پرسپولیس ۲: پرنده‌ی کوچک ترانه‌ای برای مردم سرزمینم بخوان
۱۳۸۸ تیر ۱۲, جمعه
همه چیز از یک روز جمعه شروع می‌شود، روز جمعه، ۱۲ ژوئن سال ۲۰۰۹. « میزان مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری بی‌سابقه است...»
سکانس اول
صحنه‌ی اول: مکان، یکی از شعب اخذ رأی. زنان در صف ایستاده منتظر رأی دادن. چند زن با خوشحالی و دیگران با بهت و تعجب به بگو مگو گوش سپرده‌اند:
زن اول پای صندوق: «بهتان گفتیم به موسوی رأی ندهید. بیرون، بیرون»
زن دیگر: « چرا؟ این حق من است. نمی‌توانید این کار را بکنید. شما فاشیستید.»
صحنه‌ی دوم: نمایی کلوز آپ از شناسنامه‌ای که مُهر شرکت در انتخابات در آن حک شده است.
صحنه‌ی سوم: نمایی از درون اتاق، پدر و دختر در حال دست‌افشانی و پایکوبی
پدر: کشتیمش
دختر: موسوی گفته پیروز انتخابات است
صحنه‌ی چهارم: پدر و دختر با دقت به خبر رادیو گوش می‌دهند
رادیو: احمدی‌نژاد با ۶۲ درصد از آرا برنده‌ی انتخابات...
پدر: غیرممکنه
این اولین سکانس پرسپولیس ۲ است. داستان‌های مصور و اینتراکتیوی که با الهام از شخصیت‌های داستان پرسپولیس مرجان ساتراپی خلق شده است. داستان در ۷ سکانس تعریف شده است از روز ۱۲ ژوئن تا ۲۲ آن ماه. خالقان این اثر "پیمان و سینا" در ابتدای داستان خود می‌نویسند: « ۴ سال پس از انتخابات سال ۲۰۰۵ در ایران، کشور بیش از هر زمان دیگری منزوی شده‌است. کارزار انتخاباتی میرحسین موسوی، نخست وزیر پیشین ایران، امید به تغییر در رأی‌دهندگان، به ویژه رأی‌دهندگان جوان را باردیگر بیدار کرد. ۱۲ ژوئن سال ۲۰۰۹، ۸۵ درصد از واجدین شرایط به پای صندوق‌های رأی رفتند و آنچه پس از آن اتفاق افتاد ایران را برای همیشه تغییر داد:...»
و پرسپولیس ۲ با کمک فیگورهای آشنا‌ی داستان به‌یادماندنی مرجان ساتراپی، روایت‌گر تغییر می‌شود.
روز ۱۳ ژوئن: ناباوری مردم و بهت و نخستین پرسشی که به ذهن هر رأی‌دهنده‌ی معترض خطور کرد: Where is my Vote، کنفرانس مطبوعاتی میر حسین موسوی، پیگیری‌خبرها از تلویزیون رسمی و بهتی که به تدریج به شکل فریاد درمی‌آید و در تظاهرات‌ها به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد و بعد تبدیل به سکوت و الله و اکبر می‌شود.
داستان ادامه می‌یابد تا روز ۲۱ ژوئن. در این روز شماری از تظاهرکنندگان کشته می‌شوند، ندا هم در میان آنهاست.
سکانس پایانی
دختری کوچک در آغوش شبحی سپید پوش خوابیده.
شبح رو به دختر: ندا گریه نکن. مرگ تو بیهوده نخواهد بود.
پیمان و سینا از همه‌ی کاربران خود خواسته‌اند که با پخش و ارسال این داستان به شبکه‌های اجتماعی گوناگون مانند Facebook یا Twitter یا حتی Flickr به این ابتکارعمل که برای پشتیبانی از معترضان به نتایج انتخابات در ایران، به راه انداخته شده، کمک کنند.
برای خواندن و دیدن این داستان به لینک زیر مراجعه کنید:
YK/ SA