يكصد ساعت همبستگى با زندانيان سياسى و عقيدتى در ايران

سط دادگاه هاى صلاحيتدار بين المللى رسيدگى شود. آقاى بهروز فراهانى، يكى از سخنگويان اين كميته به پرسش هاى صداى آلمان در اين زمينه پاسخ گفت.

مصاحبه گر: داود خدابخش

دويچه وله: آقاى فراهانى، كميته اى تحت عنوان «كميته ى يكصد ساعت همبستگى با زندانيان سياسى /عقيدتى در ايران» از امروز برنامه اى در پاريس دارد. شما سخنگوى اين كميته هستيد. اين كميته از چه سازمانهايى تشكيل شده و برنامه ى آن چيست؟

بهروز فراهانى: اين كميته اى كه تشكيل شده، متشكل است از «انجمن دفاع از زندانيان سياسى و عقيدتى در ايران»، «فورم اجتماعى ايران»، «كميته ى ضدسنگسار»، «اتحاد نيروهاى كمونيست و چپ»، «انجمن ديدار و گفت و گو»، «ايرانيان جمهوريخواه دمكرات و لائيك در پاريس»، «كميته ى اقدام براى آزادى زندانيان سياسى و عقيدتى در ايران» و به اضافه ى شخصيت ها و ايرانيانى كه متعلق به گروهى نيستند، ولى در اعلاميه اى كه ما داده ايم حمايت خود را از آن اعلاميه اعلام كرده اند. ابتكار اين را هم چندنفر از دوستانى كه در رابطه با آزادى هاى سياسى و مدنى در ايران فعال هستند، به عهده داشته اند. وقتى كه خبر اعتصاب غذاى زندانيان رسيد و چون و چند آن بيشتر روشن شد، ما تصميم گرفتيم كه اقدامى بكنيم كه فراتر از اين يا آن گروه برود.

همانطورى كه خود شما حتما توجه كرده ايد، انجمن ها و كميته هايى كه نام بردم، طيف كاملا متنوعى از گرايشات سياسى و نظرى را دربرمى گيرد و قرار بود در رابطه با اين اقدام حتى المقدور تلاش بشود اتحاد عملى گسترده از همه ى نيروهاى ممكن باشد تا بتوانيم به خصوص با توجه به سياست سانسور و انكارى كه رژيم جمهورى اسلامى در رابطه با اين اقدام به غايت شجاعانه زندانيان سياسى در ايران پيش گرفته بود، اين سد سكوت را در خارج بشكنيم و به خصوص اين بالماسكه اى كه تحت عنوان محاكمه ى قاتلان خانم كاظمى در همين مدت در جريان بود، بلندگويى باشيم براى رساندن صداى آنان به افكار عمومى جهانى و در درجه ى اول در كشورى كه هستيم، يعنى فرانسه. ابتكار عمل اين حركت از چندنفر افرادى كه از گروههاى مختلف آمده بودند، در دست گرفته شود و فراخوان اين اقدام را آنها دادند و اين كميته چند روز پيش توانست با پليس فرانسه تماس گيرد و تا مقدمات آن را فراهم كنيم كه امروز كار خود را شروع كنيم، خبر خوش پايان اعتصاب را هم شنيديم. اما از آنجايى كه هدف تنها اين اعتصاب غذا نبود، بلكه افشاگرى از وضعيت ويژه اى كه در حال حاضر در ايران وجود دارد، مى باشد و به خصوص روشى كه رژيم ايران در رابطه با زندانيان سياسى _ عقيدتى در پيش گرفته بود، ما تصميم گرفتيم اين ۱۰۰ ساعت را برگزار كنيم. اين اقدام به حالت تحصن و ايستاده در ميدان باستيل پاريس مى باشد و الان كه با شما صحبت مى كنم چادر خود را هم بپا كرده ايم و ميزها را هم گذاشته ايم و با علاقمندانى كه حاضرند در اينجا پاى ميزها بايستند و اعلاميه پخش كنند و صداى اين زندانيان را به گوش مردم برسانند، همه جمع شده ايم و در حال پخش اعلاميه و دادن شعار هستيم.

دويچه وله: آيا سازمانهاى فرانسوى هم در اين برنامه مشاركت دارند يا اعلام همبستگى كرده اند؟

بهروز فراهانى: از سازمانهاى فرانسوى كه تاكنون با آنها در تماس بوده ايم، سنديكاى كارگرى مثل «CGT»، «سوت» و يا «گروه ده نفر» كه همه پيامهاى حمايتى خود را داده اند و ما از آنها خواهش كرده ايم كه متن پيامها را براى ما ارسال كنند تا آن را در اختيار همكاران خود قرار بدهيم. و اميدواريم كه بتوانيم يك كنفرانس مطبوعاتى هم در اينجا برگزار كنيم و پيام اين زندانيان سياسى را به گوش مردم برسانيم.

دويچه وله: ممكن است كوتاه توضيح دهيد كه خواست اين «كميته ى همبستگى چيست»؟

بهروز فراهانى: به طور مشخص آن چه كه ما خواهانش هستيم، اعزام هياتى براى ملاقات با زندانيان سياسى _ عقيدتى در ايران و به طور ويژه موضوع ملاقات با آقايان ناصر زرافشان، احمد باطبى و ديگران است و همينطور بررسى دادگاه قتل خانم زهرا كاظمى، نه توسط دادگاههاى فرمايشى رژيم جمهورى اسلامى ايران، بلكه توسط مراجع بين المللى در دست گرفته شود و پيگيرى شود. اين دو خواست مشخصى ست كه ما در اين رابطه داريم. و نيز فرستادن اين هياتهاى مستقل به ايران و وادار كردن دولتهاى اروپايى جهت مطرح كردن اين مسايل در روابط و مناسباتى كه با ايران دارند.