آوای رسای آمريكای جنوبی

۹ ژوئيه ۱۹۳۵، ۸۴ سال پيش در چنين روزی مرسدس سوسا در سن ميگول دِ توكومان در شمال غربی آرژانتين زاده شد.

می‌گفت: "با جنگ هيچ چيزی درست نمی‌شود. من هميشه برای صلح می‌خوانم".

پدر مرسدس سوسا Mercedes Sosa برزگر نيشكر بود و مرسدس در خانواده تنگدستی رشد كرد.

در يك گفتگوی تلويزيونی می‌گويد:

"از همان بچگی يكريز می‌خواندم. عمويم درگذشته بود. همه ساكت بودند ولی من اينقدر بالای سر جسد آواز خواندم كه از آنجا دورم كردند".

دامنه صدايش آلتو و برای اپراخوانی بسيار مناسب بود اما پدرش مانع تحصيل موسيقی اپرايش شد:

"فكر می‌كرد كه با پولدارها به رفت و آمد می افتم و خانواده را رها می‌كنم".

۱۵ ساله بود كه در يك مسابقه آواز محلی شركت كرد و از آن پس صدايش هر هفته از فرستنده راديویی محل پخش می‌شد.

صدای رسای بمی داشت و آواز را چنان با احساس می‌خواند كه همه را به همخوانی می‌كشاند و ديری نپاييد كه كنسرت‌هايش را در ورزشگاه‌ها اجرا ميكردند تا جا برای جمعيت باشد.

۲۲ ساله بود كه با يك خواننده و آهنگساز ازدواج كرد و ۳۰ ساله بود كه نخستين مجموعه كارش را با او بر صفحه گرامافون انتشار داد:

"ما به خوانندگان سنگرها ميمانستيم و زير تأثير خوانندگان انقلابی شيلی ويكتور خارا و ويولِتا پارا بوديم. در شيلی كه كودتا شد، من ترانه های انقلابيان را همهجا ميخواندم".

او بر روی آهنگهای بومی قديمی آرژانتين شعرهای انقلابی ميگذاشت و با رقص و آواز گيرا اجرا ميكرد و اينگونه سبك "ترانه نو" را بنيان گذاشت.

۴۱ ساله بود كه در آرژانتين حكومت نظامی بر سر كار آمد اما او به كارش ادامه داد.

۴۳ ساله بود كه دستگير و زندانی شد و پخش صدايش را در رسانه ها ممنوع كردند.

۴۲ ساله بود كه به اسپانيا تبعيد شد ولی سه سال بعد با اعتراض مردم به كشورش بازگشت و خواند:

"صد بار مرا كشتند،

صد بار بمُردم ليك

اكنون كه در اينجايم، می‌خوانم و می‌خوانم

چون جنگزده اينجا".

او ۴۰ جُنگ موسيقی منتشر كرد كه در ميان آنها جز ترانه‌های انتقادی به مضمون‌های عشقی و حتا سروده‌های كودكان هم پرداخته است.

مرسدس سوسا در ۷۴ سالگی در پايتخت آرژانتين درگذشت.