آفریدگاری گم‌نام‌تر از آفریده‌اش

پدر آرتور کانن دویل (Arthur Conan Doyle) اشرافی و کارمند بلندپایه اما الکلی و بی‌مهر بود. برعکس مادرش به او مهر می‌‌ورزید، کتاب می‌‌خواند و برایش داستان می‌‌گفت.

۲۱ ساله بود که فارغ التحصیل شد و به عنوان پزشک با کشتی به قطب جنوب و غرب آفریقا رفت.

دو سال پس از آن به زادگاهش بازگشت، مطبی زد ولی کمتر بیماری به سراغش می‌‌آمد و او آن وقت آزاد را صرف ورزش و نوشتن می‌‌کرد.

می‌گفت: «داستان‌‌های جنایی می‌‌خواندم و خوشم نمی‌آمد که کارآگاهان مجرمان را تصادفی پیدا می‌‌کنند.»

جوزف بِل یکی از استادان او در دانشگاه از روی دست و چهره بیمارانش شغل آنان را تشخیص می‌‌داد و درمی‌یافت که به کجاها سفر کرده‌اند. می‌گفت: «شرلوک هولمز را وامدار او هستم.»

۲۸ ساله بود که نخستین رمان ماندگارش "اتود قرمز لاکی" را با شرکت کارآگاه شرلوک هولمز و دستیار پزشکش دکتر واتسون نوشت که آوازه آنها از نام خود نویسنده بسی بیشتر در انگلیس و سپس کشورهای دیگر پیچید.

اگر به گفته دویل داستان‌های جنایی ادگار آلن پو سرمشق او بودند، شرلوک هولمز و دستیارش سرمشق بسیاری از نویسندگان داستان‌‌های جنایی پس از او به شمار می‌آیند. هولمز هیچ رویداد و ادعایی را به تصادف وا نمی‌گذارد و کار خود را تنها با مشاهده دقیق، تعمق و محاسبه موارد و مسائل پیش می‌برد. در این میان دویل خواننده را تا آخر داستان به انحراف و اشتباه می‌اندازد تا سر انجام به خود بگوید: «باید می‌دانستم که مجرم اوست.»

محبوبیت شرلوک هولمز چنان بود که هزاران نفر به او و نه به دویل نامه می‌نوشتند، امضا می‌خواستند و حتا به او پیشنهاد ازدواج می‌دادند. وقتی دویل در ۳۴ سالگی تصمیم گرفت هولمز را در "دره وحشت" از پا درآورد، با خشم خوانندگان حتا همسر خود روبرو شد به طوری که مجبور شد چند سال بعد یک بار دیگر او را به صحنه داستان‌‌هایش بازگرداند.

دویل رمان‌ها و کتاب‌های تاریخی دیگری هم دارد و اثری هم درباره احضار روح نوشته است.

۴۳ ساله بود که از پادشاه انگلیس لقب "سِر" گرفت.

آرتور کانن دویل در ۷۱ سالگی در کروبورگ در جنوب شرقی انگلیس درگذشت.