۱۲ مارس ۱۸۸۸: راستگرای محتاط و استاد استادان چپ‌گرا
۱۳۹۴ اسفند ۲۲, شنبه
پدرش بازرگان بود و پیوسته در سفر. بیشتر دوره کودکی و نوجوانی را در ناپل ایتالیا گذراند.
در دانشگاه به کلاس‌های چندین رشته از جمله فلسفه، روان‌شناسی، تاریخ و تاریخ هنر و... سر می‌زد اما توجهش بیشتر به فلسفه بود و از بسیاری از فیلسوفان زمان خود در دانشگاه‌های آلمان از شمال تا جنوب درس گرفت.
۲۳ ساله بود که دکترای خود را از دانشگاه توبینگن گرفت و در رساله‌اش به مشغله فکریش یعنی «برخورد انسان با خویش» پرداخت.
• به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید!
اریش روتهاکر (Erich Rothacker) پس از گرفتن فوق‌دکترا در دهه ۱۹۲۰ در چند دانشگاه آلمانی فلسفه و روان‌شناسی تدریس می‌کرد. او در آغاز کار به روان‌شناسی فروید اهمیت بسیار می‌داد اما با ظهور نازی‌ها به ایشان روی آورد و به همین خاطر در دوره ایشان از نمایندگان حکومتی در دانشگاه به شمار می‌آمد. افزون بر این او کتابی ویژه «تربیت در ناسیونال سوسیالیسم» منتشر کرد که با دیدگاه‌های پیشین‌اش فاصله بسیار داشت.
روتهاکر را رابط دانشجویانی می‌دانند که در سال ۱۹۳۳ در برلین و شهرهای دیگر آلمان، کتابسوزانی گسترده‌ای به راه انداختند.
روتهاکر در زمان جنگ دوم جهانی از اعضای برنامه موسوم به «شرکت علوم انسانی در جنگ» بود.
با این همه چون او در زمان نازی‌ها تنها یک دانشگاهی باقی ماند و مستقیما به سیاست روی نکرد، پس از استقرار دموکراسی تنها دو سال از تدریس محروم شد. سپس به عنوان استاد فلسفه در شهر بن به تدریس پرداخت.
روتهاکر را بنیانگذار رشته انسان‌شناسی در شاخه فرهنگ و شاخه «فلسفه زندگی» می‌دانند. افزون بر این او استاد راهنمای استادان بنام فلسفه امروز آلمان مانند یورگن هابرماس (Jürgen Habermas)، کارل آلبرت (Karl Albert) و هرمان اشمیتس (Hermann Schmitz) بوده است.
اریش روتهاکر در ۷۷ سالگی در شهر بن درگذشت.