نگاه مطبوعات به روزجهانى كارگر
۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۱, دوشنبه
مفسر روزنامه آلمانى ”آلگماينه تسايتونگ Allgemeine Zeitung“ چاپ ماينس بر اين نظر است كه لزومى به آن نيست كه روز اول ماه مه را بگونه‌اى خاص برگزار يا حتى آن را تعطيل كرد. اين مفسر در اين مورد چنين قلم زده است: ”تا كى در آلمان روز اول ماه مه روز تعطيل خواهد بود؟ بسيارى چيزها نشانگر آن است كه اين روز را سرانجام در سكوت به خاك خواهند سپرد. چون به هر حال چشم‌پوشي از يك روز تعطيل، اگر اين روز مصادف با آخر هفته نشود، به كارآيى اقتصادى كشور كمك مى‌كند و موجب مى‌شود كه اقتصاد آلمان با موفقيت در رقابت جهانى شركت داشته باشد. اين اقدام مى‌تواند براى كار و ايجاد محل‌هاى اشتغال بسيار مفيد باشد.“
در برابر مفسر روزنامه ليبرال ”پوليتيكن Politiken“ چاپ كپنهاگ پايتخت دانمارك در باره اهميت تظاهرات روز اول ماه مه مى‌نويسد: ”هنوز بسيار زود است كه بخواهيم جنبش كارگرى و مبارزه طبقاتى را كنار بگذاريم. (...) شواهد مهمى وجود دارند كه نشان مى‌دهند هم اكنون، در وضعيتى كه با روند جهانى شدن روبرو هستيم، مبارزه طبقاتى بار ديگر مطرح مى‌شود. كافى است تنها به آلمان و فرانسه نگاه كنيم تا نشانه‌هاى آن را كشف كنيم. سالها بود كه در آنجا رشد اقتصادى بسيار ضعيف بود. تظاهرات خشونت‌بار در پاريس نشان دادند كه جوانان نيز نگرانى عميقى نسبت به پيامدهاى جهانى شدن حس مى‌كنند. اين نگرانيها تنها محدود به اروپا يا كشورهايى كه داراى رشد ضعيف‌اند نمى‌شوند. در چين با رشد انفجارى‌اش در ده سال اخير، هر روز تظاهرات توده‌اى كارگران خشمگين را مى‌توان ديد، كارگرانى كه كار خود را در پى پيشرفت‌هاى تكنيكى كشورشان از دست داده‌اند.“
و سرانجام در روزنامه ”نورنبرگر ناخريشتن Nürnberger Nachrichten“ تفسيرى مى‌خوانيم در باره شعارى كه امسال سنديكاهاى كارگرى در آلمان با توجه به مشكل‌هاى اشتغال در آلمان براى روز اول ماه مه تعيين كرده‌اند. مفسر اين روزنامه مى‌نويسد: ”اين شعار مى‌گويد "معيار ما شأن انسانى توست". اين شعار به نظر دردناك و احساساتى مى‌رسد، اما درست بر زخمى انگشت مى‌گذارد كه بر پيكر جامعه ماست: هم اكنون بيش از هر چيز با ايجاد مشاغلى روبرو هستيم كه شأن انسانى‌اى براى كسى باقى نمى‌گذارند. چون دستمزد حاصل از اين مشاغل آن اندازه نيست كه بتوان با آن زندگى كرد. چون اين مشاغل عارى از عناصر اصلى‌اى هستند كه در جامعه‌اى عادل با اشتغال در پيوندند، يعنى امنيت و حمايت. كسى كه هر روز با خطر از دست دادن شغل خود مواجه است، نمى‌تواند براى زندگى‌اش برنامه‌‌اى بريزد.“