پوتین و انقلاب اکتبر؛ رویکرد متناسب نسبت به تاریخ؟
۱۳۹۶ آبان ۱۵, دوشنبه
اوگوستین قدیس، از فیلسوفان و اندیشمندان مسیحیت در دوران باستان و اوایل قرون وسطی، نقل قولی دارد که می‌گوید: با حقیقت سقوط کردن بهتر از پیروزی با دروغ است. دروغ لنین درباره کمونیسم در پاییز سال ۱۹۱۷ پیروز شد. بر مبنای این برداشت دروغین قرار بود زندگی کشاورزان، کارگران و روشنفکران با پیروزی کمونیسم بهبود یابد.
اما به تدریج مشخص شد که همه این وعده‌ها بی‌محتوا هستند و مارکسیسم - لنینیسم به "افیون توده‌ها" تبدیل شد. در روسیه رژیمی حاکم شد که در آن قتل، راهزنی و جنایات بیشمار دیگر به نام یک ایدئولوژی توجیه می‌شد.
بیشتر بخوانید: اکتبر و پژواک شور انقلابی در شعر سخن‌سرایان ایران
رهبران کمونیست روسیه زندگی عادی نسل‌های بسیاری انسان‌ها را به تباهی کشاندند. آنها میلیون‌ها نفر را کشتند و بزرگ‌ترین پیگرد مسیحیان در طول تاریخ سازماندهی کردند. انقلاب اکتبر فاجعه‌ای بود که بر سراسر سده‌ی بیستم تاثیر گذاشت.
افسانه‌پردازی تاریخ‌نگاران بلشویک
تاریخ‌نگاران بلشویک فرصت زیادی داشتند تا انقلاب اکتبر را بیارایند. آنها به قیام توده‌های مردم علیه دولت موقت اشاره کردند که بدین گونه هرگز رخ نداده بود. واقعیت این بود که شهروندان فرادست شهر سنت پترزبورگ، در هفتم ماه نوامبر ۱۹۱۷به تئاتری رفته بودند که در آن میودور شالجاپین خواننده اپرا آواز می‌خواند.
در همین روز برخی دیگر از شهروندان مقابل فروشگاه‌هایی صف کشیده بودند که آرد یا قند را با قیمت‌های بیش از حد می‌فروختند. مردم عادی روسیه در مرحله پایانی جنگ جهانی اول به زندگی فقیرانه خود ادامه می‌دادند. بیشتر آنها از جنگ خسته و از سیاست دلزده بودند و علاقه‌ای به بلشویک‌ها نداشتند.
بیشتر بخوانید: سر مجسمه لنین از زیر خاک برلین درآمد
اما در چنین شرایطی تروتسکی و لنین خواستار شدید قدرت بودند. در چنین شرایطی هیچ‌کس از دولت موقت در این کشور حمایت نمی‌کرد و دمکراسی بی‌دفاع مانده بود. و به این ترتیب بود که فاجعه آغاز شد.
امروز این پرسش مطرح است که موضع‌گیری دولت کنونی روسیه نسبت به این فاجعه چیست؟ به نظر می‌رسد که کرملین در این رابطه ناتوان و دچار سردرگمی است و از خود رفتاری متناقض نشان می‌دهد. این امر اما شگفتی‌آور نیست، زیرا دستگاه قدرت در مسکو، در کی‌یف یا مینسک هنوز هم تحت تاثیر دوران شوروی است.
رهبری کنونی روسیه از افرادی تشکیل شده است که در اتحاد جماهیر شوروی تربیت شده و با اسطوره و تبلیغات دروغین کمونیست‌ها رشد کرده‌اند. متاسفانه امروز در روسیه دیگر مراجع اخلاقی چون الکساندر سولژنیتسین یا آندره ساخاروف وجود ندارند.
اخلاق‌گرایانی که بدون تعارف انقلابیون حرفه‌ای لنین را، آن گونه که بودند معرفی کنند: افرادی متعصب، تبهکارانی انتقام‌جو، دزد و قاتل. امروز نه تنها چهره واقعی این افراد روشن نمی‌شود، بلکه روی اقدامات نابخردانه‌ای که انجام دادند نیز سرپوش گذاشته می‌شود.
دروغی جدید صدسال پس از انقلاب اکتبر
قرار است در هفتم ماه نوامبر سال جاری میلادی (۲۰۱۷) در شهر سنت پترزبورگ مراسمی به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب اکتبربرگزار شود. در این مراسم قرار است اشعاری از شاعران "سرخ" و همچنین شاعران (سفید) که به تزار روسیه وفادار بودند، خوانده شوند.
بیشتر بخوانید: تاثیر انقلاب اکتبر روسیه بر جنبش‌های انقلابی در ایران
برنامه ریزان این مراسم می‌خواهند در پایان به این نتیجه برسند که در هر دوجبهه جنگ داخلی در روسیه با پنج میلیون قربانی "میهن پرستان" بسیاری فعالیت می‌کردند. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، قرار است در این مراسم به عنوان بزرگ‌ترین آشتی دهنده مردم روسیه با دیدگاه‌های مختلف ظاهر شود.
به این ترتیب دولت روسیه به رهبری پوتین که در پی ثبات در کشور است، در نظر دارد دروغی دیگر را در ارتباط با انقلاب اکتبر بر دروغ پیشین خود استوار کند، زیرا نه لنین میهن‌پرست بود، نه تروتسکی و نه استالین.
مارتین لوتر، کشیش اصلاح‌طلب مسیحی که یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌ها در تاریخ آیین مسیحیت و از پیشوایان نهضت اصلاحات پروتستانی به‌شمار می‌رود، ۵۰۰ سال پیش در باره دروغ گفت که مثل گلوله‌ای برفی است که هر چه بیشتر آن را بچرخانیم بزرگ‌تر تبدیل می‌شود.
در چنین شرایطی باید گفت که تنها "خورشید حقیقت" است که می‌تواند "گلوله برفی کمونیسم" را ذوب کند. باید امیدوار بود که نسل‌های بعدی در روسیه جرات پذیرفتن رخدادهای تاریخی را بیشتر از نسل کنونی داشته باشند.
و در چنین صورتی است که می‌توان در روسیه رویکردی متناسب با رویدادهای وحشتناکی داشت که درست ۱۰۰ سال پیش رخ دادند.