1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ناآرامی‌های ایران و سکوت رهبران عرب

۱۳۸۸ تیر ۳, چهارشنبه

سرکوب خونین تظاهرات و دستگیری‌های گسترده در ایران، واکنش‌های اعتراضی بیشتر سیاستمداران جهان غرب را برانگیخته است، اما دولت‌های عربی، این ناآرامی‌ها را با سکوتی معنا دار دنبال می‌کنند. علت این سکوت چیست؟

https://p.dw.com/p/IY6G
سی و یکم دسامبر ۲۰۰۸: تظاهرات مردم قاهره علیه اجلاس وزرای خارجه اتحادیه عرب. رهبران عرب می‌ترسند که اوضاع ایران سبب گسترش چنین اعتراض‌هائي بشود
سی و یکم دسامبر ۲۰۰۸: تظاهرات مردم قاهره علیه اجلاس وزرای خارجه اتحادیه عرب. رهبران عرب می‌ترسند که اوضاع ایران سبب گسترش چنین اعتراض‌هائي بشودعکس: picture-alliance / dpa

نشریه "دی ولت" آلمان، در دو مقاله جداگانه به تحلیل دلایل سکوت رهبران سیاسی جهان عرب در برابر ناآرامی‌های ایران پرداخته است. یکی از این تحلیل‌ها، عنوان «سکوت پرمعنای دولت‌های عربی» و دیگری «ترس جهان عرب از سرایت» را بر پیشانی دارد.

تبریک حماس و حزب‌الله

"دی ولت" می‌نویسد: «جهان غرب از برخورد نیروهای انتظامی ایران با تظاهرکنندگان مخالف تکان خورده است، اما از جهان عرب کمتر چیزی شنیده می‌شود. از باریکه غزه، سازمان شبه‌نظامی حماس پیروزی احمدی‌نژاد را به وی تبریک گفت. حزب‌الله لبنان نیز، واکنش مشابهی نشان داد. جای تعجبی نیست. احمدی‌نژاد هر دو سازمان را با اسلحه و پول پشتیبانی می‌کند».

گذشته از این، تنها امارات متحده عربی با بیانی خشک پیروزی احمدی‌نژاد را به وی تبریک گفت. همچنین، پس از آن‌که ایران قدرت‌های خارجی و پیش از همه آمریکا و بریتانیا را به پشتیبانی از تظاهرکنندگان متهم ساخت، شیخ عبدالله بن‌سعید آل‌نهیان وزیرخارجه امارات، در سفر به ترکیه گفت: «به‌نظر ما، دخالت خارجی در ایران از سوی هر دولتی که باشد، قابل پذیرش نیست».

شیخ عبدالله، علاوه بر این گفت: «تمام کشورهای منطقه در یک قایق نشسته‌اند و معتقدند که هیچیک از کشورها نباید بی‌ثبات شود». "ولت"، دلیل این موضع گیری را آن می‌داند که امارات متحده عربی مایل است چند جزیره خلیج فارس را، که در تصرف ایران است، پس بگیرد. منظور تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی است.

سکوت شاکیان عرب!

مفسر "ولت"، سکوت سایر دولت‌های عربی را عجیب می‌داند و می‌نویسد: «در ماه مارس همین امسال، عربستان، مصر، اردن و مراکش، از سلطه‌طلبی ایران شکایت کردند و مدعی شدند که ایران از تلاش‌های تبلیغاتی برای شیعه کردن جمعیت سنی آن‌ها و استفاده از ترور دست برنمی‌دارد».

"خالد امینه" استاد رشته استعمار جدید در دانشگاه تتوان مراکش درباره علت سکوت دولت‌های عربی به ولت می‌گوید: «انتقاد از انتخابات در کشورهای عربی یک تابو است. دولت‌های عربی نگران آن هستند که اعتراضات مردم ایران به سرزمین خودشان سرایت کند. بیشتر این کشورها، کمتر از ایران غیردموکراتیک نیستند. در مصر، الجزایر، تونس، سوریه، مراکش، اردن، عربستان سعودی و لیبی، روسای کشورها ده‌ها سال یا حتی مادام العمر حکومت می‌کنند، آزادی مطبوعات محدود است و از انتخابات آزاد و دموکراتیک خبری نیست».

مصری‌ها و کپی‌برداری از ایران

انتقاد از سرکوب تظاهرات و دستگیری‌های وسیع در ایران را، تنها در برخی از روزنامه‌های عربی می‌توان دید. روزنامه سعودی شرق‌الاوسط از تقلب در انتخابات می‌نویسد شبکه تلویزیونی الجزیره تصویرهائی را از خونریزی‌‌های ماموران انتظامی و لباس شخصی‌ها به جهان مخابره می‌کند. "دی‌ولت" به نقل از "عبدالرحمان الراشد" یکی از دبیران اصلی الجزیره می‌نویسد: «ایران باید به تفاوت شعارهائی که می‌دهد با خواست‌های مردم واقعیت ببخشد».

جمال فهیم، روزنامه‌نگار سرشناس مصری منتقد دولت، سکوت رهبران جهان عرب را در برابر ناآرامی‌های ایران چنین توجیه می‌کند: «نسل جدید فعالان عرب، از وقایع ایران الهام خواهند گرفت. وقایع ایران در کره مریخ روی نمی‌دهد. مصری‌ها از آن کپی‌برداری خواهند کرد».

پشتوانه تاریخی این دیدگاه فراموش نشده است: جنبش ملی کردن نفت ایران در دهه پنجاه میلادی، به مصر سرایت کرد و سبب ظهور جمال عبدالناصر شد که در دوران خود رهبر فکری و سیاسی جهان عرب بود.

نویسنده: جواد طالعی

تحریریه: بهنام باوندپور

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه