پدر زمين‌شناسی ايران
۱۳۹۹ اسفند ۲۸, پنجشنبه
مادر عبدالكريم قريب افزون بر فارسی، تركی استانبولی میدانست و پدرش پيشكار مالی دولت بود: «دو ساله بودم كه پدرم از كارهای دولتی بازنشسته شد. با علوم قديمی و ادبيات فارسی آشنا بود و از شش سالگی‌ام آموزش مرا به عهده گرفت. ۱۲ ساله بودم كه از دستش دادم و با مادر به تهران آمديم و در مدرسه صفوی مشغول تحصيل شدم.»
۲۳ ساله بود كه به دانشسرای عالی راه يافت، "ليسانس علمی" گرفت و رشته زمين‌شناسی را به عنوان شاخه اصلی درس‌هايش برگزيد: «زندگی انسان از لباس تا خوراك با زمين ارتباط دارد، به خصوص برای من كه در دهات با باغ و طبيعت سروكار داشته‌ام، اين رشته علمی لذت فراوانی دارد. بعد از ليسانس اهواز را انتخاب كردم و در دانشسرای مقدماتی و يك دبيرستان دخترانه تدريس می‌كردم.»
پس از خدمت سربازی در تهران دبير شد و ۳۹ ساله بود كه به خاطر پيشينه كار و آثار چاپ شده‌اش در زمينه‌های گوناگون، مدركی برابر دكترا گرفت و دانشيار دانشسرای عالی شد كه بعدها به استادی دانشگاه ارتقا يافت.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
۳۸ ساله بود كه كتاب "بلورشناسي"اش با استقبال بسيار روبرو شد و پنج سال پس از آن چند اثر ماندگار درباره كانیشناسی و "كانی‌های جزيره هرمز" به چاپ رساند.
۵۸ ساله بود كه مدرسه عالی علوم را در اراك گشود كه هم اكنون دانشگاه اراك است و پنج سال سرپرستی آن را پذيرفت: «آنجا كه ضميمه دانشگاه‌ها شد، وزير علوم وقت می‌خواست افراد مخفی ميان دانشجويان اعتصابی قرار دهم. آنجا را رها كردم و تا سال ۱۳۵۸ كه دانشگاه‌ها تعطيل شد به طور حق التدريسی در دانشگاه ملی پيشين كار می‌كردم.»
او افزون بر همكاری با فرهنگستان و ارتش، در زمينه واژه‌گزينی جغرافيايی و زمين‌شناسی، در چندين مجله مانند "سخن علمي" و "رازی"، مطلب می‌نوشت و "دانش روز" را در اراك منتشر می‌كرد: «تا كنون ۲۵ جلد كتاب تأليف و ترجمه كرده‌ام كه تعدادی از آنها چاپ شده و در تأليف يك دوره هفده جلدی كتاب‌های دبيرستانی با استادان ديگر همكاری داشته‌ام.»
او در چند دانشگاه كشور مانند اراك رشته زمین‌شناسی را برپا كرد و سرپرستی آن را داشت: «چيزی نيست كه ما از زمين نگرفته باشيم، اما متأسفانه زمين‌شناسان كشور ما، نسبت به نيازهايی كه داريم كفايت نمی‌كنند. در دنيا حدود سه ميليون و ششصد هزار زمين‌شناس هست. پاكستان ۱۴ هزار و ايران فقط ۲۳۰۰ زمين‌شناس دارد در حالی كه كشور ما دو برابر پاكستان وسعت دارد.»
عبدالكريم قريب در ۹۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.