نخستين روز اعتصاب غذا براى آزادى زندانيان سياسى
۱۳۸۵ تیر ۲۳, جمعه
اكبر گنجى از ايرانيان خواسته بود تا از روز ۲۳ تا ۲۵ تيرماه در سراسر جهان براى جلب افكار عمومى و فشار بر حكومت ايران، دست به اعتصاب غذا بزنند و خواستار آزادى زندانيان سياسى بخصوص منصور اسانلو، رامين جهانبگلو و على‌اكبر موسوى خويينى به عنوان نمادهاى جنبش كارگرى، روشنفكرى و دانشجويى شوند.
اكبر گنجى مبتكر اين اعتصاب غذا اعلام كرده بود كه محل مركزى اين حركت اعتراضى، مقابل مقر سازمان ملل متحد در نيويورك خواهد بود، اما خود نخستين روز اعتصاب غذا را در لندن گذارند. گنجى در كنار بسيارى از ايرانيان در لندن در مقابل ساختمان «بوش‌هاوس» يعنى دفتر مركزى «بى‌بى‌سى ورلد سرويس» نخستين روز اعتصاب غذاى خود را آغاز كرد. مسعود بهنود روزنامه‌نگار سرشناس كه خود در اين حركت اعتراضى شركت كرده، فضاى نخستين روز اعتصاب غذا در لندن را چنين تصوير مى‌كند: ”آنچه امروز در لندن اتفاق افتاد، یک حادثه حتما یگانه و غریب بود. دليل آن اين است که هیچ گروه سیاسی، هیچ دسته سیاسی در برگزاری این حرکت هیچ نوع سهمی نداشت. در حقیقت می‌شود گفت، حرکتی صورت گرفته که فکرش را گنجی بیان کرده بود و به فاصله ۳ـ۲ روز خودجوش هم در داخل ایران و هم در شهرهای مختلف ایرانی‌نشین برپا شد. به همین جهت هم هیچ‌کسی انتظار و توقع جمعیت کثیر نداشت. همین تعداد جمعیت که از صبح در لندن در مقابل «بوش‌هاوس» جمع شده‌اند، باعث تعجب کسانی هستند که می‌گذرند و از جمله کارکنان «بی.بی.سی بین‌المللی». انگلیسی‌ها توجه‌شان به این حرکت جلب شده و تعداد امضاهایی که داده‌اند خیلی زیاد است. در حقیقت می‌شود گفت، فکری که در یک لحظه در ذهن اکبر گنجی جوشید و بعد هم خودجوش مردم بدون تابلو و حتا اکثر آنها، اینطوری که احساس می‌شود، بدون اینکه تعلق خاص سیاسی داشته باشند در آن حضور پیدا کرده‌اند، موفق بوده است“.
مسعود بهنود همچنين در مورد تركيب شركت‌كنندگان و تعلق سياسى آنها مى‌گويد: ”اگر قرار باشد که یک درصدی را ببینم، فکر می‌کنم ۷۰ يا ۸۰ درصد، جوانها و نسل دوم هستند که کمتر پیشینه سیاسی و تاریخچه سیاسی دارند، تابلو سیاسی دارند و دعوای سیاسی دارند، و به نظر می رسد مخرج مشترکشان هم آزادی و دمکراسی برای ایران است و اکبر گنجی را بعنوان مظهر این جنبش می‌شناسند“.
گر چه گروههاى متعدد سياسى و نهادهاى مختلف مدنى از فراخوان اكبر گنجى به اعتصاب غذا حمايت كرده‌اند، اما مسعود بهنود از منظرى ديگر به اين حركت مى‌نگرد: ”آنچه من به چشم می‌بینم و می‌توانم برای شما بگویم، این است که در حقیقت حرکت آقای گنجی تازه، الان، موجب ایجاد یک نهاد مدنی شده. به همین جهت حتا اگر بگویم که NGOها در آن شرکت داشته‌اند، یعنی بقیه بچه‌ها همه‌شان، بچه‌هایی که اینجا دارند فعالیت می‌کنند همه در حقیقت خودشان یک NGO هستند، ولی در حقیقت دارد یک NGO ایجاد می‌شود“.
