«هر بازی تدارکاتی و دوستانه به پیشرفت فوتبالمان کمک می‌كند» / گفتگو با محمدرضا كربكندى
۱۳۸۵ دی ۲۱, پنجشنبه
مصاحبه گر: فرید اشرفیان
دویچه وله: آقای کربکندی، روند بازی تیم ملی فوتبال ایران و پیروزی ایران را مقابل تیم فوتبال اشتوتگارت در تورنومنت دوبی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
کربکندی: باید بگویم که هر کشوری برای پیشرفت فوتبالش، به اعتقاد من، باید راه‌های مختلفی را تجربه بکند و راه هایی را پیدا بکند که بجز بازیهای رسمی که حساسیت زیادتری دارند، بتواند بازیکنهای برتر و بازیکنهای آماده خودش را در لیگ جمع و بازیهای مختلفی را بکند. به نظر من اصلا نباید روی اینگونه بازی‌ها حساسیت روی نتایج بازی باشد و این نتایج به نظر من اصلا نباید اهمیت داشته باشند و اینکه شما بتوانید فرصتی را به بازیکن‌هایی که کمتر در تیم ملی فرصت بازی کردن پیدا می‌کنند و شاید مربیان و فشار افکارعمومی این اجازه را ندهد که آنها در بازیهای رسمی آزمایش بشوند، این بهترین فرصت بوده. تیم‌های ایران همیشه نشان داده‌اند که در مقابل تیم‌های مطرح‌تر در دنیا و کشورهایی که صاحب فوتبال هستند انگیزه بسیار خوبی برای بازی دارند. به دلیل اینکه این بازی دوستانه بود و خیلی حساس نبود، بازیکن‌ها بهتر، راحت‌تر و روان‌تر توانستند بازی بکنند و به نظر من بازیهای خوبی از خودشان نشان دادند. بعد از مدتها شما بازیکن‌هایی مثل «مبعلی» و «کعبی» و باز مثل «رجب‌زاده» که کمتر فرصت داشت بازی بکند، مشاهده کردید و یا بازیکنهای دیگر، به نظر من این میدان خیلی خوبی بود برای آنها و همین که این تیم ها از آلمان بودند. فکر میکنم یک انگیزه بسیار خوبی برای بازیکنهای ما داشت، هرچند که ممکن است تیم اشتوتگارت حالا چون زمان استراحتش بود و زمان بازسازی روحی و جسمی تیمش هست، شاید آنچنان فشاری را آنها به خودشان نمی‌آوردند و بعضا از بازیکنهای اصلی استفاده نمی‌کردند، ولی این از ارزش و اهمیت کار بچه های ما کم نمی‌کند. به نظر من علیرغم اینکه این بچه ها کمتر کنارهم بازی کردند و فرصت زیادی را برای تمرین و مرور کارهای تاکتیکی نداشتند به نظر من بازی قابل قبولی را انجام دادند و حالا این نتیجه گرفتن هم کمک می‌کند به اینکه مسئولین فدراسیون و مربیان تیم ملی که چنین فرصتهای بیشتری را برای بازیکنهای لیگ فراهم کنند.
دویچه وله: بازیکن تیم شما، ذوب آهن اصفهان، آقای مهدی رجب زاده زننده تک گل و گل پیروزی تیم ایران مقابل تیم اشتوتگارت بود. شما بجز آقای رجب زاده فعلا در لیگ ایران بازیکنان دیگری را نیز مشاهده می کنید که پشت خط هستند و می توانند پشتوانه ای باشند برای بازیکنان فعلی و اصلی تیم ایران؟
کربکندی: با وضعیت و مشکلاتی که ما در سطح دفاع فرضا داریم، جلال حسینی بازی بسیار شایسته ای از خود نشان داده و همراه تیم «امید» ما هم در بازیهای آسیایی دوحه بسیار خوب بازی کرد و هم در بازی اول مقابل هامبورگ. بازیکنی که بسیار متعصب و بسیار با انگیزه و بسیار خوب بازی می‌کند. این بازیکن میتواند به نظر من در آینده کمک بکند به تیم ملی ما و به خط دفاعی ما. بعضی از بازیکن‌ها هم فرضا فرصت‌هایی را پیدا کرده بودند که بازی بکنند، ولی این دو بازی فرصت خیلی خوبی بود که به نظر من بازیکن‌ها بتوانند خودشان را نشان بدهند. البته بازهم بازیکنهای شایسته‌ای در لیگ ما وجود دارد که آنها را هم باید به تیم ملی فرابخوانند و این فرصت‌ها را برای آنها ایجاد بکنند. به نظر من هر کشوری برای جایگزینی بازیکنهای بزرگ خودش که ما اکثرا بازیکن های لژیونرمان دیگر کم کم دارد سنشان بالا میرود و شاید دیگر نتوانند سالهای طولانی برای تیم ملی ما بازی کنند، به نظر من جانشین‌های خیلی خوبی در این بازی‌ها می‌شود پیدا کرد و من می‌بینم که بازیکن‌ها در اینگونه بازی‌ها بسیار بسیار انگیزه دارند و علیرغم اینکه در نیم فصل مسابقات هستیم و بازیکن‌ها شاید استراحت برایشان بسیار خوب باشد، ولی می‌بینیم که چقدر با انگیزه بازی می‌کنند. به رشکل بازیکنهای جوان باید شلاق بخورند و اینگونه بازی‌ها قطعا میتواند به آنها کمک بیشتری بکند. حالا اسم های بیشتری را من نخواستم بگویم که مبادا به بقیه برخورد بکند، ولی من فکر میکنم که جوان های ما همه شایسته هستند و اینگونه میدان‌ها برای رشدشان بسیار موثر است و میتواند به آنها کمک بکند.
