیری پشت چراغ قرمز
کمتر از نیم ساعت بعد پشت یک چراغ قرمز ناگهان حدود هفت، هشت نفر از "برادران غضبناک" سر می‌رسند و به نوشته نوریزاد "مغول گون" برسقف اتومبیل کرایه کوفته و محمد نوریزاد و راننده را بیرون می‌کشند.
ماموران "وحشیانه" کیف و تلفن همراه آقای نوریزاد را از دست او کشیده‌اند و به دستور سر تیم خود به دستان او از پشت دستبند زده‌اند. در ادامه این گزارش آدم‌ربایی امده است: «در همان حال با صدای بلند رو به مردی که با نگرانی ازداخل اتومبیلش به من و به رفتار این هیولاهای غضبناک می نگریست که انگار جاسوسی وطن‌فروش را دستگیرکرده‌اند، خودم را معرفی کردم: نوری زاد. سرتیمِ مهاجمین که بی‌دلیل چهره‌اش را به غلظتی از عصبیت افراط گونه فروبرده بود رو به من غرید که: اگه یه دفه‌ی دیگه داد بزنی بخوای جوسازی کنی دندوناتو می‌ریزم تو دهنت. مرا رو به دیوار و لب جوی کنار خیابان نشاندند تا درباره‌ی راننده تحقیق کنند. خیلی زود متوجه شدند که او با من ارتباطی ندارد. به یکی‌شان گفتم از جیب من پول درآورید و کرایه‌اش را بدهید. همین کار را کردند.»
واکاوی محتوای کیف محمد نوریزاد توسط ماموران
محمد نوریزاد نوشته است: «پیش ازحرکت، همان ماموری که او را درکوچه‌ای بن‌بست گیرانداخته بودم سرش را به داخل آورد و ازمن پرسید: ازکجا به من شک کردی ازم عکس گرفتی؟ به اوگفتم: ما و شما خیلی وقته داریم با هم زندگی می کنیم. نمی‌دانم منظور مرا فهمید یا نه؟ به اوگفتم که بازیگر خوبی نیست و همین ادا و اطوار او مرا نسبت به او مشکوک کرده بود.»
نوریزاد درباره واکاوی محتوای کیف خود توسط ماموران نوشته است که ماموری به «رئیس بزرگ» که پشت خط تلفن منتظر شنیدن بوده می‌گوید: «تو کاغذاش یه بیانیه هم هست. بخونم؟ تیترش اینه: بیانیه‌ی محمد نوریزاد درباره‌ی بازداشت غیرقانونی خود. این بیانیه از هشت ماه پیش درکیف من بود و درحافظه‌ی اینترنت برای پخش. من اگر نیمه شب به خانه برنمی‌گشتم، این بیانیه به‌همراه نامه‌ها و عکس‌ها و فیلم‌هایی که نوشته و ساخته بودم یک به یک و خودکار منتشر می شدند.»
در ادامه این گزارش که نسخه کامل آن در سایت‌های "جرس" و "سحام‌نیوز" منتشر شده به حبس چند ساعته آقای نوریزاد در مکانی نامعلوم اشاره شده و این‌که بالاخره قرار شده او را به مکان دیگری منتقل کنند.
آقای نوریزاد نوشته که در راه با خود می‌گفته به زندان اوین منتقل خواهد شد. اما، نزدیک ساعت دوازده دریک خیابان تاریک او را پیاده کرده و رفته‌اند.
در پایان محمد نوریزاد به "خوش‌شانسی" خود اشاره کرده و نوشته است: «من خیلی خوش شانس بودم که از این آدم‌ربایی جان سالم بدر بردم. چه مردان و زنان بی‌نشانی که گونی به سرشان کشیدند و به ناکجا بردند و بیخ تا بیخ گلویشان را بریدند و هیچ نشانی نیز از آنان درز پیدا نکرد.»
پیش از این محمد نوری زاد هر جمعه برای آیت‌الله خامنه‌ای نامه می‌نوشت. اما در هفته‌های گذشته در بیست و پنجمین نامه خود اعلام کرد که این آخرین نامه او به رهبری است.
در ماه‌های گذشته همچنین صحنه‌هایی از فیلم "محرمانه" محمد نوریزاد که توسط نیروهای امنیتی برده شده بود، پس از مونتاژ در سایت یوتوب منتشر شده است.
آقای نوریزاد همان زمان در گفت‌و‌گو با دویچه وله از بردن تصاویر ضبط شده و وسایل فیلمبرداری خود توسط ماموران امنیتی خبر داده بود.
با این‌حال نوریزاد در گزارش اخیر درباره هدف ماموران امنیتی از دستگیری کوتاه خود نوشته است: «آنها خوب می‌دانند که برای نابود کردن من در چنته‌ی اطلاعاتی‌شان تنها و تنها یک راه، و فقط یک راه باقی مانده. چه؟ بی حیثیت کردن. کاری که بارها وبارها با معترضان کرده‌اند و نتیجه‌ی دلخواه گرفته‌اند. حذف فیزیکی و به زندان انداختن من به صلاح شان نیست.»
محمد نوریزاد، نویسنده سابق روزنامه کیهان و از طرفداران پروپاقرص آیت‌الله خامنه‌ای، در جریان اعتراضات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ به صف منتقدان حکومت پیوست. نگارش نامه‌های سرگشاده انتقادی توسط او خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، سابقه‌ای نسبتا طولانی دارد.
این سینماگر منتقد ۲۹ آذر ۱۳۸۸ به اتهام "توهین به مسوولان و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی" دستگیر و ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۰ آزاد شد. وی از جمله زندانیان سیاسی‌ست که در پی اعتصاب غذای خشک در طول مدت زندان به بیمارستان منتقل شده بود.