مرگ یک مربی و سکوت سازمان تربیت بدنی ایران
۱۳۸۹ بهمن ۲۱, پنجشنبه
در روز هفتم آذر سال جاری، نسرين قياسی مربی ۳۷ ساله تیم نجات غریق استان ایلام در جریان رقابت‌های قهرمانی کشور جان سپرد. تا امروز که حدود ۸۰ روز از مرگ نسرین قیاسی می‌گذرد این حادثه با سکوت سازمان تربیت بدنی و فدراسیون نجات غریق جمهوری اسلامی ایران مواجه بوده است.
اعضای تیم پزشکی که مطابق مقررات باید از ابتدای مسابقات در محل حضور داشته باشد، یک روز پس از درگذشت نسرین قیاسی به جزیره قشم آمده‌اند!
نسرین قیاسی در آن روز و پس از برگزاری جلسه هماهنگی رقابت‌ها، اعلام ناخوشی می‌کند. طبق اعلام وکیل خانواده قیاسی، مسئولین فدراسيون توجهی به او نمی‌كنند.
صبح روز بعد هنگامی که نسرين قياسی در دستشويی بوده حالش بد می‌شود. صدای او را اعضای تيم می‌شنوند، اما هنگامی كه به کمک او می‌روند، متوجه می‌شوند درب دستشويی خراب است!
سرانجام بعد از مدتی تقلا، خانم داوری سرپرست تيم ايلام با استفاده از چاقو، درب دستشویی را باز می‌كند و به كمک دو نفر از آقایان حاضر در محل، او را بيرون می‌آورند و به او تنفس مصنوعی می‌‌دهند.
نمایندگان و مسئولین فدراسیون كه بانی رقابت‌ها بودند، همچنین مسئولین و دست اندرکاران اداره کل تربیت بدنی استان هرمزگان، تلاشی در این باره نمی‌کنند. سرانجام به كمک آن دو نفر و خانم داوری سرپرست تیم ایلام، نسرین قیاسی به درمانگاه قشم منقل می‌شود.
به دليل كمبود امكانات در درمانگاه، نسرین قیاسی را دو نفر از اعضای ۱۸ و ۱۹ ساله تيم به همراه خانم داوری با قايق به سمت بندرعباس می‌برند كه باز هم در اين وضعیت، خبری از مسئولان فدراسيون و اداره کل تربیت بدنی استان نيست.
متاسفانه هنگامی كه آن‌ها به بيمارستان ام ليلای بندرعباس می‌‌رسند، نسرين قياسی فوت می‌كند.
سفر با اعمال شاقه
مسافرت به محل برگزاری رقابت‌ها نیز با مشقت‌های فراوانی برای تیم ایلام همراه بوده است.
مسافرت‌های داخلی ورزشکاران در ایران، خصوصاً در رشته‌های غیر فوتبالی همیشه با این دردسرها مواجه بوده است. نگارنده خود شاهد بوده است که بسیاری از تیم‌های ورزشی نوجوانان در داخل ایران، به طور مثال در زمستان با مینی‌بوس‌های کرایه‌ای، به سفرهای بالای ۵۰۰ کیلومتر می‌روند. هیچ وسیله گرمایشی داخل مینی‌بوس نیست و راننده برای گرم‌کردن داخل مینی‌بوس، گاز پیک نیک روشن می‌کند! وسیله‌ای که گویا برای مصارف دیگری داخل مینی‌بوس آورده شده.
نقص فنی فراوان مینی‌بوس در طول مسیر و مشکلات ایمنی دیگر، همیشه جان ورزشکاران ایرانی را در جاده‌های ایران تهدید می‌کند و تلفات جانی فراوانی نیز در پی داشته است.
در پرونده مرحوم نسرین قیاسی نیز، بخشنامه‌ای از سوی سازمان تربيت بدنی به اداره كل تربيت بدنی ايلام ارسال شده كه اسامی تيم‌تان را برای حضور در مسابقات قهرمانی نجات غريق كشور كه در قشم برگزار می‌شود، اعلام كنيد.
ابتدا قرار بوده این ورزشکاران با خودرو، مسافت ايلام تا قشم را طی كنند! مسافتی كه دو هزار كيلومتر طول دارد. اما به گفته پروين آزرم وكيل پرونده که خود از خویشاوندان پروین قیاسی است، برادر ایشان شخصاً بليت تهيه می‌كند و تيم را به قشم می‌فرستد.
سکوت رسانه‌ها
این ماجرای تلخ تا ۷۳ روز، هیچ بازتابی در رسانه‌ها نداشته. حدود ۱۵ روزنامه ورزشی در ایران به انضمام صفحات ورزشی روزنامه‌های سیاسی و برنامه‌های متعدد ورزشی در شبکه‌های مختلف صداوسیما، طی این مدت اخبار حاشیه‌هایی مثل درگیری‌های شیث رضایی را به طور جامعی پوشش دادند. اما هیچ اشاره به مرگ غم‌انگیز یک مربی زحمتکش از استان محروم ایلام نشد.
به گفته خانم آزرم، این خانواده هنوز حتی نتوانسته از طريق مراجع قضایی، پرونده را به مرحله نهايی برساند.
او تاکید می‌کند که محل برگزاری رقابت‌ها، از كوچكترين امكانات پزشكی برخوردار نبوده. مدیران فدراسيون حتی هنگامی كه خویشاوندان نسرین قیاسی برای تحويل گفتن جنازه‌اش به بندرعباس رفته، آن جا حضور نداشتند.
این فدراسيون در اظهارنامه‌ای به قاضی پرونده گفته است كه قياسی با يدک كشی كه فدراسيون اجاره کرده از قشم به بندرعباس اعزام شده اما وکیل خانواده این اظهارات را غیر واقعی می‌داند.
MR/MM