۱۷ سپتامبر ۱۱۷۹: از نخستین دانشوران و عارفان آلمان

احتمال می‌دهند که هیلدِگارد فُن بینگِن (Hildegard von Bingen) در سال ۱۰۹۸ میلادی متولد شده باشد. پدر و مادرش از اشراف‌زادگان سرزمین‌های غربی آلمان کنونی بودند و دختر خود را از هشت سالگی به صومعه‌ای در غرب آلمان سپردند تا زندگی‌اش را وقف کلیسا کند.

اما هیلدِگارد با وجود خدمت به کلیسا در تنش با اسقفان و روسای صومعه‌ها افتاد چون می‌خواست خود صومعه‌ای بنا نهد و در ضمن بر خلاف پیشینیانش به شاگردان دِیر و حق‌جویان کمتر سخت می‌گرفت و حتا خود برای راحتی ایشان برنامه غذایی بهتری تهیه دید که هم اکنون هم بسیاری از کسانی که خواهان خوراک‌های سالمند از آن پیروی می‌کنند.

هیلدگارد حدودا ۴۰ ساله بود که عنوان کرد در حالت خلسه به شهود دست می‌یابد و الهام‌هایی از سوی مسیح به او می‌شود.

او متن این رویاها که از نخستین تفسیرهای عارفانه انجیل و آیین مسیحی‌اند را به کمک منشیانش نوشت و با تصویرهای هنرمندانه‌ای همراه کرد و یکی از آثار ماندگار کلیسایی دوره سده‌های میانه را پدید آورد. ۵۰ ساله بود که صومعه خود را بنیان نهاد و به تربیت راهبه‌ها پرداخت.

هیلدگارد نخستین راهبه‌ایست که برای عموم به طور رسمی سخنرانی کرد و به این ترتیب جایگاه زنان در سلسله مراتب کلیسایی را بالا برد. او ادعا می‌کرد که سواد ندارد و تنها به واسطه شهود و الهام است که می‌تواند در رشته‌های پزشکی، گیاه‌شناسی و فلسفه اظهار نظر کند و مطالب ارزنده و مفید بنویسد.

داروهای گیاهی که او برای درمان بیماری‌های گوناگون پیشنهاد کرده هنوز از سوی بسیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برای نمونه: "هنگامی که از چشمان کسی آب (نه اشک) می‌چکد، باید برگ انجیر شبنم‌زده‌ای که خورشید آن را گرم و مشک کرده را روی آن بگذارد".

هیلدگارد افزون بر آثار علمی و آیینی، ۷۷ سرود و دعای آهنگین کلیسایی هم ساخته و با روش ویژه‌ای نُت‌نویسی کرده است.

هیلدگارد فُن بینگِن در ۸۱ سالگی در غرب آلمان درگذشت.