پلوودیف پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹

آنچه در نگاه نخست نظر هر مسافری را به خود جلب می​‌کند، جوانی و شادابی این شهر است. زبان انگلیسی حداقل در میان جوانان شهر رایج است که چون بلغارستان عضو اتحادیه اروپاست، خود را اروپایی می‌دانند. مردم پلوودیف به خود می‌بالند که شهرشان از کهن‌ترین شهرهای اروپاست. در تصویر بالا آدمی باذوق نام پلوودیف را به ترانه‌ای از بیتل‌ها پیوند زده است: "عشق تنها چیزی است که به آن نیاز داریم".

پلوودیف مانند رُم بر روی هفت تپه بنا شده است، اما پیشینه تاریخی آن بسیار بیشتر است. رُم تاریخی سه هزار ساله دارد و پلوودیف هشت هزار سال از عمر خود را پشت سر گذاشته است. تراکیان، سلت‌ها، رومی‌ها و عثمان‌ها در این شهر از خود نشان‌های فراوانی به جای گذاشته‌اند.

تئاتر مرمر یکی از زیباترین بناهای یادبودی است که از رومی‌ها در این شهر به جا مانده است. در این تئاتر که در قرن دوم میلادی بنا شده، حدود ۶۰۰۰ تماشاگر به تماشای نمایش‌های تراژدی و کمدی باستانی می‌نشستند. امروزه نیز صحن آمفی‌تئاتر پایتخت فرهنگی اروپا میزبان نمایش‌های تئاتری و کنسرت‌های موسیقی است.

دورانی دیگر ـ اسلوبی دیگر: مسجد جمعه در قرن ۱۵ میلادی ساخته شد. در آن زمان بلغارستان جزو قلمرو امپراتوری عثمانی محسوب می‌شد. این مسجد با دیوارهای آجری و مناره ​باریک و بلندش در میان گذرگاه پهن و گسترده عابران پیاده قرار دارد.

مردم پلوودیف محله قدیمی شهر خود را به این نام می​‌خوانند. این محله‌ روی سه تپه و بر فراز شهر واقع شده است. این کوچه سنگفرش به بهشت کوچکی راه می‌یابد که دربرگیرنده کلیساها، دکه‌های کوچک خرده‌فروشان و ویلاهای سوداگران است. خانه‌هایی که در محله قدیمی شهر به سبک بلغاری ساخته شده و زینت یافته‌اند، در قیاس با تاریخ کهن این شهر تقریبا سن و سالی ندارند.

در قرن ۱۹ میلادی و با پایان قرن‌ها حکومت عثمانی بر بلغارستان، بناسازی در این کشور بسیار رونق یافت. بازرگانان ثروتمند شهر پلوودیف متحمل هر گونه هزینه و تلاشی می‌شدند تا گوی رقابت در خانه‌سازی را از یکدیگر بربایند. هر یک از آنان می‌خواست خانه‌ای زیباتر از همسایه‌اش بنا کند.

ارغیر کیومچی‌اوغلو بازرگانی بود که تمام کوشش خود را به کار بست تا خانه‌ای بسیار زیبا بنا کند. خانه‌ای که او ساخت یکی از بزرگترین و باشکوه‌ترین خانه‌های محله قدیمی محسوب می‌شود. دیوارها، سقف چوبی و فضای درونی این بنا بیننده را تحت تاثیر قرار می‌دهند. امروزه در این خانه مجموعه اشیای موزه‌ مردم‌شناسی پلوودیف به نمایش گذاشته می‌شود.

شاخص محله "کاپانا" در پلوودیف طرح‌های گرافیتی رنگارنگی است که بر دیوارهایش نقاشی شده‌ است. این محله که در گذشته به صنعتگران شهر تعلق داشت، در اثر بازسازی‌های سال‌های اخیر حال و هوایی تازه یافته است. کاپانا به خاطر کافه‌ها و دکان‌های بی‌شمارش از گذشته میعادگاه مردم شهر بوده است.

بسیاری در پلوودیف امیدوارند که "زیبای خفته" با کسب عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹ سرانجام از خواب طولانی خود بیدار شود. پس از ۳۰ سال که از فرو ریختن پرده آهنین می‌گذرد هنوز بلغارستان و پلوودیف در کانون توجه گردشگران قرار ندارند. اما اینک در سال ۲۰۱۹ پایتخت فرهنگی اروپا چشم به راه دو میلیون گردشگر از سراسر جهان است.