پایان رسمی پیمان منع موشک‌های هسته‌ای آمریکا و روسیه

جمعه یازده مرداد (دوم اوت) تاریخ پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد (INF) که یکی از مهمترین معاهدات خلع سلاح هسته‌ای در جهان بود به پایان رسید. این پیمان توافقی بود که سال ۱۹۸۷ آمریکا و روسیه آن را امضاء کرده بودند. حال این دو كشور می‌توانند بدون محدودیت، موشک‌های هسته‌ای میان‌برد بسازند.

خبرگزاری اینترفاکس به نقل از وزارت خارجه روسیه از پایان پیمان منع تولید موشک‌های هسته‌ای میان‌‌برد که میان روسیه و آمریکا بسته شده بود خبر داد.

دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترس پیشتر گفته بود: «با انقضای تاریخ این پیمان، جهان یک مکانیسم ارزشمند برای جلوگیری از جنگ هسته‌ای را از دست می‌دهد.»   

هایکو ماس، وزیرخارجه آلمان  درباره به راه افتادن یک مسابقه تسلیحاتی جدید در جهان هشدار داد. او ضمن تأکید بر اهمیت توافق بر سر پیمانی که ساخت سلاح‌های هسته‌ای را منع کند، گفت: «چالش‌هایی که ما اکنون با پایان قرارداد با آن روبرو هستیم، محدود به اروپا نیست.»

آمریکا شش ماه پیش، اول فوریه اعلام کرد از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد خارج می‌شود. یک روز بعد از آن رئیس جمهوری روسیه هم دستور لغو این پیمان را صادر کرد. این پیمان شامل سامانه‌های موشکی کوتاه‌برد و میان‌برد با کلاهک اتمی می‌شد و موشک‌هایی با برد بین۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر را دربرمی‌گرفت. 

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

ایالات متحده آمریکا و روسیه یکدیگر را به نقض مفاد این پیمان متهم کرده بودند. واشنگتن تأکید داشت  مسکو با سیستم موشکی جدید میان‌برد 9M729  خود که ناتو آن را SSC-8  می‌خواند، پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد را نقض کرده است. روسیه با رد این اتهام، تأکید داشت که برد این سیستم موشکی کمتر از ۵۰۰ کیلومتر است. 

پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد (INF) به ویژه برای کشورهای اروپایی، ضمانت امنیتی مهمی بود. حال بسیاری از سیاستمداران اروپایی نگران به راه افتادن یک مسابقه تسلیحاتی جدید میان ایالات متحده و روسیه هستند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

وزیر خارجه آلمان از مسکو و واشنگتن خواست تا راهکاری برای نجات این پیمان پیدا کنند واز حالا بیش از پیش برای حفظ پیمان محدود کردن سلاح‌های هسته‌ای استراتژیک که تاریخ آن سال ۲۰۲۱ میلادی به پایان می‌رسد، تلاش کنند.

هایکو ماس همزمان هشدار داد: «حتی قدرت‌های هسته‌ای دیگر مانند چین نیز باید برای کنترل تسلیحات، مسئولیت خود را بپذیرند. آنها حال نسبت به دوران جنگ سرد وزن بیشتری در جهان دارند.»