1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله
اجتماعی

تابوهای رایج نزد آلمانی‌ها کدامند؟

۱۳۹۸ خرداد ۵, یکشنبه

پناهندگان یا اسلام؛ یا هردو؟ بررسی تازه موسسه نظرسنجی "آلنسباخ" نشان می‌دهد که بسیاری از مردم آلمان از حرف زدن درباره این قبیل سوژه‌ها ابا دارند و سکوت را به اظهارنظر علنی ترجیح می‌دهند.

https://p.dw.com/p/3J6M6
Mann mit Pflaster vor Mund
عکس: Fotolia/Mirko Raatz

سلوک و رفتار دونالد ترامپ به گونه‌ای است که برخی از آمریکایی‌ها ترجیح می‌دهند در جمع درباره رئیس جمهور حرف نزنند. در بریتانیا هم خیلی‌ها از اظهارنظر پیرامون برگزیت طفره می‌روند. آلمانی‌ها نیز ترجیحا از ورود به بحث پناهجویی و مهاجرت می‌پرهیزند؛ هم در جمع دوستان، هم در مجامع و محافل عمومی.

موسسه نظرسنجی "آلنسباخ" که یک نهاد معروف و معتبر است، در پرسش از ۱۲۸۳ نفر از شهروندان سراسر آلمان کوشیده جواب این سوال‌ را بیابد که سوژه‌های ممنوعه یا خطوط قرمز‌ گفت‌وگو نزد آلمانی‌ها کدام موضوعات هستند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

پرسش‌های این موسسه، حول ۱۴ موضوع بوده و ۷۱درصد پرسش شوندگان گفته‌اند که از حرف زدن و موضع‌گیری درباره مسئله مهاجرت و پناهندگی کنار می‌کشند. آنها هم‌چنین اسلام را حساس‌ترین موضوع برای بحث دانسته‌اند.

میهن‌دوستی و وطن‌پرستی

خانم رناته کوشر، مدیر موسسه آلنسباخ که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشته، در مقاله‌ای در نشریه "فرانکفورتر آلگماینه" می‌نویسد: «شور و هیجان سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ تا حدود زیادی فروکش کرده‌اند و جای خود را به فضای بیگانگی بین نخبگان و مردم داده‌اند. نگرانی‌ مردم به اندازه کافی جدی گرفته نمی‌شود.» خانم کوشر می‌نویسد جایگزین کردن کلمه "خارجی" با "افراد مهاجرتبار" چاره کار در بحث‌های مربوط به پناهجویی نیست.

سومین سوژه که آلمانی‌ها خود را ترجیحا داخل بحث نمی‌کنند، مسئله میهن‌پرستی و وطن‌دوستی است. ۴۱درصد پرسش‌شوندگان نخواسته‌اند در این باره اظهارنظر کنند. این در حالی است که دو دهه قبل، ۱۶درصد مردم، وطن پرستی را یک موضوع بسیار حساس می‌دانستند و آمار ۱۵ سال پیش ۲۶ درصد بود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

یک سوم مردم گفته‌اند سیاستمداران نباید در حرف‌ها و مواضع خود به غرور ملی اتکاء کنند. به گفته مدیر موسسه آلنسباخ، شهروندان می‌ترسند که وطن‌پرستی با راست‌گرایی مترادف باشد.

فضای خصوصی، فضای عمومی

نتیجه جالب دیگر در این نظرسنجی به آزادی بیان مربوط می‌شود؛ این که آلمانی‌ها با وجود تضمین قانون، نزد دوستان و آشنایان صریح‌تر اظهارنظر می‌کنند تا در عرصه عمومی.

۵۹ درصد پرسش‌شوندگان گفته‌اند که به طور خصوصی در باره خیلی موضوعات حرف می‌زنند، اما این رقم برای بحث در محافل عمومی به ۱۸ درصد می‌رسد.

۶۱درصد شرکت کنندگان در نظرسنجی گفته‌اند که اظهارنظر علنی  درباره موضوع پناهندگان را مخاطره‌آمیز می‌دانند و ۳۱درصد گفته‌اند موضع خود را در جمع‌های خصوصی بیان می‌کنند. مدیر موسسه آلنسباخ این واقعیت را موجب عدم گردش عقاید و دست نیافتن به زبانی مشترک در مسائل تعیین‌کننده می‌داند.

پرسش‌شوندگان درباره مسائل سیاسی، فرهنگی یا تاریخی گاه سکوت کرده و گاه با احتیاط لب به سخن گشوده‌اند اما  نظرسنجی مربوطه نشان می‌دهد که آنها در موضوعاتی چون محیط زیست، برابری جنسیتی، بیکاری یا آموزش و تربیت کودکان، با شفافیت موضع‌ گرفته و آزادانه و داوطلبانه ابراز عقیده کرده‌اند.