پايتخت تيمور شرقى، ميدان تاخت و تاز تبهكاران
۱۳۸۵ خرداد ۹, سه‌شنبه
تيمور شرقى باز هم اسير هرج و مرج و درگيرى شد و خاطره‌ی ساليان پيشين، سال‌هاى اشغال، استقلال طلبى و خونريزى يك بار ديگر در يادها زنده گشت.
ماجرا از اخراج حدود ۶۰۰ تن از سربازان معترض، يعنى حدود ۴۰ درصد نيروهاى مسلح، آغاز گشت. سربازان اخراجى سر به شورش برداشتند و در خيابان‌هاى پايتخت با باقى نظاميان به زد و خورد پرداختند. دستجات اشرار كه عمدتا از جوانان تشكيل مى‌شوند، فرصت را غنيمت شمرده و موج چپاول اموال، به آتش كشيدن ساختمان‌ها، شكستن شيشه‌ها و تخريب همه جا را فرا گرفت. بسيارى از مردم پاى به فرار گذاشتند و آنها كه نتوانستند، در خانه‌هايشان پناه گرفتند و يا اينكه به اردوگاه‌هاى آوارگان، سفارت‌خانه‌ها، و ديگر مؤسسات كشورهاى خارجى گريختند.
دولت، نتوانست اوضاع را تحت كنترل بگيرد و استراليا، مالزى، نيوزلند و حتى پرتغال كه مهر سال‌ها اشغال تيمور شرقى را بر پيشانى دارد، براى گسيل سربازان پاسدار صلح اعلام آمادگى كردند. حدود ۲۲۰۰ سرباز و نظامى نيروهاى چند مليتى به رهبرى استراليا گسيل شده‌اند تا همراه با نيروهاى دولت، امنيت را مستقر كرده و كشور را از درغلتيدن به گرداب جنگ داخلى برهانند.
… و همين عدم توانايى دولت در برقرارى آرامش، بر موج مخالفت‌ها دامن زد. خبرنگارى در اين خصوص مى‌گويد: اعتبار يك دولت با توانايى‌اش در جهت حفظ نظم و امنيت محك زده مى‌شود. در هفته‌هاى گذشته دولت قادر به اين كار نبوده، براى همين است كه مردم اعتماد خود را به حاكمانشان از دست داده‌اند.
بى‌اعتمادى به دولت و هراس از بروز جنگى داخلى در تيمور شرقى ريشه‌اى ديرينه دارد. در سال ۱۹۷۵ كشور از سلطه‌ى چندين ساله‌ى پرتغال آزاد شد. چند روزى نگذشت كه شرق تيمور شرقى به تصرف اندونزى درآمد. اشغال دوباره‌ى كشور سرآغاز درگيرى‌هايى شد كه در طول ۲۴ سال پس از اين واقعه، ۲۰۰ هزار نفر را به خاك و خون غلتاند.
… تا اينكه در سال ۱۹۹۹ فشارهاى بين‌المللى به برگزارى همه‌پرسى استقلال انجاميد. نتيجه‌ى همه‌پرسى نشان داد كه اكثريت مردم خواستار آزادى از سلطه‌ى اندونزى‌اند، اما موضوع به سادگى خاتمه نيافت و مخالفان استقلال كشور دوشادوش سربازان اندونزى با استقلال‌طلبان جنگيدند. در پى وخيم‌تر شدن اوضاع، سازمان ملل متحد نيروهاى حافظ صلح خود را به رهبرى استراليا به تيمور شرقى فرستاد و از آن پس بتدريج آرامش به كشور بازگشت. سرانجام در بيستم ماه مه ۲۰۰۲ ميلادى تيمور شرقى استقلال يافت و در سپتامبر همان سال به عضويت سازمان ملل درآمد.
اين چنين است كه مردم و دولت از بازآمدن دوباره‌ى آن روزها وحشت دارند. امروز در كاخ رياست جمهورى، نشست بحران با حضور رييس‌جمهورى و نخست‌وزير تشكيل شد، تا كشور به گرداب جنگ داخلى نيافتد. با وجود اين تنها صد متر آن طرف‌تر هرج و مرج‌‌‌طلبان كه به ميله‌هاى فلزى و سلاح‌هاى سرد مسلح بودند، اتومبيل‌ها را به آتش مى‌كشيدند و خرابى به بار مى‌آوردند.