کلینیکی در آلمان برای معتادان اینترنتی
۱۳۸۹ بهمن ۳, یکشنبه
اعتیاد به اینترنت اشکال مختلفی دارد؛ اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری،اعتیاد به چت (Chat) یا به شبکه‌های اجتماعی، یا حتی اعتیاد به پیدا کردن اطلاعات جدید در اینترنت. بر اساس گفته‌ی محققان، بین ۳ تا ۶ درصد آلمانی‌ها به اینترنت معتاد هستند. آنها دیگر قادر به کنترل رفتار خود در اینترنت نیستند و رابطه‌ی خود را با دنیای بیرون از دست داده‌اند. این افراد یا در حال جنگیدن در بازی کامپیوتری World of Warcraft هستند یا اینکه در شبکه‌ی اجتماعی فیس بوک می‌چرخند.
برای مثال زندگی دانیل مایر (اسم مستعار) به این گونه است: او چند روز است که از خانه بیرون نرفته و معمولا غذایش را از فربزر می‌خورد. دوست‌های خود را از دست داده و اکنون ۱۷ ساعت است که در حال جنگیدن در بازی اینترنتی World of Warcraft است. به گفته‌ی دانیل مایر یکی از ویژگی‌های خوبی که این بازی دارد، این است که فاقد از هر گونه مشکلات جدی زندگی است. او می‌گوید: «در دنیای مجازی ما هیچ گونه شکست یا ناکامی نداریم».
هانس هوفمان ( اسم مستعار) یکی دیگر از افرادی است که به اینترنت معتاد است، اما به شکلی متفاوت از دانیل. هانس بیشتر به شبکه‌های اجتماعی اعتیاد دارد. او دائم در این شبکه‌ها می‌گردد تا ببیند برای مثال چه کسی با چه کسی دوست شده است.
به گفته‌ی یک پروفسور علوم ارتباطات، یکی از دلایل ارتباطات اینترنتی یا چت این است که افراد وقتی از اینترنت بیرون می‌آیند به تنهای خود پی می‌برند.
۸۰ درصد بیماران کلینیک معتاد به بازی World of Warcraft
افرادی همانند دانیل و هانس در آلمان بسیار هستند. به گفته‌ی آنکه کواک (Anke Quack)، محققی در کلینیک دانشگاهی ماینتز(Mainz) ، آمار دقیقی درباره‌ی اینکه چند نفر در آلمان زندگی‌ای همانند دانیل و هانس دارند، وجود ندارد، اما ۸۰ درصد بیمارانی که به کلینیک ماینتز مراجعه می‌کنند، معتاد به بازی World of Warcraft هستد. در کل دنیا بیش از ۱۱ میلیون نفر World of Warcraft بازی می‌کنند.
آنکه کواک اضافه می‌کند: «این بازی معمولا برای مردها جالب است، زیرا آنها در این فضای مجازی می‌توانند مردانگی خود را با کشتن اعضای دیگر بازی اثبات کنند.» براستی اکثر بیماران کلینیک ماینتز مردهای بین ۱۸ تا ۲۷ ساله هستند.
درمان در کلینیک دانشگاهی ماینتز
اگر فردی در اطرافیان خود احساس کرد که یک نفر به اینترنت معتاد شده است، می‌تواند به تلفن اضطراری کلینیک ماینتز زنگ بزند. این اولین قدم درمان است. اگر توضیحاتی که آن نفر می‌دهد برای کارکنان نگران کننده باشد، آنها قرار یک صحبت اولیه با بیمار را می‌گذارند. در این قرار که هدفش بیشتر تشخیص بیماری است، بیمار باید پرسش‌نامه‌‌ای را پر کند تا نشان داده شود که آیا براستی علائم یک اعتیاد در او دیده می‌شود یا نه.
درمان در این کلینیک به این صورت است که برای بیماران برنامه‌ی نشست‌های فردی و گروهی گذاشته می‌شود. در نشست‌های فردی مشکلات خاص فرد مورد بررسی قرار می‌گیرند و در نشست‌های گروهی بیماران به مشکلات یکدیگر گوش می‌دهند و همدیگر را برای رهایی‌یافتن از دنیای مجازی راهنمایی می‌کنند.
افزون بر این، روانشناسان از بیماران می‌خواهند که یک دفترچه‌ی یادداشت از استفاده‌ی روزانه‌اینترنتی خود تهیه کنند.
روانشناسان کلینیک ماینتز می‌گویند که ۸۰ درصد بیماران این کلینیک توانسته‌اند مصرف اینترنتی خود را محدود کنند.
اعتیاد به اینترنت هنوز به رسمیت شناخته نمی‌شود
تا به حال استفاده‌ی بیش از حد از اینترنت به طور رسمی به عنوان یک اعتیاد محسوب نمی‌شود. اما روان‌پزشکان کلینیک ماینتز بر این باورند که فردی که به صورت افراطی از اینترنت استفاده می‌کند، به آن معتاد است. آنکه کواک می‌گوید: «تحقیقات نشان داده‌اند که ناحیه‌های مغزی که در افراد معتاد به الکل فعال هستند همان ناحیه‌های مغزی‌ای‌هستند که در بیماران معتاد به اینترنت فعال هستند. کواک اضافه می‌کند: «به نظر من ۵ تا ۱۰ سال دیگر طول می‌کشد تا استفاده‌ی افراطی از اینترنت به عنوان یک اعتیاد شناخته شود.»
DG/FW