هیچ روزنامه نگاری در میان آزادشدگان نبود

وبسایت "کلمه" در گزارش روز شنبه ۱۲شهریور خود، با اشاره به ادعاهای محمود احمدی‌نژاد، رییس دولت و صادق لاریجانی، رییس قوه قضاییه ایران که می‌گویند هیج روزنامه‌نگاری در کشور زندانی نیست، فهرستی از اسامی روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان در بند را منتشر کرده است.

در این گزارش قید شده که این فهرست کامل نیست و تنها شامل تعدادی روزنامه‌نگار زندانی است که نه تنها آزاد نشده‌اند، بلکه اکثرشان از زمان دستگیری تاکنون از حق مرخصی نیز محروم بوده‌اند.

نام احمد زیدابادی که روز ۲۳ خرداد ۸۸ دستگیر شده و در زندان رجایی شهر کرج محبوس است، در صدر این فهرست آمده است.

برخی دیگر از اسامی این فهرست به این قرارند:

مهدی محمودیان، روزنامه‌نگار و عضو کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت که طی دو سال حبس خود، محروم از حق درمان و مرخصی بوده است.

کیوان صمیمی، مدیرمسئول روزنامه توقیف شده نامه و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات که مشکلات جسمی دارد و بارها اعتصاب غذا کرده است.

مسعود باستانی، سردبیر سایت جمهوریت و همکار روزنامه‌های شرق و کارگزاران که ۱۴ تیر ماه ۸۸ دستگیر شده و از بهمن همین سال به زندان رجایی‌شهر منتقل شده است.

بهمن احمدی امویی، همکار روزنامه‌های سرمایه و سردبیر سایت خرداد نو که از ۳۰ خرداد ۸۸ دستگیر شده و بیش از ۱۶ ماه است که از حق مرخصی محروم مانده است.

عیسی سحرخیز، حسین رونقی ملکی، محمد صدیق کبودوند، محمد داوری، نادر کریمی جونی، سیامک قادری، ابوالفضل عابدینی نصر و احسان‌ مهرابی، سعید متین‌پور، حجت‌الله نیکرویی از دیگر روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسانی هستند که "کلمه" از شرایط سخت  جسمی، عدم درمان یا محرومیت آنها از حق مرخصی و حقوق ابتدایی هر زندانی عادی نوشته است.

تکذیب تبلیغات دستگاه قضایی
 
وبسایت "کلمه" هم‌چنین در روز شنبه ۱۲ شهریور، یادداشت گروهی از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین را منتشر کرده که موضوع آن، تکذیب ندامت و درخواست عفو زندانیان تازه آزاد شده از مسئولان امنیتی و قضایی است.

این زندانیان نوشته‌اند که تعداد زیادی از افراد تازه آزاد شده از کسی تقاضای بخشش نکرده‌اند و تبلیغات جاری برای سرپوش گذاشتن بر بی‌گناهی آنهاست. آنها در ادامه آورده‌اند که اکثر این زندانیان طبق قانون و با توجه به سپری شدن دوران حکم خود، حتی "سبزتر و مقاوم‌تر" از گذشته به جامعه برگشته‌اند. 

در این نوشته یادآوری شده که اکثر زندانیان آزاد شده، آگاه‌تر از گذشته گشته و آزادی شان نه یک لطف و مرحمت، بلکه حقی بوده که بی دلیل از آنان سلب شده بود. زندانیان بند ۳۵۰ اوین،  بطور نمونه از عباس نامی، جوانی ۲۲ ساله نام برده‌اند که تنها بخاطر شعارنویسی بر دیوار و اعتراض به تقلب در انتخابات به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود و پس از سپری شدن دوران محکومیت، بدون ابراز پشیمانی به آغوش جامعه بازگشت.

محمود جعفری دولت آبادی، دادستان تهران در پی آزادی ده‌ها نفر از زندانیان سیاسی به مناسبت عید فطر، اعلام کرده بود که «عفو این دسته محکومان بر اساس تقاضای عفو و ابراز ندامت از جرایم ارتکابی توسط آنان صورت گرفته است.»

MDM/MM