نخستين سنگواره‌شناس زن
۱۳۹۸ اردیبهشت ۳۱, سه‌شنبه
پدر مری آنينگ Mery Anning نجار بود و چون از ۱۰ فرزندش تنها مری و برادر بزرگش زنده مانده بودند، آن دو را همه جا با خود می‌برد، از جمله به كوه‌های اطراف. در آن بلندی‌ها سنگواره‌های موجود را گرد می‌آورد و به عنوان كمك‌خرج به جهانگردان می‌فروخت.
مری ۱۰ ساله بود كه پدرش را از دست داد و از آن پس برای گذران زندگی با برادرش سنگواره‌جويی پدر را ادامه داد.
۱۲ ساله بود كه بقايای يك دايناسور آبزی به نام "ايكتيوزاروس" را يافت كه پيشتر برادرش جمجمه آن را يافته بود.
اين كشف يگانه نام او را در ميان زمين‌شناسان و زيست‌شناسان انگليس سر زبان‌ها انداخت، به ويژه كه اين سنگواره را به پژوهشكده سلطنتی بريتانيا بردند.
پشتيبانان هم‌عصر مری، از جمله توماس بِرچ كه مدتی زندگی او را تأمين می‌كرد نوشته اند مری پس از كشف بزرگش هر كتاب باستانشناسی و سنگواره‌شناسی كه می‌یافت، مي‌خواند و از همان نوجوانی يك پژوهشگر حرفه‌ای شده بود.
او برای كشف بزرگ دومش ۱۰ سال جستجو كرد و ۲۹ ساله بود كه سنگواره يك دايناسور پرنده هم كشف كرد و با دقت بی‌سابقه ای تصوير آن را كشيد و شرح آن اثر تاريخی يگانه را نوشت.
تا پيش از او كسی نمی‌پذيرفت كه نسل گونه‌ای از آفريده‌های خداوند منقرض شده باشد. با كشف‌های او رفته رفته اين واقعيت به همگان ثابت شد. سه كشف يادشده او تا كنون در نوع خود بی‌همتا هستند، به‌ويژه كه او توانسته اسكلت كامل اين جانور منقرض را بی هيچ صدمه‌ای از زير خاك بيرون بكشد.
۴۰ ساله بود كه "جامعه پيشرفت دانش‌ها" در لندن حقوق سالانه‌ای برای او تعيين كرد و ۴۶ ساله بود كه موزه شهر دورسِت در جنوب انگليس او را به عنوان عضو افتخاری پذيرفت.
مری آنينگ در ۴۷ سالگی در زادگاهش درگذشت.