در ايران نيز تعدادى از ايرانيان، تحصن و اعتصاب غذاى ۳ روزه خود را در محل سازمان «ادوار دفتر تحكيم وحدت» آغاز كردند. مهدى امينى‌زاده عضو شوراى مركزى «ادوار تحكيم وحدت» در مورد نخستين روز اين مراسم مى‌گويد: ”در صبح امروز با برگزاری مراسمی اعتصاب غذای جمعی از فعالان سیاسی در ایران آغاز شد. در این مراسم ابتدا آقای عبداله مومنی (سخنگوی سازمان ادوار دفتر تحکیم وحدت) و محمد هاشمی (دبیر شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت) و آقای حجت‌اله شریفی (از اعضای شورای مرکزی و رییس شورای مرکزی سازمان ادوار دفتر تحکیم وحدت) به بیان صحبت‌های خودشان پرداختند. بعد از آن آقای مهندس عباس امیرانتظام (از فعالان سیاسی و از زندانیان باسابقه ایران) در صحبت‌هایی نظرات خودشان را مطرح کردند و بعد از ایشان جناب آقای دکتر محمد ملکی صحبت‌هایی داشتند. در این جمع علاوه بر افرادی که گفتم، جمعی از دانشجویان و اعضای شورای مرکزی و اعضای شورای تهران دفتر تحکیم وحدت و همینطور اعضای سازمان دانش‌آموختگان ایران «ادوار دفتر تحکیم وحدت» حضور داشتند. همچنین جمع دیگری در همدان برنامه مشابهی را داشتند که به نمایندگی از آنها جناب آقای مجاهد دبیرکل حزب جامعه مدنی همدان هم از طریق تلفن با ما در گفتگو بودند. و همینطور جناب آقای اکبر گنجی که این برنامه با خواست ایشان آغاز شده، ایشان هم در تماس تلفنی چنددقیقه‌ای برای جمع حاضر صحبت کردند“.
از نمونه‌هاى ديگر حمايت از فراخوان اكبر گنجى، اعتصاب غذاى ايرانيان در شهر كلن آلمان بود. كريم شامبياتى عضو «شوراى هماهنگى براى دفاع از حقوق بشر در ايران»، لحظات كوتاهى پس از شروع اعتصاب غذا در محل Bürger Zentrum در محله Nippes كلن مى‌گويد: ”بنا به دعوت آقای اکبر گنجی در رابطه با آزادی زندانیان سیاسی امروز در شهر کلن، مثل سایر شهرهای کشورهای اروپایی و آمریکایی بمدت ۳ روز، جمعه، شبنه و یکشنبه یک اعتصاب غذای عمومی و سراسری سازمان داده شده که شهرهای اطراف مانند دوسلدروف، اسن، بن، آخن و فرانکفورت هم به تجمعی که در شهر کلن برپا شده است پیوسته‌اند. هدف اعمال فشار بر روی حاکمیت جمهوری اسلامی‌ست برای رعایت حقوق بشر و آزادکردن زندانیان سیاسی که در این میان ۳ زندانی سیاسی بمثابه سمبل زندانیان سیاسی ایران برگزیده شده‌اند. طیف‌هایی که شرکت کرده‌اند، سازمانهای سیاسی، تشکل‌ها، نهادهای مدنی و بخشا نهادهای آلمانی، جنبش‌های دانشجویی در این اعتراض به وضعیت حقوق بشر در ایران با ما همراهی می‌کنند“.
علاوه بر نمونه‌هاى يادشده، ايرانيان در مناطق مختلف جهان از جمله در نيويورك و شمال و جنوب كاليفرنيا (آمريكا)، برلين، آخن، دورتموند، اسن، بوخوم (آلمان) ، پاريس (فرانسه)، لاهه و نيمخن (هلند)، سيدنى (استراليا)، وين (اتريش)، استكهلم (سوئد)، مونترال (كانادا) و بروكسل (بلژيك)، با اعتصاب غذاى سراسرى همراه شدند.
اكبر گنجى مبتكر اين حركت نمادين، فردا و پس‌فردا (۲۴ و ۲۵ تيرماه) در نيويورك، در كنار ديگر ايرانيان شركت‌كننده در اين حركت اعتراضى، به اعتصاب غذاى خود ادامه خواهد داد.
بهنام باوندپور