مرزشکنی بیش از اندازه محافظه‌کاران
۱۳۸۸ خرداد ۲۶, سه‌شنبه
با برجای ماندن کشته‌ها و زخمی‌ها، خطر بالا گرفتن آتش درگیری‌ها کشور را تهدید می‌کند.
سال‌ها اپوزیسیون ایران در پشت درهای بسته نقش بازی می‌کرد. در مجامع خصوصی بود که تابوشکنی می‌شد. مخالفت‌ها با سیاست احمدی‌نژاد بیشتر از محافل ایرانیان خارج از کشور شنیده می‌شد. به نظر می‌آمد که اصلاح‌طلبان در ایران از قدرت کافی برای بیان آراء خود برخوردار نباشند.
احمدی‌نژاد در همه جا، در مناطق روستایی و در سفرهای خود، سیاست‌اش را به هر شکلی دنبال می‌کرد: تعقیب اقلیت‌های مذهبی، اعدام‌ها، اجرای مجازات شلاق، سانسور شدید مطبوعات و ممنوعیت انتشار نشریات مخالف و دستگیری روزنامه‌نگاران و در پایان، سیاست اتمی وی که ایران را هرچه بیشتر در انزوای بین‌المللی فرو برد.
حال ناروشنی‌ها در نتایج انتخابات نقطه‌ای است که باعث سرریز شدن جریان مخالفت‌ها شده است. تعداد زیادی از ایرانیان بر این عقیده‌اند که موسوی به عنوان رئیس جمهور ایران می‌تواند واقعا برای انجام تغییرات در کشور نقش تصمیم‌گیرنده‌ای ایفا کند.
هنوز وضعیت ناروشنی بر ایران حاکم است. مشخص نیست که آیا اوضاع از کنترل خارج خواهد شد یا نه، و آیا رهبران سیاسی و مذهبی ایران اختلاف در مورد نتایج انتخابات را در خیابان‌ها حل خواهند کرد و یا اینکه گره این موضوع در پشت درهای بسته باز خواهد شد؟
کشور ایران و احمدی‌نژاد، رئیس جمهور، در سال‌های اخیر بطور فشرده‌ای به سیاست بین‌المللی مشغول بودند. دلیل این امر فقط به سیاست اتمی ایران مربوط نیست. ایران نقش کلیدی را در کل منطقه بازی می‌کند. ایران عامل مهمی برای ایجاد ثبات در اوضاع کشور همسایه‌اش عراق است. از سوی دیگر برای ایجاد آرامش در افغانستان نمی‌توان از نقش همسایه مستقیم‌اش ایران چشم‌پوشی کرد. برای یافتن راه‌حل صلح در درگیری‌های خاورمیانه نیز ایران نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. در پایان اگر این کشور دچار هرج و مرج شود، تلاطم زیادی در بازار بین‌المللی نفت بوجود خواهد آمد.
همه این دلایل شرایط را در ایران خطرناک‌تر می‌کند. بسیاری در خفا، یا آشکارا، خوشحالی خود را از این جهت ابراز می‌کنند که دولت پوپولیست احمدی‌نژاد بطور جدی در مخاطره قرار گرفته است. ناامنی که به‌دنبال جنگ قدرت در ایران بوجود آمده، موجب نگرانی جامعه بین‌المللی شده است. حتی در پایتخت بعضی از کشورها سفرای ایران احضار شدند. سیاست فعالانه در قبال ایران در شرایط حاضر به گونه‌ای دیگر تجلی می‌یابد.
آیا در ایران باید درانتظار انقلاب دیگری بود؟ آیا این کشور اسیر جنگ داخلی خواهد شد؟ آیا طرفداران اصلاحات به رهبری موسوی می‌توانند قدرت را با انجام انتخابات مجدد در دست گیرند؟ آیا تظاهرات انبوه مردم برای انجام چنین عملی کافی است؟ و یا مردم از حکومت آیت‌الله‌ها سیر شده‌اند؟ در ایران پرسش‌های زیادی بدون پاسخ مانده‌اند. رئیس جمهور و پیروان محافظه‌کارش این‌بار مرزشکنی‌ای کرده‌اند که هنوز مشخص نیست چه نتایجی را به بار خواهد آورد.
تنها یک چیز مشخص است: در ایران اوضاع مانند گذشته ادامه نخواهد یافت. انتخابات باعث ایجاد دگرگونی در کشور شده است. شاید بسیار بیش از آنچه نامزدهای انتخاباتی حتی فکرش را می‌کردند.
نویسنده: سیبیله گولته، رییس بخش آسیای دویچه وله / SJ
تحریریه: بهنام باوندپور