پدر سبک سول در موسيقی

ری چارلز (Ray Charles) در شهر آلبانی در ایالت جورجیای آمریکا زاده شد.

پدرش زن دیگری گرفت و مادر تنگدستش را با دو فرزند تنها گذاشت.

هفت سالش نشده بود که برادرش در حوض آبی غرق شد. چند ماه بعد خودش نابینا شد.

در خاطراتش می‌نويسد: «سه ساله بودم که از کلیسا به خانه پیرمردی به نام پیتمان می‌دویدم و از او پیانو می‌آموختم. پیانو را می‌شود یاد گرفت ولی خوش‌نوازی باید در ذات آدم باشد. گمانم من با این توانایی زاده شدم.»

۱۵ ساله بود که مادرش را از دست داد، مدرسه را رها کرد و نخست يک ارکستر سه نفره راه انداخت و پیانونواز، ساکسیفون‌نواز و خواننده گروه شد و گاه ترانه می‌ساخت.

۲۴ ساله بود که نخستین بار ترانه‌اش I've got a woman گل کرد و نام او را بر سر زبان‌ها انداخت.

پس از آن چندین ترانه ساخت که هر کدام از آن‌ها فروش میلیونی داشتند.

او چند جایزه "گرمی" Grammy گرفت و در مجموع ۹۰ میلیون نسخه از آثارش را به فروش رساند.

او یکی از نخستین خوانندگان سیاه‌پوست بود که حق تألیف آثارش را از شرکت‌های موسیقی‌پراکنی گرفت.

گرچه هرگز در تظاهرات برابری‌خواهی سیاهان شرکت نکرد، اما چندین بار هزینه وکیلان مدافع سیاه‌پوستانی را پرداخت کرد که در تظاهرات دستگیر شده بودند.

۳۱ ساله بود که ترانه "جورجیا" را ساخت و از آنجا که یک‌بار در اجرای کنسرت به برنامه‌گذاران سفیدپوست ناسزا گفت، در ایالت جورجیا، یعنی زادگاهش، اجازه اجرای کنسرت از او سلب شد. اما ۴۹ ساله بود که این ترانه به عنوان سرود رسمی آن ایالت تعیین و تثبیت شد.

او دو بار ازدواج کرد اما از رابطه‌های جنبی‌اش هم ۹ فرزند داشت. مواد مخدر مصرف می‌کرد، ولی به گفته خودش اندازه نگه می‌داشت، هر چند ۳۴ ساله بود که به خاطر این جرم به پنج سال زندان محکوم و با قید ضمانت آزاد شد.

آخرین ترانه‌ای که ساخت و اجرا کرد Sinners Prayer (دعای یک گناهکار) است که در ۷۰ سالگی خوانده است.

ری چارلز در ۷۳ سالگی در کالیفرنیا درگذشت.