۳ سپتامبر ۱۷۳۶: معرو‌ف‌ترین عیّار آلمان
۱۳۹۵ شهریور ۱۳, شنبه
ماتیاس کلوسترمایر (Matthias Klostermayr) پدرش را در کودکی از دست داد. اعضای خانواده‌اش همه در کاخ‌های محلی در جنوب آلمان خدمتکار بودند و خودش هم از کودکی دستیار آن‌ها بود.
۱۶ ساله بود که مادرش را هم از دست داد و دو سه سالی به عنوان شکارچی مبلغان مسیحی در یکی از کاخ‌های محلی به نام مِرگِنتاو (Mergentau) کار کرد ولی چون در جریان کارناوال یکی از کشیشان را به ریشخند گرفته بود، اخراج شد.
در پی این اخراج، از آنجا که حکومت محلی شکار و به این ترتیب امرار معاش را برای او غیرقانونی اعلام کرد، نخست کوشید به عنوان خدمتکار در خانه‌های زادگاهش کار پیدا کند تا اینکه از ۲۵ سالگی به شکارچیان غیرقانونی محل پیوست و پس از کشته شدن یکی از یارانش در درگیری با مقام‌های امنیتی رفته رفته یک دسته راهزنی ۳۰ نفره تشکیل داد.
دسته کلوسترمایر به پیشکاران مالیاتی و دفترهای رسمی می‌تاخت و پول‌ها و کالاهای ربوده شده را میان تنگدستان تقسیم می‌کرد.
به این خاطر کلوسترمایر در میان تنگدستان محبوب بود و سال‌ها از چنگ مقام‌های امنیتی در امان ماند با اینکه همگان می‌دانستند که او و همدستانش گاه راه مسافران بی‌گناه را می‌گرفتند و با اعمال قهر و خشونت دارایی‌شان را غارت می‌کردند.
از آنجا که در آن زمان سرزمین آلمان به صورت ملوک‌الطوایفی اداره می‌شد، دسته کلوسترمایر پیوسته از قلمرویی به قلمرو دیگر می‌گریخت و در امان می‌ماند.
شیلر شاعر بنام آلمانی قهرمان اصلی نخستین نمایشنامه‌اش "راهزنان" را با الهام از سرگذشت کلوسترمایر آفریده است. کلوسترمایر سر انجام در مرز حکومت‌های باواریا و شوابن (Schwaben) گرفتار و به طرز فجیعی اعدام شد.
ماتیاس کلوسترمایر در ۳۵ سالگی در دیلینگن (Dillingen) در جنوب آلمان درگذشت.