1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

۷۵ هزار دلار برای نخستین قرارداد بیتل‌ها

PB۱۳۹۴ شهریور ۲۹, یکشنبه

نخستین قرارداد ضبط موسیقی بیتل‌ها در مزایده‌ای به قیمت ۷۵ هزار دلار به فروش رسید. برآورد می‌شد برای این سند بیش از این پرداخت شود. قرارداد ضبط یکی از موفق‌ترین آثار بیتل‌ها نیز پاییز در لندن به حراج گذاشته می‌شود.

https://p.dw.com/p/1GZOX
عکس: picture-alliance/AP Photo

بیش از ۳۰۰ یادگاری که پیش از این در موزه‌ی "بیتل‌مانیا" (Beatlemania-Museum) در هامبورگ آلمان نگهداری می‌شدند، در سالن مزایده "هریتج" نیویورک به مزایده گذاشته شدند. نخستین قرارداد ضبط موسیقی که بیتل‌ها ۵۴ سال پیش در هامبورگ امضا کردند از آن جمله بود.

یک مجموعه‌دار که به صورت آنلاین در مزایده شرکت کرده بود و نامی از او فاش نشده، این سند را به مبلغ ۷۵ هزار دلار خرید. او با احتساب عوارض باید ۹۳ هزار و ۷۵۰ دلار برای قرارداد بپردازد. انتظار می‌رفت برای نخستین قرارداد این گروه بریتانیایی تا ۱۵۰ هزار دلار پرداخت شود.

بیتل‌ها هنگامی که با اجرا در سالن‌های کوچک شهر هامبورگ آلمان تلاش می‌کردند پایه‌های کاری خود را محکم کنند، نخستین قرارداد را در همین شهر با شرکت "پولیدور" امضا کردند. نخستین تک‌آهنگی که بیتل‌ها ضبط کردند "My Bonnie Lies Over the Ocean" نام داشت و اجرایی مدرن بود از آهنگی کودکانه.

البته این تک‌آهنگ به نام گروه منتشر نشد، زیرا تهیه‌کننده آلمانی تردید داشت که نام "بیتلز" در بازار آلمان به موفقیت کار کمک کند. تک‌آهنگ یادشده به نام "Tony Sheridan and the Beat Brothers" ارائه شد. تونی شریدان بریتانایی از پایه‌گذاران موسیقی "بیت" در سال‌های آغازین دهه ۱۹۶۰ بود. "بیت موزیک" در دهه ۱۹۶۰ نام رایج برای نوعی موسیقی پاپ-راک در کشورهای آلمانی‌زبان بود.

آهنگ "My Bonnie" موفقیت چندانی به دست نیاورد، اما در لیورپول، شهر بیتل‌ها، نام گروه را آنقدر بر سر زبان‌ها انداخت که توجه یک مغازه‌دار فروشنده صفحه‌های موسیقی به اسم برایان اپستاین را به این گروه چهارنفره جلب کرد.

بیتل‌ها در سال ۱۹۶۳؛ رینگو استار پشت درام
بیتل‌ها در سال ۱۹۶۳؛ رینگو استار پشت درامعکس: Getty Images/M. Webb

اپستاین مدیر برنامه‌های گروه بیتلز شد و با روابطی که داشت شرایطی فراهم کرد که بیتل‌ها یک سال بعد – این بار به نام خودشان – نخستین آهنگ موفق خود به نام "Love Me Do" را ضبط کردند.

در حراج نیویورک یادگاری‌های دیگری از گروه بیتل‌ها هم به مزایده گذاشته شد. از جمله کارت پستالی که رینگو استار (یکی از بیتل‌ها) از هامبورگ برای مادربزرگش فرستاد. یکی از صفحه‌های تک‌آهنگ "Love Me Do" که امضا شده بود هم در این مزایده به قیمت ۲۵ هزار دلار به فروش رسید. همچنین یک منوی غذا که همه‌ی اعضای گروه آن را در سفری در سال ۱۹۶۵ به اتریش امضا کرده بودند نیز به همراه تصاویر و امضاهای دیگر به فروش گذاشته شد.

حتی یادگارهای عجیب و غریبی همچون تکه‌هایی از دیوار "Star-Club" هامبورگ که بیتل‌ها در سال ۱۹۶۲ در آن برنامه اجرا کرده بودند، هم به فروش گذاشته شد. بیشتر یادگاری‌های ارائه شده به قیمت تنها چندصد دلار فروخته شدند.

اشیاء ارائه‌شده عموما متعلق به اووه بلاشکه، یکی از علاقه‌مندان گروه بیتل‌ها بود که فعالیت‌های گروه را دنبال می‌کرد و بسیاری از آثار به جای مانده از اعضا را در مجموعه خود داشت. پس از مرگ بلاشکه در سال ۲۰۱۰ موزه بیتل‌مانیا در منطقه سن‌پاولی هامبورگ هم تعطیل شد.

کلوب موسیقی "Star-Club" شهر هامبورگ در سال ۱۹۶۲ افتتاح شد
کلوب موسیقی "Star-Club" شهر هامبورگ در سال ۱۹۶۲ افتتاح شدعکس: picture-alliance/dpa

قرارداری که گروه بیتلز با اپستاین در سال ۱۹۶۲ امضا کرد هم ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۵ در لندن به مزایده گذاشته می‌شود. مزایده‌گزار انتظار دارد برای این قرارداد تا ۵۰۰ هزار پوند پرداخت شود. اپستاین به پنجمین بیتل مشهور بود. پیکر بیجان او در سال ۱۹۶۷ روی تختش پیدا شد. دلیل مرگ مصرف بیش از حد داروی آرام‌بخش کاربامول عنوان شد.