پيوستن تركيه، شانس بزرگ براى اتحاديه اروپا
۱۳۸۵ مهر ۲۵, سه‌شنبه
انجماد غريب
روزنامه‌ى فرانسوى «درنير نوول دالزاس» (DNA) چاپ استراسبورگ در مورد اوضاع لبنان مى‌نويسد: «در لبنان و در امتداد مرز اسراييل جايى كه سربازان فرانسوى، ايتاليايى و اسپانيايى گشت مى‌زنند، انجماد غريبى حاكم شده است. حزب‌الله «نظامى» كاملا مفقود شده، در حالى كه حزب‌الله «سياسى» نزد ساكنان آنجا فعاليت زيادى دارد. ارتش لبنان با تجهيزات كهنه‌ى خود بيشتر حضور بدى دارد و كار آن در پاكسازى‌ها و كنترل‌هاى خيابانى خلاصه مى‌شود. آرامش در حد كمال است، اما واقعيت اين است كه قطعنامه‌ى سازمان ملل مبنى بر خلع‌سلاح حزب‌الله، پياده نمى‌شود. ظاهرا ارتش لبنان پرهيز مى‌كند كه مزاحم ميليشياى شبه‌نظامى شيعه بشود. هنوز هم تبادل اسرا ميان حزب‌الله و اسراييل به چشم نمى‌خورد».
چرخش كابينه‌ى اسراييل به راست
روزنامه‌ى دانماركى «اينفورماسيون» (Information) چاپ كپنهاك در مورد گسترش ائتلاف دولت اسراييل با نيروهاى راست مى‌نويسد: «اهود اولمرت نخست وزير اسراييل با فاشيسم لاس مى‌زند. تفسيرگر يكى از روزنامه‌هاى اسراييلى اين فرمولبندى سخت را به كار برد تا به تلاش‌هاى اولمرت براى گسترش ائتلاف حكومتى به سمت حزب شديدا دست راستى ملى‌گراى بايتنو بپردازد. رييس دولت اين امر را رسما تقويت ائتلافش خواند و آن را به اين صورت مستدل ساخت كه اگر از ائتلاف كنونى حتا يك حزب بيرون مى‌رفت احزاب حاكم كه از ۱۲۰ كرسى پارلمان اسراييل داراى ۶۶ كرسى هستند، اكثريت را از دست مى‌دادند. و اين امر در زمان ناآرامى‌هاى پس از جنگ لبنان كاملا ممكن است. منازعات سياسى درباره‌ى خطاهاى صورت گرفته در اين جنگ از هم اكنون اتحاد حول حزب اولمرت را بشدت به لرزه درآورده‌اند. اما واقعيت اين است كه گسترش كابينه در عين حال به معنى چرخش به راست در سياست اسراييل و توضيح واژگان شديد آن تفسيرگر است و نگرانى عميق ساير بخش‌هاى صحنه‌ى سياسى اسراييل را برمى‌انگيزد».
مانوور رياكارانه
روزنامه‌ى اسپانيايى «ال پريوديكو» (El Periódico) چاپ بارسلون در مورد قطعنامه‌ى شوراى امنيت سازمان ملل و مجازات‌هايى كه عليه كره‌ى شمالى وضع مى‌كند مى‌نويسد: «پس از تصويب قطعنامه‌ى سازمان ملل دو دخيل اصلى در منازعه يعنى چين و كره‌ى جنوبى ناگهان دچار ترديد شدند و گفتند كه مناسبات تجارى نبايد تحت تاثير قرار گيرند. اينجاست كه بايد از خود پرسيد شوراى امنيت سازمان ملل كه قرار است صلح و نظم سياسى را در جهان حفظ كند به چه دردى مى‌خورد؟ قطعنامه‌ى سازمان ملل كه اينهمه هيجان برانگيخت، هزل آميز به نظر مى‌رسد. احتمالا قضيه به از سرگيرى گفتگو ميان كشورهاى شش‌گانه يعنى آمريكا، چين، روسيه، ژاپن و دو كره حواله خواهد شد. اينك روشن مى‌شود كه برافروختگى جهانى در مورد آزمايش اتمى كره‌ى شمالى، مانوور رياكارانه‌اى بيش نبود».
دلايل پويايى اقتصاد آمريكا
روزنامه‌ى فرانسوى «له اكو» (Les Echos) چاپ پاريس در مورد رشد جمعيت آمريكا به ۳۰۰ ميليون نفر مى‌نويسد: «آمريكا حتا با ۳۰۰ ميليون نفر جمعيت خود نيز فقط پنج درصد جمعيت كره‌ى زمين را تشكيل مى‌دهد. اما همين پنج درصد در رشد نقش تعيين‌كننده‌اى ايفا مى‌كند. از بيست سال پيش، توليد در مقايسه با درآمد سرانه‌ى داخلى در آمريكا بطور متوسط ۱/۳ درصد افزايش يافته است. در فرانسه اين رشد ۱/۲ درصد بوده است. به عبارت ديگر فاصله‌ى رشد اقتصادى ميان دو كشور را نبايد در تفاوت پژوهش، سياست پولى و يا بازار كار دانست. پويايى اقتصادى آمريكا بيش از هر چيز دلايل جمعيت‌شناختى دارد».
شانس بزرگ براى اروپا
روزنامه‌ى بريتانيايى «اينديپندنت» (Independent) چاپ لندن عضويت تركيه در اتحاديه‌ى اروپا را شانس بزرگى ارزيابى مى‌كند و مى‌نويسد: «آزمايش ديپلماتيك واقعى ماه آينده صورت خواهد گرفت، هنگامى كه گزارش درباره‌ى پيشرفت‌هاى تركيه براى تلاش‌هاى اصلاحاتى از آغاز شروع مذاكرات در يك سال پيش منتشر مي‌گردد. اين امر به دلايل ايدئولوژيك و مادى تكانه‌ى بزرگى براى اروپاست، كه يك كشور عمدتا اسلامى را در مرزهاى خود بپذيرد. همزمان اروپا اين فرصت پرارزش را مى‌يابد كه حقوق‌بشر، آزادى بيان و اقتصاد ليبرال را وارد كشورى كند كه هم مرز با خاورنزديك است. اگر تركيه پيوند سياسى با اروپا نيابد، هيچكدام از اين‌ها متحقق نخواهد شد».