نمایشگاه نقاشی: هنر آزادی و آزادی خود هنر است
در دورتموند نمایشگاهی از نقاشی‌ها و طراحی‌های داوود سرفراز برگزار شده است. نمایشگاهی که تا دهم نوامبر ادامه دارد فرصت آشنایی با هنرمندی است که نقاشی را نه ذوق‌آفرینی و زیبانگاری ماهرانه، بلکه راهی به سوی رهایی می‌بیند.
به کجا چنین شتابان؟
سرفراز از نعمت زندگی در جامعه‌ای باز و پیشرفته برخوردار است؛ اما دچار توهم نیست و نیک می‌داند که پیشرفت مادی و تکنیکی که انسان را به توانایی‌های بیکران رسانده، چه بسا او را از ارزش‌های معنوی جدا کرده و او را به بیگانگی تحمل‌ناپذیری محکوم کرده است: «در جامعه بیگانه شهرهای بزرگ خود را تنها و غریبه می‌بینم در برابر اشکال تازه برده‌داری مدرن.»
چشم‌انداز اندیشه
آزادی پرواز بیکران احساس است، سرشار از نور و در شوق افق‌های بیکران. در همین ناخودآگاهی جمعی است که تخیلات ناآرام ما به پرواز در می‌آید و بر هر مرزی غلبه می‌کند. آکریلیک روی بوم.
چشم سوم
سرفراز: «من دیگر به دنیای بیرونی و واقعیت عینی اعتماد ندارم و می‌کوشم همه چیز را با بینشی درونی درک کنم و این نگاه را "چشم سوم" می‌نامم. می‌دانم که این نگاه درونی در فرهنگ امروز جای مهمی ندارد و همه جا با بی‌اعتنایی روبرو می‌شود. دنیای ما عادت کرده است، بعد احساسی و رویه عاطفی هستی ما را نادیده بگیرد.»
فهم "خالی"
طبیعت در خطر است و دنیای زنده رو به فنا می‌رود. ناقوس مرگ هول‌انگیز محیط زیست در روزگار ما به صدا در آمده، اما آیا این صدای کم‌توان به گوش‌ها می‌رسد؟ آیا با این زرادخانه‌هایی که پیرامون خود گرد آورده‌ایم، هنوز نجاتی امکان‌پذیر است؟ - اکریلیک روی کاغذ.
نوبت ماریا است
در کارهای این هنرمند نفس زندگی جاری است و فوت و فن نقاشی چیزی نیست جز ذوق‌آزمایی و صنعتگری. به گفته او: «باید از روزمرگی خلاص شوم و بکوشم به طبیعت حقیقی خودم برسم. به جایی که روحم آزادانه پرواز کند. در این گستره می‌توانم مثل کودکی بازی کنم و همه‌چیز را از نو بیازمایم.»
آینده زن است!
تنها در خلوتگاه آزادی فردی است که هنر زاده می‌شود. مرکب روی کاغذ.
زن و پرده
زن از موتیف‌های اصلی کارهای سرفراز است. در کارهای او رهایی از جنس زن است. مرکب روی کاغذ.
بدون عنوان
در کارهای سرفراز زنان، به ویژه مادران زاینده، نماد امید هستند و رمز رهایی. همه آنها برای گریز از قالب‌های خفه و ساختارهای بسته در تلاش هستند. نمادی هستند از ایستادگی در برابر جامعه ابزارسالار و جهان بی‌روحی که در آن گرفتار شده‌ایم.
راه مقدس
نقاشی برای سرفراز سرگرمی تفنن‌آمیز و هوسبازانه نیست، امری جدی است که بر پایه آن با احساسات خود با جهان پیرامون پیوند برقرار می‌کند. کارهای او اینجا و آنجا رنگی عارفانه یا نشانی از نگاه قدسی دارد، اما فارغ از هر گونه علقه مذهبی است.
داوود سرفراز، طراح و نقاش ایرانی مقیم آلمان
داوود سرفراز، که در ایران هنرهای تجسمی آموخته، از بیش از ۳۰ سال پیش در آلمان زندگی و کار می‌کند. او نگاه و سبکی ویژه دارد و بارها مورد تحسین منتقدان و هنردوستان قرار گرفته است. آخرین نمایشگاه انفرادی او تا دهم نوامبر امسال در دورتموند ادامه دارد.
در دورتموند (هورده) نمایشگاهی از نقاشی‌ها و طراحی‌های داوود سرفراز برگزار شده است. این نمایشگاه فرصتی است برای آشنایی با کارهای تازه هنرمندی که نقاشی را نه ذوق‌آفرینی و زیبانگاری ماهرانه، بلکه راهی به سوی رهایی می‌بیند. سرفراز از بیش از ۳۰ سال پیش در آلمان زندگی و کار می‌کند و نمایشگاه انفرادی او تا دهم نوامبر امسال ادامه دارد.