شهبانوی بافتنی‌ها
۱۳۹۸ خرداد ۴, شنبه
می‌گفت: «زن باید خوب بخورد، خوب حرکت کند و پوشاکش زیبا باشد. من چنین زنی هستم.»
مادر سونیا ریکیل Sonia Rykiel روس و پدرش رومانیایی بود.
پدرش فروشگاه لباس کوچکی داشت و سونیا از کودکی ویترین‌های فروشگاه را می‌آراست.
می‌گفت: «آرایش و مد چیزی نیست که نشسته و طرح‌ریزی کرده باشم. به خود که نگاه می‌کنم می‌بینم مد خودش یکباره به سراغم آمده است.»
۲۳ ساله بود که با ساموئل ریکیل ازدواج کرد و نام خانوادگی او را پذیرفت.
۳۱ ساله بود که باردار شد و در آن هنگام از بالاتنه‌های ویژه بارداران بسیار ناخرسند بود. می‌گفت: «آدم توی اين لباس‌ها نمی‌تواند حرکت کند.»
دیری نپایید که طرح بالاتنه‌های کشی ويژه بارداران را به چند شرکت ایتالیایی داد و به نام خود ثبت کرد.
۳۸ ساله بود که در خيابان بنام "سن ژرمن دپره" پاریس فروشگاه پوشاک زنانه خود با مارک شخصی‌اش را برپا کرد و از آن پس از صاحب‌نام‌های مد پاریس به شمار آمد.
بخشی از لباس‌های کشی "سونیا ریکیل" با نوارهای رنگی و درزهایی که از بیرون دیده می‌شوند ولی به زیبایی پوشاک صدمه‌ای نمی‌زنند، از گران‌ترین پوشاک‌های پاریسی به شمار می‌آیند.
اندی وارهول، نقاش و فیلم‌ساز بنام آمريکایی، چنان شیفته کارهای ريکيل بود که او را موضوع يک فيلم و یک پرده نقاشی خود قرار داد.
۶۶ ساله بود که نشان افتخار کشور فرانسه به او تعلق گرفت.
او نوشتارهای ماندگاری درباره مد و طراحی لباس در مجله‌های "اِل" در فرانسه و "ویمِنس وِر دِیلی" در آمريکا منتشر کرد و این مجله‌ها او را "شهبانوی بافتنی‌ها" نامیده‌اند.
ريکيل چند عطر هم عرضه کرده و به خاطر خدمات کارشناسانه‌اش در زمینه پوشاک بارداران، گونه‌ای از گل رُز "روزا جنروزا سونیا ریکیل" به نام او ثبت شده است.
۶۷ ساله بود که به بیماری پارکینسون مبتلا شد اما برای اینکه حال خوشش را در برابر مردم از دست ندهد، تا ۱۵ سال بیماری‌اش را پنهان نگاه داشت.
سونیا ریکیل در ۸۶ سالگی در زادگاهش درگذشت.