نمايش آثار برجسته موزه «گوگنهايم» در آلمان

این نمایشگاه در فضایی به مساحت ۶هزار مترمربع در تالار هنر و ۱۵۰۰مترمربع در موزه هنر برگزار شده است که تعداد ۲۰۰ قطعه از مجموعه ۲۰۰۰ قطعه‌ اثر هنری متعلق به موزه «گوگنهایم» را دربرگرفته است. این مجموعه تا کنون در هیچ نمایشگاهی یکجا به نمایش گذارده نشده است.

بدینگونه تالار هنر توانسته است آنچه را که تا چندی پیش غیرممکن می‌نمود، امکانپذیر سازد. یعنی برای نخستین بار موقعیتی فراهم آورده است تا مجموعه‌ای پرکشش و فراموش‌نشدنی که بیان یک قرن فعالیت هنری هنرمندان است، نمایش داده شود.

در این نمایشگاه آثار پرارزشی به چشم می‌خورند که کمتر در نمایشگاهی به نمایش گذارده شده‌اند و برای نخستین‌بار است که موزه «گوگنهایم» در نیویورک را ترک کرده‌اند. گفته می‌شود که بسیاری از شهروندان نیویورک برای دیدن آنها به بن پرواز کرده‌اند و یا در راه آمدن به این شهر هستند تا آنچه را که در شهر خود از دیدنش محروم بوده‌اند در اینجا ببینند.

موزه «گوگنهایم» را در نیویورک وارثان «سولومون آر گوگنهایم» یکی از ثروتمندترین خانواده‌های یهودی مهاجر در ایالات متحده آمریکا بنیانگذاری کرده است. اما طرح نخستین موزه را «هیلا فون ربی» شاهزاده خانم آلمانی و نامزد گوگنهایم پیاده کرد كه به گردآوری هنر آبستره آوانگارد می‌پرداخت و قصد داشت، با ایجاد يك موزه معبدى معنوی پدید آورد که مردان و زنان را از دیدگاه معنوی و اخلاق آموزش دهد.

سرانجام در سال ۱۹۳۹ موزه گوگنهایم با نمایشگاهی بنام «هنر فردا» آغاز بکار کرد. پس از آن نیز «پگی گوگنهایم» دختر برادر سولومون گوگنهایم که به هنر سورئالیسم عشق می‌ورزید به آنها پیوست. در این میان مجموعه‌ای که در اختیار خانواده گوگنهایم بود با خرید آثار و مجموعه‌های دیگر و نیز با آثار اهدائی گسترش بیشتری یافت، چنانچه امروز یکی از مهمترین مجموعه‌های آثار کلاسیک مدرن را در اختیار خود دارد.

این مجموعه دربرگیرنده آثاری از «پاول کله»، «فرانس مارک»، «پابلو پیکاسو»،‌ «فراناند لژر»، «روبرت واسیلی کاندینسکی»،‌ «ادوارد لگار»، «یوزف بویس» و بسیاری از هنرمندان دیگر است. «فرانک لئویترایس» در سال ۱۹۴۳ بنا به خواست «هیلا فون ربی» طرحهایی را برای ساختمان یک موزه نوبنیاد پدید آورد که سرانجام در میان سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۵۹ ساختمان آن به پایان رسید.

برای نمایشگاه یک ساختمان مدور نیز به آن افزوده گردید که آرشیتکت و نیز سازنده آن پیش از پایان یافتن ساختمان چشم از جهان فروبستند. اما «هیلا فون ربی» بخاطر یک مشاجره به همكارى خود پايان داد و پس از آن نیز هرگز پا به موزه گوگنهایم که یکی از شاهکارهای هنر معماری قرن بیستم است نگذارد.

اگرچه به نظر می‌رسد که «هیلا فون ربی» به فراموشی سپرده شده است، اما هدفهای او هنوز زنده‌اند. او هدف داشت تا موزه گوگنهایم را تبدیل به نخستین موزه جهانی و مکتب فرهنگی جهان کند. «توماس کرمس» مدیر موزه گوگنهایم در نیویورک دیرزمانی‌ست که رویای یک امپراتوری بزرگ را در قلمرو موزها در سر می‌پروراند. و بدینگونه می‌کوشد تا شعبه‌های تازه‌ای را در شهرهای بزرگ جهان بنیان‌گذاری کند.

در پی این هدف است که بخشی از مجموعه موزه گوگن هایم اکنون در تالار هنر در بن به نمایش گذارده شده‌ است. در میان آثار به نمایش گذارده شده تابلوهایی از پیکاسو، مونه، پل سزان و آثاری از هنرمندان برجسته دیگر به چشم می‌خورند. ونسل یاکوب، سرپرست دیگر تالار هنر، این پروژه را که به مبلغ ۱ میلیارد یورو بیمه شده است، نمایشگاه قرن می‌نامد.

این نمایشگاه که برگزاری آن ۱۰ میلیون یورو هزینه داشته است، بسیاری از علاقمندان و دوستداران هنر را از شهرها و نیز از کشورهای همسایه به شهر بن می‌کشد. بدینگونه پیش‌بینی می‌شود که رکود نمایشگاه «توتان خامون»‌ که در دوسال پیش در همینجا ۸۰۰هزار نفر را به سوی خود کشانیده بود، شکسته شود.

و برخی از کارشناسان حتا بر اين عقيده‌اند كه همانگونه که نمایشگاه بزرگ هنر مدرن در برلين ۱میلیون و ۲۰۰هزار نفر را بخود جذب کرد از این نمایشگاه نیز به همان اندازه استقبال شود.

پرويز حمزوى