پنجمین پیام نوروزی اوباما خطاب به مردم و رهبران ایران
۱۳۹۱ اسفند ۲۹, سه‌شنبه
باراک اوباما٬ رئیس‌جمهور آمریکا٬ در پیام نوروزی خود گفت: «همان‌طور که از آغاز ریاست‌جمهوری‌ام این کار را کرده‌ام٬ می‌خواهم بار دیگر از این فرصت برای گفت‌وگوی مستقیم با مردم و رهبران ایران استفاده کنم.»
اوباما گفت از زمانی که به ریاست‌جمهوری آمریکا رسیدم٬ فرصت برقراری روابط را به دولت ایران داده‌ام؛ ایران می‌تواند با پای‌بندی به تعهدات بین‌المللی‌اش٬ به جایگاه واقعی خود در میان جامعه جهانی بازگردد.» او افزود: «من در مورد دشواری‌های غلبه بر چند دهه بی‌اعتمادی توهم ندارم٬ حل‌وفصل اختلافات میان ایران و آمریکا نیازمند تلاش‌های جدی و مستمر است.»
رئیس‌جمهور آمریکا در این پیام نوروزی تصریح کرد که برنامه هسته‌ای ایران یکی از نگرانی‌های اصلی جامعه جهانی است که صلح و امنیت منطقه و فراتر از آن را در معرض تهدید قرار داده است. او گفت رهبران ایران نتوانسته‌اند جامعه جهانی را متقاعد کنند که هدفشان از پیش‌برد برنامه هسته‌ای صرفا صلح‌آمیز است: «به همین خاطر است که ایران امروز تا این اندازه منزوی شده است. مردم ایران برای این مساله بهایی سنگین و غیرضروری پرداخته‌اند.»
باراک اوباما بار دیگر در پیام خود به مردم ایران تاکید کرد که ایالات متحده ترجیح می‌دهد بحران هسته‌ای ایران را از طریق صلح‌آمیز و دیپلماتیک حل کند: «وقت آن رسیده که دولت ایران گام‌های فوری و جدی در راستای کاهش تنش‌ها بردارد.»
به گفته اوباما اگر راه‌حل صلح‌آمیز و دیپلماتیک برای بحران هسته‌ای ایران پیدا شود «مردم ایران فواید مبادلات تجاری و روابط گسترده‌تر با دیگر ملت‌ها٬ از جمله ایالات متحده آمریکا را خواهند دید٬ اما اگر دولت ایران به حرکت در مسیر فعلی ادامه دهد٬ تنها ایران را منزوی‌تر خواهد کرد.» باراک اوباما گفت این گزینه‌های پیش‌روی رهبران ایران است و او امیدوار است که آنها «مسیر بهتر را انتخاب کنند.»
رئیس‌جمهور آمریکا افزود: «انزوای ایران برای جهان هم خوب نیست. همان‌طور که اجداد شما در طول تاریخ به تقویت علم و هنر کمک کرده‌اند٬ همه کشورها از استعداد و خلاقیت مردم ایران٬ به‌خصوص جوانان آن بهره‌مند خواهند شد.»
او با ارجاع به بیتی از اشعار حافظ٬ در پایان سخنان خود ابراز امیدواری کرد که واشنگتن و تهران بتوانند تنش‌ها را پشت‌سر بگذارند و روابط خود را از سر بگیرند: «درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد٬ نهال دشمنی برکن٬ که رنج بی‌شمار آرد.»