نخستین زن در فرهنگستان زبان و ادبیات فرانسه

مادر مارگریت یورسنار (Marguerite Yourcenar) بلژیکی بود و ۱۰ روز پس از تولد او درگذشت. پدرش یک فرانسوی اشرافی بود و فرزندش را در خانه آموزش داد.

۱۴ ساله بود که نخستین جُنگ شعرش را گرد آورد.

۱۶ ساله بود که دیپلم گرفت، به چند زبان از جمله لاتین و یونانی قدیم مسلط شد اما نخواست به دانشگاه برود.

او تا ۲۶ سالگی سروده‌ها و داستان‌های کوتاهی منتشر کرد که به نمادگرایان نظر داشتند و از اسطوره‌های یونان قدیم متأثر بودند.

۲۶ ساله بود که نخستین رمانش "آلکسی یا رساله مبارزه عبث" را نوشت که به صورت نامه‌ای است که قهرمان همجنس‌گرای داستان به همسرش می‌نویسد:

«نمیدانم چرا لذت را باید خوار دانست و آن را صرفا یک احساس تلقی کرد، در حالی که هیچ کس اندوه را خوار نمی‌داند در

صورتی که این هم صرفا یک احساس است.»

درونمایه داستان‌های او بیشتر مسائل جسمی و جنسی به ویژه همجنس‌گرایی و مشکلات اجتماعی ناشی از آن است اما او از طرح مسائل همگانی انسان‌ها نیز غافل نمی‌ماند. داستان‌ها، نمایشنامه‌ها و سروده‌های او گزین‌گویه‌های بسیاری را دربر دارند که دلمشغولی‌های آدمی را طرح می‌کنند. از آنجا که او داستان‌هایش را در چاپ‌های تازه تغییر می‌داد و تکمیل می‌کرد، نقد آنها به آسانی ممکن نیست.

ماندگارترین اثرش "خاطرات هادریانوس" است که یک رمان تاریخی درباره امپراتور روم در سال‌های ۱۱۵ تا ۱۳۸ میلادی است. پژوهش نویسنده درباره هادریانوس چنان دقیق و موشکافانه است که مورخان هم این رمان را به عنوان سند تاریخی می‌خوانند.

۷۷ ساله بود که به عنوان نخستین زن به عضویت فرهنگستان زبان و ادبیات فرانسه که اعضای آن "جاودانگان" نام گرفته‌اند، درآمد و در سخنرانی نخستین خود در آن فرهنگستان گفت: «انگار زنان تا کنون پذیرفته بودند که آنان را ایستاده گرامی بدارند اما رسما کرسی تعارفشان نکنند.»

مارگریت یورسنار در ۸۴ سالگی در ایالت مِین آمریکا درگذشت.