کنفرانس متروپولیس در شهر بن

کنفرانس متروپولیس چهار روز ادامه داشت. تنوع فرهنگی و جذب متخصصان خارجی در کشورهای صنعتی، محوری‌ترین بحث این کنفرانس بود، اما در کنار آن، بررسی موضوع مهاجرت‌های غیرقانونی آفریقائی‌‌ها به اروپا نیز، در دستور کار قرار گرفته بود. هرسال هزاران آفریقائی، در آرزوی زندگی بهتر، از طریق مدیترانه به اروپا می‌گریزند. گریزی که در بسیاری موارد به بهای جان‌شان تمام می‌شود.

در آرزوی زندگی بهتر

مهاجران کشورهای جنوب صحرای آفریقا، در سرزمین‌های خودشان آینده‌ای نمی‌بینند. بسیاری از آن‌ها از فقر، گرسنگی، تعقیب و سرکوب به ستوه آمده‌اند. آن‌ها تصور می‌کنند آنچه را در آفریقا ندارند، در اروپا به دست خواهند آورد. آن‌ها خودشان را به مراکش یا لیبی می‌رسانند تا با قایق و کشتی به اسپانیا یا ایتالیا وارد شوند.

یک استاد روآندائی‌تبار دانشگاه ژنو، با اشاره به پول زیادی که این مهاجران باید به قاچاقچیان بدهند، در کنفرانس متروپولیس گفت: « خانواده و دوستان فراریان، به همه‌چیز متوسل می‌شوند تا پول سفر آن‌ها را فراهم کنند». برخی حتی خانه و زمین خود را با این امید می‌فروشند که پس از کسب پناهندگی در اروپا درآمد خوبی داشته باشند و بتوانند بدهی‌هایشان را بازپرداخت کنند.

اما در حقیقت حتی این که یک مهاجر بتواند پا به عرشه یک کشتی یا قایق بگذارد، قابل پیش‌بینی نیست. آن‌ها اگر در کشورهای ساحلی مثل مراکش و لیبی بدون ویزا به دام بیافتند، سرنوشت بدی خواهند داشت. به گفته استاد آفریقائی دانشگاه ژنو، پلیس آن‌ها را به کشورهایشان باز می‌گرداند و حتی در بسیاری موارد در صحرای بی آب وعلف رها می‌کند.

کسی که به این سرنوشت مبتلا نشود، باید پس از ماه‌ها انتظار، برای نشستن بر یک قایق ماهی‌گیری تا هزار یورو بپردازد. قایق‌ها مجهز نیستند، سرنشینان زیادی را می پذیرند و در مواردی، اگر خطر غرق شدن آن‌ها را تهدید کند، برخی از مسافران را مجبور می‌کنند به درون آب بپرند. به این طریق، هرماه صدها مهاجر غرق می‌شوند.

تعداد اندکی که سرانجام با گذراندن همه خطرات به سواحل اسپانیا یا ایتالیا می‌رسند، بیمار، گرسنه، تشنه و بی‌رمق هستند. کارکنان صلیب سرخ در اردوگاه‌ها از آنان مراقبت می‌کنند. اما آن‌ها نیز، باری سنگین بردوش دارند. در حال حاضر بعضی روزها تا هزار مهاجر به اردوگاه‌های لامپزورا یا تنریفا می‌رسند.

اروپا، این انسان‌ها را مهاجران غیرقانونی می‌نامد و به همه تدابیر ممکن دست می‌زند تا پای آن‌ها به خشکی نرسد. ولفگانگ شویبله وزیر کشور آلمان می‌گوید: « ما نباید با نگه‌داشتن این افراد مهاجرت‌های قانونی را تشویق کنیم».

اما بسیاری از کارشناسان حاضر در کنفرانس متروپولیس، معتقد بودند که اکثریت مهاجران، به هر قیمتی در اروپا می‌مانند، زیرا خانواده‌هایشان چشم به راه خبرهای خوب و پول از سوی آن‌ها هستند.

جواد طالعی