1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

چهار روز کاهش دوران حبس به ازای خواندن هر کتاب

YK۱۳۹۲ خرداد ۱۴, سه‌شنبه

چگونه زندانی می تواند مدت حبس خود را کاهش دهد؟ با کتاب خواندن. طرحی از برزیل که در آلمان هم طرفدار دارد. چگونه می توان زندانی را برای دوران پس از حبس آماده کرد؟ با دسترسی به اینترنت. موضوعی با موافقانی به اندازه مخالفان.

https://p.dw.com/p/18jau
عکس: picture alliance/dpa

می‌گویند کتاب غدای روح است و کتاب خواندن انسان را آگاه می کند. ایمانوئل کانت، فیلسوف آلمانی، تنویر افکار و روشنگری را این گونه معنا می کند: «خروج انسان از صغارتی که به تقصیر خویش در بند آن است».

آنچه که کانت "صغارت خودساخته" می نامد را یک زندانی تمام روز می زید و تجربه می کند. زندانی ای که حتی تاریخ خروجش از این "صغارت خودساخته" را می داند و از نخستین روزی که پا درون زندان می گذارد در انتطار آن روز است. این انتظار را می توان کوتاه کرد. چگونه؟ با کتاب خواندن. "مطالعه برای آزادی"، نام پروژه ای است که تلاش می کند به زندانیان امکانی برای کوتاه کردن دوران حبس بدهد؛ آزادی به شرط کتاب خواندن و نوشتن مقاله ای درباره ی آنچه که در کتاب آموخته اند.

الگوی این پروژه نه از اروپا که از یک کشور آمریکای جنوبی می آید، از برزیل. در این پروژه به ازای خواندن هر یک کتاب و بحث درباره ی آن، چهار روز از دوران حبس زندانی کم می شود. البته هر زندانی در سال اجازه دارد تنها دوازده کتاب را "برای آزادی" مطالعه کند. برای هر کتاب هم به او چهار هفته وقت داده می شود. به این ترتیب پرکارترین زندانیان می توانند در سال چهل و هشت روز از حبس خود را کاهش دهند.

" مطالعه برای آزادی" حالا در آلمان هم طرفدارانی پیدا کرده است. نویسنده ی مقاله ای در این باره که در یکی از مجله های مربوط به سیاست های کیفری آلمان منتشر شده، می نویسد: « این پروژه کمک بزرگی است به روند بازپروری زندانی برای ورود به اجتماع.» نویسنده اما تعیین سقف زمانی برای خواندن یک کتاب را نمی پسندد چرا که به اعتقاد او این اجبار زمانی برای زندانیانی که مجبور به کار کردن هستند عاملی بازدارنده برای مطالعه خواهد بود. به نظر نویسنده سطح کتاب نباید خیلی بالا باشد و کتاب های "کمیک" هم باید جزو کتاب های ممنوعه باشند. در این مقاله از وزارت های دادگستری ایالت های آلمان خواسته شده که این پروژه را برای کاهش کیفر زندانی به اجرا درآورند، پروژه ای که خود زندانی فعالانه در کوتاه کردن انتطار آزادی نقش دارد.

هفتاد هزار زندانی بدون اینترنت

بحث دیگری که در آلمان بر سر حقوق زندانی و بهره گیری او از تکنولوژی نوین در جریان است، موضوع حق دسترسی به اینترنت است. در بسیاری از زندان های آلمان اتاق های کامپیوتر دایر شده است و برای زندانیانی که دوران حبس طولانی پیش رو دارند کلاس های کامپیوتر برگزار می شود. در هشت زندان در آلمان زندانیانی که از راه دور تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه می دهند، اجازه ی دسترسی به سرور دانشگاه "هاگن" داده شده است.

اما برای نزدیک به هفتاد هزار زندانی دیگر در کشور، چیزی به نام اینترنت وجود ندارد. واقعیتی در آلمان که منتقدان زیادی دارد، از جمله حقوقدانانی که از جای خالی حق استفاده از اینترنت برای زندانی در قوانین جزایی آلمان گلایه می کنند و البته مخالفانی هم دارند. مخالفانی مانند دنی ایشل باوم از حزب دموکرات مسیحی آلمان که می گوید: « با استفاده ی محدود از اینترنت برای موارد آموزشی در زندان موافق هستم. اما با دسترسی نامحدود به اینترنت، نه. نباید زندان را با یک هتل لوکس اشتباه گرفت.»

موافقان طرح مجهزسازی زندان ها به اینترنت اما تاکید می کنند که دسترسی به اینترنت و ایمیل بخشی از فرهنگ عصر ما شده است و زندانی ای که به این تکنیک ها آشنایی نداشته باشد پس از سپری کردن دوران حبس، در جامعه مورد تبعیض قرار می گیرد و روند ادغام دوباره ی او در جامعه به آسانی پیش نخواهد رفت.

خطرات دسترسی به اینترنت در زندان

اما مسلم است که دسترسی به اینترنت برای زندانیان با خطرهایی هم همراه خواهد بود. سخنگوی وزارت دادگستری ایالت نوردراین وست فالن آلمان می گوید: «در برخی زندان ها، مجرمان به طور غیرقانونی موزیک یا ویدیوهای ممنوع پورنو دانلود می کردند.» عملی که باعث شد این ایالت تمامی اتصالات اینترنتی زندان ها را قطع کند و به تازگی تنها به دو زندانی اجازه ی تحصیل از راه دور تحت کنترل یک مامور زندان را بدهد. چنین رویدادهایی مانع از آن می شوند که سیاستمداران آلمانی گشایشی در سیاست های خود در زمینه ی دسترسی به اینترنت در زندان ها بدهند.
 
الگویی به نام نروژ؟

اما بیم و هراس استفاده ی نابه جا از اینترنت تنها مختص آلمان نیست. در سراسر اروپا تنها کشورهای کمی به زندانی اجازه ی اتصال به شبکه اینترنت را می دهند. نروژ یکی از این کشورهاست.

در این کشور از سال ۲۰۱۰ تا کنون همه ی زندان ها برای استفاده ی زندانیان، به صورت محدود به اینترنت مجهز شده اند. اما کاربر به همه ی سایت ها دسترسی ندارد. سایت هایی با محتوای خشن یا پورنو فیلتر می شوند. ولی تعیین اینکه چه سایت هایی فیلتر بشوند و به روز کردن پیوسته‌ی سیستم فیلترینگ دردسر و هزینه ی زیادی در بردارد.

با این حال بر شمردن این خطرها هم نظر کسانی را که در آلمان بر حق استفاده از اینترنت برای زندانی تاکید می کنند، عوض نمی کند. موافقان معتقدند این مسله بالاخره روی خواهد داد چرا که بهره گیری زندانی از رادیو و تلویزیون هم تازه در دهه ی هشتاد میلادی در زندان های این کشور باب شد. تنها باید منتظر ماند. مسله کوتاه کردن این انتظار است و اعتقاد به این که زندانی را باید برای دوران پس از حبس آماده کرد؛ با آموزش و تجهییز او به امکانات عصر فناوری اطلاعات یا با تشویق او به کتاب خواندن.

هفتاد هزار زندانی در آلمان از دسترسی به اینترنت محروم‌اند
هفتاد هزار زندانی در آلمان از دسترسی به اینترنت محروم‌اند