دویچه وله: در اواسط نیمه اول چیزی نمانده بود که بازی بهم بخورد و لغو بشود، بخاطر برخوردی که بوجود آمد میان داور بازی و کادر فنی تیم ایران که روی نیمکت نشسته بود. آقای قلعه نویی از سوی داور اخراج شد، ولی ۸ دقیقه طول کشید که ایشان محوطه تیم ایران را ترک بکند. این نکته را شما چگونه دیدید؟
کربکندی: ببینید، من فکر میکنم بخش‌های مختلفی از جامعه مقصر اینگونه صحنه‌ها هستند. وقتی ما به هامبورگ می‌بازیم و فرضا رسانه‌های ما فشاری را روی تیم ملی‌مان ایجاد می‌کنند و روی مربی تیم ملی، اینگونه فشارها باعث می‌شود که مربی‌های ما را عصبی بکند و از آن راه و مسیری که برای خودشان انتخاب کرده‌اند، خارج بشوند. قطعا هیچکس این نوع برخوردها را نمی‌پسندد و اینگونه برخوردها به شخصیت فوتبال ما حتما لطمه خواهد زد و دیگر در دنیا اینگونه برخوردها و اینگونه اعتراض‌ها، بخصوص در کشورهای صاحب فوتبال، کاملا از بین رفته و چنین صحنه هایی را ما در دنیا خیلی کم می‌بینیم. ما باید عادت کنیم و بفهمیم که داور مسئولیت‌اش به عهده ما نیست و ما مسئولیت تیم خودمان را داریم. بهرحال گروه دیگری به کار داور رسیدگی می‌کنند و به نظر من ما تا یک مقداری تفکرات حرفه‌ای پیدا کنیم، همه‌مان، زمان بیشتری می‌خواهیم تا با چهارچوب و مقررات روز دنیا آشنا بشویم.
دویچه وله: آقای ناصر ابراهیمی مربی تیم ملی فوتبال ایران پس از پایان دیدار ایران مقابل اشتوتگارت گفت، احتمال دارد ایران روز جمعه مقابل تیم ملی امارات بازی نکند، بخاطر وجود جو ضد ایرانی در دوبی. نظر شما در این باره چه هست؟
کربکندی: به نظر من نباید مربیان چنین تصمیمی را بگیرند. قطعا باید مسئولان فدراسیون یک چنین تصمیماتی را بگیرند و به مربیان تیم ملی فکر نمی‌کنم چنین تصمیماتی ارتباط پیدا بکند. اگر هم شرایطی بشود که تشخیص بدهند نباید این بازی را بکنند، به نظر من این تشخیص با فدراسیون هست. اما فکر میکنم ما نباید این فرصت‌ها را از دست بدهیم و از این فرصت‌ها باید حداکثر استفاده را بکنیم. با توجه به لیگ فشرده‌مان و مسابقات جام حدفی زمان بسیار کمی که داریم، به نظر من این فرصتهای خیلی خوبی است. اما، به شما می‌گویم، این جوی که در کشور ما طور فوق العاده‌ای دارد به سمت نتیجه گرایی میرود و اینکه فقط به نتیجه بازی اهمیت می‌دهیم، این کار را برای مربیان ما و برای تیم‌های ملی و حتی تیم‌های باشگاهی‌مان بسیار سخت می‌کند. اگر بخواهم مثالی بزنم، شما تیم ملی آلمان را قبل از بازی جام جهانی دیدید که علیرغم اینکه میزبان بود در اکثریت بازیهای دوستانه‌اش شکست خورد، ولی هیچ چیز تغییر نکرد. انتقاد بود و نقطه نظرات مختلف را مطرح می کردند، ولی هیچگاه تیم ملی از آن برنامه خودش خارج نشد و طبق برنامه‌اش پیش رفت، تا آمد در جام جهانی هم مقام سوم را به دست آورد. به نظر من این ثبات در فوتبال میتواند کمک بکند، ولی متاسفانه در کشور ما این علاقمندی به نتیجه شدت یافته. البته همه جای دنیا نتیجه را دوست دارند، ولی مهم هدفی است که دنبال این بازی های تدارکاتی و دوستانه هست. به نظر من اینها فرصتهای خیلی خوبی است. ما باید با فوتبال‌های مختلف و با سبک های مختلف فوتبال بازی کنیم، تنمان به بازیکنهای صاحب نام و حرفه ای بخورد تا بهتر و قوی‌تر بتوانیم در آینده کار بکنیم. به اعتقاد من، حالا من چون در آن محل نیستم و چندان مطلع از آن شرایطی نیستم که فرضا باعث شده چنین تصمیمی را بگیرند، ولی فکر میکنم که ما با توجه به مشکلاتی که داریم هر بازی تدارکاتی و دوستانه‌ای به پیشرفت فوتبالمان میتواند کمک بکند.