نژادپرستی و فوتبال
۱۳۸۷ خرداد ۱۳, دوشنبه
پیش از آغاز رقابت‌های فوتبال جام ملت‌های اروپا در روز هفتم ژوئن، شورای اروپا قطعنامه‌ای علیه نژادپرستی صادر کرد. به هنگام صدور این قطعنامه، "لیلیان تورام" ، ملی‌پوش سیاه‌پوست فرانسوی که دارای عنوان قهرمانی جهان نیز هست، حضور داشت. در این قطعنامه، نژادپرستی، خارجی‌ستیزی و یهودی‌ستیزی محکوم شده است.
در اکثر کشورهای اروپائی به هنگام بازی فوتبال، اغلب ناسزاهای نژادپرستانه از سوی تماشاگران شنیده می‌شود. کارشناسان می‌گویند، در مقابل تمایلات نژادپرستانه این فقط آموزش است که می‌تواند کمک کند.
با این حال لیلیان تورام معقتد است که در درون زمین نیز می‌توان اقداماتی انجام داد. وی می‌گوید: «وقتی برای مثال برای توهین به بازیکنان سیاه پوست، صدای میمون در استادیوم شنیده می‌شود، آن‌گاه باید داورتصمیم بگیرد. به هنگام بازی این داور است که در زمین قانون و جامعه را نمایندگی می‌کند. در درون جامعه قوانینی در مقابل نژادپرستی وجود دارد. در درون زمین بازی باید داور وارد عمل شود».
تفاوت‌ها در درون و بیرون استادیوم
اما این درست همان موضوعی است که در روز شانزدهم فوریه اتفاق نیفتاد. "عبداسلام آوودو" ، کاپیتان مراکشی تیم متس، از سوی تماشاگری، "سیاه کثیف و میمون" نامیده شد. او از زمین خارج و تماشاگر فحاش را به پلیس معرفی می‌کند. این فرد هفته گذشته به سه ماه حبس تادیبی، سه سال ممنوعیت ورود به استادیوم و ۲ هزار و ۷۰۰ یورو جریمه محکوم شد. اما داور در آن لحظه به‌جای کمک به این بازیکن، به کاپیتان تیم متس، به‌خاطر خروج از زمین، کارت زرد نشان داد.
توارم که در حال حاضر برای بارسلونا توپ می‌زند، می‌گوید: در هنگام بازی‌های جام قهرمانی اروپا، این موضوع خیلی اهمیت دارد که داور در درون میدان به وظیفه خود واقف باشد. تورام که خود متولد "گوادالوپ" واقع در کارائیب است و در قلمرو سیاسی فرانسه قرار دارد، در حال حاضر عضو شورای عالی انتگراسیون (جذب جامعه میزبان) در فرانسه است. او هم‌چنین موسس یک بنیاد مبارزه با نژادپرستی است.
تورام هم‌چنین می گوید که سیاه پوستان نباید اصلا نقش قربانی به خود بگیرند و می‌افزاید: «برای جامعه و برای خود انسان ایفای نقش قربانی زیان‌بار است. اگر شما قربانی باشید، پس در آن سو هم باید یک عامل وجود داشته باشد. باید با آنهایی که احتمال روبه‌رو شدن با نژادپرستی را دارند کار کرد تا در صورت مواجه شدن با آن درد کمتری را متحمل شوند. اما وقتی کسی در مقابل نژادپرستان هوشیارانه از خود واکنش نشان دهد و قربانی نشود، آنها هم دیگر احساس قدرت نخواهند کرد».
در آخرین جام جهانی برای تیم ملی فرانسه هفت سیاه‌پوست وارد میدان شدند. این موضوع به بحث‌های زیادی دامن زد که متاسفانه تنها در میان راست‌های افراطی نبود. این در حالی است که حضور سیاه‌پوستان در تیم ملی فرانسه به سال ۱۹۳۱ میلادی بر می‌گردد. جالب این‌که در انگلیس که مهد فوتبال است، تازه در سال ۱۹۷۹ بود که اولین سیاه‌پوست برای تیم ملی این کشور پا به میدان گذارد.
تورام می‌گوید:« فراموش نکنید، همه ما انسان هستیم. ما باید درباره چگونگی هم‌زیستی و تقسیم عادلانه بیاندیشم. من بر این باور هستم که در فوتبال به نسبت سایر عرصه‌های جامعه نژادپرستان کمتری داریم و این بدتر از همه است».