کنسرت گروه راک میرا در تهران
۱۳۸۴ شهریور ۲۹, سه‌شنبه
کنسرت گروه راک میرا یکی از این نمونه‌هاست. این گروه که چند سال پیش شکل گرفت و در دوران فعالیت خود، از جمله به دلیل مهاجرت سه نوازنده‌اش به آلمان و کانادا، تغییرات مختلفی را از سرگذراند بالاخره نزدیک به دو سال پیش موفق شد نخستین آلبوم خود را به بازار عرضه و تا کنون چند کنسرت اجرا کند.
عصر پنجشنبه (۲۴ شهریور ماه) کنسرت تازه‌ی گروه میرا در محل آموزشگاه موسیقی ترانه برگزار شد. گروهی که از ترکیب اولیه تنها آهنگساز و خواننده‌ی خود فرزام رحیمی و دارا دارابی نوازنده‌ی گیتار باس را همراه دارد و اکنون از همکاری سه نوازنده‌ی دیگر بهره می‌گیرد. مجوز یکی از آخرین کنسرتهای گروه میرا سال گذشته در آخرین دقایق لغو شد. در این کنسرت نیز به دلیل محدودیت جا فقط عده‌ی معدودی امکان شرکت داشتند که باید از پیش و از طریق تلفن بلیط خود را رزرو می‌کردند.
پیش از آغاز کنسرت گوینده‌ای چند کلمه درباره‌ی امکان ترکیب موسیقی راک با کلام فارسی با حاضران سخن گفت. او همچنین با گلایه اشاره کرد که مسئولان گرچه به بسیاری از گروههای پاپ و تصنیفهای سطحی آنها اجازه‌ی فعالیت و انتشار می‌دهند با موسیقی راک چندان میانه‌ای ندارند. و سپس کنسرت شروع می‌شود. شنوندگان به ردیف روی صندلیهای سفید پلاستیکی نشسته‌اند و در گوشه‌های خالی اتاق هم چند نفری ایستاده برنامه را دنبال می‌کنند. هنوز دقایقی از شروع کنسرت نمی‌گذرد که صندلیها با تکان آرام بدن شنوندگان به حرکت درمی‌آیند.
پس از پنج آهنگ فرصت استراحتی کوتاه است و بخشی از جمعیت، که اغلب جوانهای زیر سی سال‌اند، به سوی حیاط کوچک آموزشگاه سرازیر می‌شوند. شنوندگان هیجان‌زده‌اند و از آنچه تجربه کرده‌اند راضی. از دختر خانم جوانی می‌پرسم آیا قبلا با کار این گروه آشنا بوده؟
«چرا، سی دی‌های موسیقی و حتا تصویری‌هاشان را قبلا هم گوش کردیم و هم دیدیم. ولی خوب از نزدیک یه چیز دیگه است.»
توی این فضای کوچک کمی جا تنگ نبود؟
«چرا ولی خوب، اصل کار دیدن کنسرت بود که ما مستفیض شدیم.»
یکی دیگر می‌گوید:
«خیلی خوب بود، همه چیز عالی بود. از نظر جا هم چون وزارت اینا [ارشاد] جا نمی‌دند به هر حال باید ساخت. ولی موزیکها عالی بود. من کنسرتهای قبلی‌شان هم بودم. خیلی از لحاظ موسیقی پیشرفت کردند. خیلی خوب بود.»
این چندمین کنسرتی بود که شما می‌دید؟
«این فکر می‌کنم هفتمی یا هشتمی باشه. از گروه میرا این چهارمین کنسرتی بود که می‌دیدم اما می‌دانم که کنسرتهای دیگری هم داشتند.»
البته هستند کسانی که با ظرافت و دوستانه انتقادی هم به کار گروه دارند:
«والله، اصولا بودن همچین چیزهایی خودش غنیمته. ولی خب، انشاالله دوستان بیشتر کار بکنند و بتوانند چیزهای بهتری ارائه کنند.»
شما قبلا کنسرت راک را جاهای دیگر هم تجربه کرده بودید؟
«بله. هم اینجا و هم خارج از کشور. یه مقداری هنوز فاصله هست.»
به لحاظ فضا و مکان چطور بود؟ با توجه به این که شما کنسرت راک را جاهای دیگر هم تجربه کردید، فکر می‌کنم این اولین بار است که می‌بینید اینطور همه به ردیف نشسته باشند.
«بله، خب اینجا که متاسفانه برای همچین کنسرتی مناسب نیست. فضا خیلی کوچیکه صدابرداری مشکل پیدا می‌کند. اینا هست اما گفتم که بودن همین هم باز غنیمته.»
یکی از ویژگیهای گروه میرا شعرهایی است که انتخاب می‌کنند و می‌خوانند. شعر بسیاری از این تصنیفها که عمدتا کار خواننده‌ی گروه فزرام رحیمی است، بر خلاف تصنیفهای پاپ که اغلب تکرار دو سه سطر بی‌معنا هستند، مضمونها و پیامی روشن و گیرا دارند. از ویژگیهای مهم دیگر این گروه، و باز بر خلاف سنت رایج موسیقی کشور، این است که نه خواننده‌محور‌اند و نه ترانه محور.
در کار «میرا» صدا و خواننده نیز چون بقیه‌ی سازها و نوازندگان بخشی از کار گروه را می‌سازد و خود را به دیگران تحمیل نمی‌کند. شاید یکی از دشواریهای کار چنین گروههایی همین باشد که مردم اغلب به موسیقی‌ای گرایش دارند که بتوانند تصنیف آن را زمزمه، یا از آن در جشن و پایکوبیها استفاده کنند. با این همه و با وجود موانع بسیار کار گروههای راک هر روز با استقبال بیشتری روبرو می‌شوند.
گروه میرا قرار است روزهای پنجشنبه و جمعه، ۳۱ شهریور و اول مهر ماه نیز در همین محل دو کنسرت دیگر اجرا کند.
بهزاد کشمیری‌پور، گزارشگر صدای آلمان در تهران