کیسینجر: برنامه هسته‌ای ایران خطرناک‌تر از گذشته شده است
۱۳۸۶ آذر ۲۲, پنجشنبه
هنری کیسینجر می‌نویسد (واشنگتن پست ۱۲ دسامبر)، نگرانی درباره سلاحهای ایران سه قسمت دارد: نخست تولید مواد هسته ای قابل شکافتن، دوم توسعه موشک‌های حمل کننده بمب، و سوم ساختن کلاهک‌هایی که حامل مواد منفجره هستند. تا این لحظه، از این سه قسمت، تولید مواد هسته ای خطرناکترین ارزیابی شده است.
کیسینجر معتقد است تولید مواد هسته ای قابل شکافتن، توسط حکومت ایران، نه تنها کاهش نگرفته بلکه از سال ۲۰۰۶ سرعت بیشتری نیز گرفته است. به همین طریق، ساخت موشک‌هایی با بُـرد گسترده تر نیز افزایش داشته است. تنها چیزی که بنا به گزارش ارزیابی امنیت ملی متوقف شده است، تولید کلاهک‌های اتمی بوده است.
کیسینجر بر این نظر است که گزارش‌های امنیتی آمریکا هنوز نمی‌توانند با اطمینان بگویند توانایی ایران در ساختن کلاهک اتمی چه اندازه است.
آیا غرب دست روی دست می‌گذارد تا ایران کلاهک اتمی بسازد؟
کلیه اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد اتفاق نظر دارند که ایران باید برنامه غنی سازی اورانیوم را به تعلیق درآورد. اختلاف نظر میان آنها، بر سر فوریت مسأله و ارزیابی از اضطراری بودن ِلحظه حاضر است.
هنری کیسینجر معتقد است پرسش‌های مهمتر برای آمریکا و سایر اعضای شورای امنیت این‌هاست: کشورهایی که از قبل اعلام کرده اند برنامه نظامی هسته ای ایران "غیرقابل قبول" است، در چه لحظه مشخصی دست به اقدام برای جلوگیری از خطر خواهند زد؟ آیا آنها صبر خواهند کرد تا لحظه ای که ایران شروع به ساختن کلاهک اتمی بکند؟ آیا سازمانهای امنیتی می‌توانند به موقع با خبر شوند که ایران به آستانه تولید کلاهک رسیده است؟ هنگامی که آن لحظه فرا برسد، آیا دیگر وقت کافی برای اقدامات متقابل باقی می‌ماند؟ چه بر سر انبوه مواد هسته ای که در این فاصله انباشته شده خواهد آمد؟ آیا در آن زمان، غرب خود را در مقابل دشمنی قوی تر نمی‌یابد که حاضر خواهد شد از تولید بیشتر مواد صرف نظر کند اما ذخیره بزرگ موجود را به عنوان یک تهدید بالقوه، کماکان حفظ خواهد کرد؟
هنری کیسینجر، مانند بسیاری از لیبرال‌های آمریکایی، برآن است که روابط آمریکا و حکومت کنونی ایران باید به حال عادی بازگردد و برای این منظور توصیه می‌کند که دولت آمریکا همه اطمینان‌های لازم را در مورد «امنیت و هویت» به حکومت ایران بدهد. اما کیسینحر تأکید می‌کند که دولت آمریکا باید از هم اکنون استراتژی آماده ای نیز داشته باشد تا چنانچه حکومت اسلامی صاحب سلاحهای اتمی شد، آن استراتژی را هرچه سریع تر به عمل در آورد.