1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کمپین یک میلیون امضا • مجموعه نوشته‌ها

۱۳۸۸ خرداد ۸, جمعه
https://p.dw.com/p/Hbqe

۲۲ خرداد ۱۳۸۴ یک هفته قبل از برگزاری نهمین دور انتخابات ریاست جمهوری در ایران، گروه‌های مختلف زنان تصمیم گرفتند تا از فضای باز انتخاباتی برای طرح خواسته‌هایشان استفاده کنند. به همین منظور تجمع بزرگی را مقابل دانشگاه تهران تشکیل دادند. در این تجمع بیش از پنج هزار نفر از زنان خواستار تغییر اصولی از قانون اساسی شدند که نسبت به زنان تبعیض‌آمیز است، از جمله اصل ۱۱۵ که ریاست‌جمهوری را مختص مردان می‌داند. فعالان زنان، تجمع ۲۲ خرداد ۸۴ را بزرگترین گردهمایی زنان بعد از تظاهرات اسفند ۱۳۵۷ در اعتراض به حجاب اجباری می‌خوانند.

هرچند این تجمع در محاصره کامل نیروهای امنیتی و با ضرب و شتم برخی از شرکت‌کنندگان همراه بود اما دستگیری و بازداشتی در پی نداشت.

اولین هزینه‌ها برای مخالفان قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به زنان

یک سال بعد در سالروز ۲۲ خرداد در حالی که دولت تغییر کرده و محمود احمدی‌نژاد ریاست قوه مجریه را برعهده گرفته بود، یک بار دیگر زنان تصمیم به برپایی تجمع خیابانی گرفتند. برخی از گروه‌هایی که سال گذشته در گردهمایی مقابل دانشگاه تهران شرکت کرده و حتی جزو دعوت‌کنندگان بودند، به این دلیل که فضا را امنیتی دیده و احتمال هزینه زیاد برای جنبش زنان را می‌دادند، در این تجمع شرکت نکردند. گردهمایی میدان هفت تیر به علت هجوم گسترده نیروهای امنیتی و دستگیری هرکسی که از آن محل عبور می‌کرد، برگزار نشد. در آن روز بیش از هفتاد نفر دستگیر شده و صدها تن مورد ضرب و شتم پلیس‌های زن و مرد قرار گرفتند.

تولد کمپین یک میلیون امضا

تجربه تلخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۵ ، گروه‌های دعوت کننده این تجمع را بر آن داشت تا برای بیان خواسته‌های خود راهی دیگر بجویند. شهریور ماه سال ۱۳۸۵ پس از ماه‌ها بحث و بررسی، ۵۴ نفر از فعالان زن بیانیه‌ای را منتشر و آغاز به کار کارزاری را اعلام کردند با نام «کمپین جمع‌آوری یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز». در این بیانیه، جمع‌آوری یک میلیون امضا تنها یکی از اهداف این کارزار ذکر شده و اهداف دیگری برای آن در نظر گرفته شده است که مهمترین آن آگاهی بخشی به توده‌های مردم و زنان است. روش‌ کار کمپین نیز ارتباط چهره به چهره ذکر شده است.

یک میلیون امضا برای چه؟

از جمله قوانینی که کنشگران کمپین خواهان آنند عبارتند از: حقوق برابر برای زنان در ازدواج، حق برابر در طلاق، لغو قانون چند همسری و صیغه، تغییر سن مسئولیت کیفری به 18 سال برای دختران و پسران، حق انتقال تابعیت زنان به فرزندان خود، دیه برابر برای زنان، حق ارث برای زنان، اصلاح قوانینی که تسهیل‌گر قتل‌های ناموسی است و حق شهادت برابر.

از سال ۱۳۸۵ تا کنون، کنشگران کمپین یک میلیون امضا با اتهاماتی نظیر اخلال در نظم عمومی، اقدام علیه امنیت ملی، توهین به مقدسات و اتهام‌های دیگر روبرو شده‌اند. تعدادی از اعضای این کارزار به زندان افتاده و برای برخی دیگر احکام سنگین حبس و شلاق صادر شده است. تعداد دیگری نیز ممنوع‌الخروج شده‌اند.

کمپین یک میلیون امضا در حال حاضر در بسیاری از شهرهای ایران و نیز کشورهای دیگر از جمله آلمان، ایتالیا، امریکا، استرالیا، کویت و قبرس پایگاه داشته و مشغول فعالیت است.

مجموعه نوشته‌های زیرین برای آشنایی بیشتر شما با این کمپین:

پرش از قسمت گزارش و تحلیل

گزارش و تحلیل

بیشتر