آهنگساز ناشناخته و آموزگار سرشناس
۱۳۹۸ تیر ۲۴, دوشنبه
پيانونوازی را نمی‌توان يافت كه از درس‌های او نياموخته باشد.
كارل چرنی Carl Czerney در وين زاده شد.
پدرش به چند ساز آشنا و آموزگار پيانو بود.
نُه ساله بود كه آثار آهنگسازان بنام را از حفظ می‌نواخت و ۱۰ ساله بود كه پدرش او را نزد بتهوون برد و استاد كه معمولا كودكان را توسط شاگردان خود درس می‌داد به محض شنيدن ساز این پسربجه، چهار سال شخصا به آموزش او پرداخت.
۱۴ ساله بود كه از استادش "مدرك پيانونواز كامل" را گرفت. او آثار بتهوون را از بر داشت و در همان نوجوانی تنها كسی بود كه قادر به نواختن برخی از آثار بسيار پرشتاب بتهوون بود.
۱۵ ساله بود كه به علت نابسامانی مالی خانواده از ادامه تحصيل دست كشيد و آموزگار پيانو شد و اين كار را تا پايان عمر رها نكرد.
چرنی بسيار خجالتی بود، با همسالان خود بازی نمی‌كرد و همه وقتش را با تمرين و بعدها آهنگسازی می‌گذراند.
گرِته وِمايِر موسيقیشناس آلمانی كه زندگينامه مفصل چرنی را نوشته مي‌گويد:
«چنان گوشه‌گير بود كه خانواده تشكيل نداد و فقط خصوصی شاگرد می‌پذيرفت و از برگزاری كنسرت پرهيز داشت و شايد همين گوشه‌گيری و شرمگینی باعث شد كه او را فقط به عنوان آهنگساز آثار آموزشی و تمرين پيانو بشناسند در صورتی كه از بيش از يك هزار اثری كه ساخته تنها ۹۰ اثر آموزشی هستند و باقی با آثار ماندگار بتهوون پهلو مي‌زنند.»
آثار ماندگار چرنی تازه در سال ۲۰۰۲ كشف شدند و هنوز بسياری از آنها اجرا نشده‌اند.
امروزه پيانونواز برجسته‌ای را نمی‌توان يافت كه با درس‌های چرنی تمرين نكرده باشد ولی چه بسا موسيقی‌شناسانی باشند كه آثار ديگر او را نمی‌شناسند.
شناخته‌ترين اثر آموزشی او كتاب شماره ۵۹۹ "روان‌نوازی و تندنوازی برای انگشتان" است كه توسط علی گرگين‌زاده برای نوآموزان فارسی‌زبان ترجمه و تنظيم شده است.
كارل چرنی در ۶۶ سالگی در زادگاهش درگذشت.