کنگره مخالفان اسلامی شدن کلن

حتا وزارت امور خارجه ی آلمان در پیامی به نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه و رئیس ادواری شورای اتحادیه اروپا، از وی خواسته است تا مخالفت خود را با برپایی این کنگره اعلام کند. سه هزار مامور پلیس از گوشه و کنار ایالت نوردراین وستفالن و دیگر ایالت های نزدیک، در شهر کلن مستقر شده‌اند تا از هر گونه بی نظمی و جنجال و برخورد احتمالی، در زمان سه روزه برگزاری کنگره جلوگیری کنند. آنها از طرفی باید امنیت کنگره را تامین کنند و از طرف دیگر این امکان را به مخالفان بدهند تا دیدگاه منفی خود را در این باره بازتاب دهند.

مهم ترین گروه موافق این کنگره انجمن پرو کُلن است، که از چهار سال پیش تا کنون همواره مخالفت خود را با ساختمان یک مسجد در شهر کلن اعلام کرده است، و اکنون با تصویب طرح ساختمان این مسجد در شهرداری کلن، خواستار برگزاری کنگره شده است. در این همایش، همه مخالفان اسلامی شدن در شهر کلن، آلمان و اروپا شرکت خواهند داشت. ولفگانگ کاپوست، کارشناس امور راست گرایا ن افراطی در مورد راست گرا بودن ِ انجمن پروکُلن می‌گوید:

« باید به روشنی گفت که اعضای این گروه، راست‌گرایان افراطی هستند. زندگی سران این انجمن، خود نشان‌گر این موضوع است. آنها عضو احزاب و سازمان های راستگرای ناسیونال دمکرات آلمان، (ان-پ-د)، و یا رپوبلیکانر بودند و ویژگی برجسته ی آنها در راستگرایی افراطی و برخوردهای نژادگرایانه و ناسیونالیستی آنهاست.»

بیشتر مردم شهر کلن مخالف برگزاری این کنگره اند. بعضی سخنرانی‌هایی در مخالفت با این کنگره به راه انداخته اند، بعضی دیگر مثل انجمن های اسلامی، در محلی که قرار است مسجد احداث شود، مراسمی برگزار می‌کنند . و یک گروه مسلمان – مسیحی ِ هوادار صلح، خواستار گردهمایی مسالمت آمیزی علیه این کنگره شده است. روپر ِشت پولِنتس، رئیس کمیسیون خارجی ِ مجلس نمایندگان آلمان، یکی از اعضای گروه مسلمان – مسیحی هوادار صلح است. او در جواب این سوال که چرا گروه‌های راست‌گرا مثل پروکلن در آلمان اجازه فعالیت دارند و چرا فعالیت آنها قانونا ممنوع نمی شود، می گوید:

«البته آنها باهوشند و حرف‌ها شان را مستقیم نمی‌زنند، مثلا نمی‌آیند صلیب شکسته‌ی هیتلر بر در و دیوار بکشند. آنها از مشکلاتی که واقعا در ارتباط با خارجیان در جامعه ی آلمان وجود دارد، استفاده می کنند و دیدگاه‌های خود را در پشت این مشکلات بیان می‌کنند. سوال این است که برخوردی عصبی با این گروه‌ها بهتر است یا پیش‌کشیدن بحث و گفت‌و‌گو برای حل مشکلاتی که وجود دارند. من فکر می‌کنم که راه حل ِ دوم، راه حلی منطقی‌تر است».

پتر فیلیپ