ارتباط گسترش خطوط راه‌آهن با کوتاه‌تر شدن قد آمریکایی‌ها
۱۳۹۷ شهریور ۱۹, دوشنبه
پژوهش‌های تاریخی- اقتصادی نشان می‌دهند که از قرن نوزدهم میلادی در تمام کشورهای صنعتی متوسط قد و سن انسان‌ها کمتر شده است. یعنی علی‌رغم رشد اقتصادی و افزایش درآمد سرانه، وضعیت سلامت مردم بهتر نشده است.
این معما که "پارادوکس درآمد- اندازه بدن" خوانده می‌شود، موجب تحقیقات بسیاری در این زمینه شده است.
حال آریل زیمران، اقتصاددان آمریکایی از دانشگاه تنسی تحقیقی انجام داده است که پایه‌های تقریبأ استواری دارد. این اقتصاددان که در مورد سال‌های جنگ داخلی آمریکا پژوهش می‌کند، اثر تناقض رفاه اقتصادی با سلامت را به روشنی به تصویر کشیده است.
درآمد مردم آمریکا در فاصله سال‌های ۱۸۲۰ تا ۱۸۶۰ رشد قابل توجهی داشت، اما آمار بیماری در این فاصله زمانی بیشتر شد. زیمران می‌گوید گسترش زیرساخت‌های حمل و نقل دلیل این تناقض است
گنجینه‌ای از اطلاعات نظامی
این فرضیه که گسترش حمل‌ونقل تأثیری منفی بر سلامت انسان داشته است، فرضیه جدیدی نیست.
این فرضیه را می‌توان با دلایل مختلفی توجیه کرد: به عنوان مثال بیماری‌های واگیردار در مکان‌های عمومی مثل واگن‌های قطار با سرعت بیشتری پخش می‌شد و به راحتی به نقاط دوردست می‌رسید. یا اینکه نابرابری اجتماعی هم در شهرها بیشتر شد و هزینه خورد و خوراک برای طبقه کارگر افزایش یافت.
زیمران اما برای نخستین بار با استناد به اطلاعات نظامی، ارتباطی میان دسترسی بهتر به بازارها با قطار و کشتی و کاهش قد آمریکایی‌ها در قرن ۱۹ میلادی پیدا کرده است.
او مدلی طراحی کرده است که در آن اطلاعات ۲۵ هزار و ۵۶۷ نیروی ارتش که در فاصله سال‌های ۱۸۲۰ تا ۱۸۵۰ در مناطق روستایی در شمال شرق و غرب آمریکا متولد شده‌اند، ثبت شده است. در این مدل درجه نظامی، اندازه قد، محل تولد و وضعیت سلامت هر یک از نیروهای ارتش هم قید شده است. زیمران سپس با در نظر گرفتن زیرساخت‌های حمل و نقل، تحولات محل تولد آنها در دهه‌های جنگ داخلی آمریکا را بررسی کرده است.
او در آخرین گام، تغییر در شیوه ارتباط اقتصادی مناطق روستایی با شهرها و بنادر را در نظر گرفته و سپس تحولات جمعیتی هر منطقه را بررسی کرده است.
بررسی او نشان می‌دهد هرچه ارتباط محل تولد سربازان با جهان پیرامون بیشتر شده، مثلأ با کشیده شدن خط راه‌آهن، قد سربازان نسل‌های بعد کوتاه‌تر شده است. این کوتاهی تا حداکثر یک سانتی‌متر قابل مشاهده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
این یافته او فرضیه‌ای که می‌گوید "انقلاب حمل‌ونقل" موجب بیماری بیشتر و افزایش آلودگی هوا و آب شده است را تقویت می‌کند. زیمران در مقاله‌ای برای "آژانس ملی تحقیقات اقتصادی" که دفتر آن در ماساچوست است، خاطر نشان کرده که با انقلاب حمل و نقل دسترسی مردم کم‌درآمد به مواد غذایی کمتر شده است.
از نظر او نتیجه تحقیق او، هشداری برای تمام زمان‌هاست و نشان می‌دهد رشد اقتصادی ضرورتأ کیفیت زندگی مردم را بهتر نمی‌کند. او نوشته است: «گسترش زیرساخت‌ها مزایای روشن اقتصادی دارد. اما می‌تواند پیامدهای ناخواسته منفی هم برای رفاه مردم داشته باشد.»