دختر خیابان انقلاب: ما با حرکتمان یک تابو را شکستیم

اعظم جنگرَوی روز ۲۶ بهمن سال ۱۳۹۶ -یک سال پیش- در تهران تقاطع خیابان وصال شیرازی و انقلاب بر روی سکو رفت و در اعتراض به حجاب اجباری روسری‌اش را از سر برداشت.

او که ۳۵ سال سن دارد،  سومین نفر از زنانی بود که با حرکت نمادینشان در اعتراض به حجاب اجباری به "دختران خیابان انقلاب" مشهور شدند. پیش از او ویدا موحد و نرگس حسینی این کار را انجام داده و به خاطر آن بازداشت شده بودند.

جنگرَوی نیز پس از این اقدام مدتی بازداشت بود. اما او با مجازاتی عجیب نیز روبرو شد؛ حکم طلاق او که یک سال پیش از این حرکت اعتراضی صادر شده بود از سوی قوه قضائیه بازگشت داده شد و حق حضانت فرزندش نیز که به دلیل اعتیاد پدر به مادر داده شده بود از او سلب شد.

اینک با گذشت یک سال از اقدام اعتراضی این "دختر خیابان انقلاب" با او به گفت‌وگو نشستیم تا از ترس‌ها و نگرانی‌هایش بگوید و از اینکه آیا از کاری که کرده پشیمان است یا نه.

او در این گفت‌وگو به دویچه‌وله فارسی گفت که انتظار زندانی شدن را داشته اما اصلا فکرش را هم نمی‌کرده که به خاطر اعتراض به حجاب اجباری حق حضانت فرزندش را از او بگیرند.

غیر از این مجازات غیرقانونی و عجیب، اعظم جنگروی پس از برداشتن روسری‌اش و بازداشت چند روزه، شغلش را نیز از دست داد. او که پیش از این در مرکز مطالعات و تحقیقات زنان کار می‌کرده، پس از آزاد شدن از زندان "محترمانه" اخراج می‌شود: «اعضای هیأت امنا خانم ابتکار، خانم مولاوردی و خانم بروجردی بودند و رئیس هیأت مدیره نیز خانم اکرم مصوری منش. بعد از حرکت دختران خیابان انقلاب، محترمانه از من خواستند دیگر سر کار نیایم و محترمانه اخراج شدم. حتی یک ماه حقوقم هم پرداخت نشد.»

این "دختر خیابان انقلاب" می‌گوید که تمام "دوستان اصلاح‌طلبش" پس از این ماجرا با او قطع رابطه کردند و برای آنها "اعظم جنگروی کلا تمام شد".

با همه اینها او نه تنها از کارش پشیمان نیست بلکه معتقد است اقدام این دختران یک تابو را شکسته و  پیامی را به حاکمیت جمهوری اسلامی منتقل کرده است: «به نظر من مهمترین کاری که ما دختران خیابان انقلاب انجام دادیم این بود که به حکومت نشان دادیم با تمام ابزار خشونت و ارعاب نتوانستند ما را وادار کنند تا دست از اعتراض برداریم.»