اف ث کلن: خاطرات خوش گذشته‌های دور
۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه
نام باشگاه
: اف ث کلن (شهر کلن در ایالت نوردراین-وستفالن)زمان تأسیس
: ۱۳ فوریه ۱۹۴۸ورزشگاه اختصاصی
: راین−اِنِرگی / ظرفیت: ۵۰ هزار نفررئیس باشگاه
: وولفگانگ اووراتتعداد اعضا
: ۳۷ هزار و ۶۰۰ (تا ژوئن ۲۰۱۰)رنگ باشگاه
: قرمز - سفیدمربی کنونی
: تسونیمیر زولدو (اهل کرواسی)مهم‌ترین حامی مالی
: کنسرن بازرگانی "REWE-Group" از سال ۲۰۰۷تیم کلن ۲۰۱۰ با سال‌های پرموفقیت‌اش بسیار فاصله دارد. افتخارات دهه‌ی ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ و سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۸۰ را تنها عکس‌های آویخته به دیوار و جام‌های موجود در ویترین افتخارات و بازیکنان قدیم به یاد دارند که امروز در مقام‌های مختلف در این باشگاه مشغول به کارند. از این دسته می‌توان به وولفگانگ اوورات، قهرمان جهان در سال ۱۹۷۴، اشاره کرد که اکنون مدیریت باشگاه را بر عهده دارد. او در سال ۲۰۰۴ که این سمت را پذیرفت، گفت: «کلن در کنار بایرن مونیخ، هامبورگ، شالکه و دورتموند، در جمع ۵ یا ۶ تیم برتر لیگ قرار دارد. ما باید در عرصه‌ی بین‌المللی هم در کنار تیم‌های بزرگ باشیم.»
واقعیت: "میانه‌نشینی" و "جنگ بقا در دسته‌ی برتر"
منظور اوورات از "عرصه‌ی بین‌المللی" حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپاست. این آرزوی تمام "کلنی"هاست که بار دیگر در این پهنه حاضر باشند، البته در بازی‌های جدی نه در قالب بازی‌های تدارکاتی. اف ث کلن این بخت را داشت که در فصل گذشته برای دومین فصل پی‌درپی در دسته‌ی برتر بازی کند. هواداران این تیم به جشن صعود به دسته‌ی برتر بیشتر عادت دارند تا جشن قهرمانی.
انتظارهای دست‌اندرکاران تیم اما با آرزوهای هواداران بسیار متفاوت است. میشائل مایِر، مدیر اجرایی باشگاه می‌گوید: «بزرگ‌ترین هدف ما پیشی‌گرفتن از بوروسیا مونشن‌گلادباخ و هدف بعدی حمله به بایر لورکوزن است.» حمله به بایرلورکوزن به‌عنوان یکی از پیشتازان دسته‌ی برتر به این معناست که دست‌اندرکاران کُلن به هدفی بزرگ‌تر از "جنگ بقا در دسته‌ی برتر" می‌اندیشند. هم بوروسیا مونشن‌گلادباخ و هم بایرلورکوزن از تیم‌های همسایه‌ی کلن در غرب آلمان هستند.
یکی از اعضای اولیه و نخستین قهرمان تاریخ بوندس‌لیگا
طرفداران تیم کلن علاقه‌ی خاصی به خاطرات دور دارند. این تیم تا کنون ۴ بار قهرمان آلمان شده که یک بار آن پیش از شکل‌گیری رسمی لیگ سراسری این کشور (بوندس‌لیگا) در سال ۱۹۶۳ بوده است. این تیم هم‌چنین ۴ جام حذفی را در ویترین افتخاراتش دارد. کلن با مدیریت موفق و پیشتاز نخستین مدیر خود، فرانتس کرمر (Franz Kremer) الگویی در میان تیم‌های آغازگر لیگ برتر بود. این تیم به سبب موفقیت‌های درخشان در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی، به "رئال مادرید غرب (آلمان)" مشهور شده بود.
این تیم در سال ۱۹۶۳ نخستین قهرمانی سراسری خود در آلمان را جشن گرفت. دو سال بعد هم نخستین قهرمان تاریخ بوندس‌لیگا نام گرفت. تنها یک سال بعد هم نخستین جام حذفی را به خانه برد. اوج موفقیت‌های تیم کلن اما پایان دهه‌ی ۱۹۷۰ بود: سال ۱۹۷۷ پیروزی در جام حذفی و یک سال بعد قهرمانی جام حذفی و هم‌زمان قهرمانی لیگ برتر.
تیم کلن هم‌چنین در سال ۱۹۸۳ چهارمین قهرمانی جام حذفی را از قضا با پیروزی بر فورتونا کلن، رقیب همشهری، به‌دست آورد. این آخرین موفقیت کلن در نزدیک به ۳ دهه‌ی گذشته بوده است.
پس از آن نایب‌قهرمانی جام یوفا با شکست در برابر رئال مادرید و دو نایب‌قهرمانی در بوندس‌لیگا رقم خوردند که کریستوف داوم (Christoph Daum) مربی و پیئِر لیتبارسکی، بودو ایلگنر و توماس هسلر، قهرمانان جهان در سال ۱۹۹۰، نقش مهمی در شکل‌گیری آنها داشتند.
توماس هسلر، ریزجثه که اکنون در باشگاه کلن کار می‌کند، حسرت روزهایی را می‌خورد که به همراه این تیم نتوانست قهرمان بوندس‌لیگا شود. او در مقابل به "بزرگ‌ترین موفقیت‌های ملی" خود اشاره می‌کند که هم‌زمان با بازی در کلن به‌دست آمدند؛ موفقیت‌هایی که هسلر هرگز فراموش‌شان نمی‌کند.
میلیون‌های "هِسلِری" و سرمایه‌ی جاودان "داوم"
نشریات آلمان تیم کلن را پس از سال‌های موفقیت، به‌عنوان "تیم آسانسوری" و "تیم کارناوالی" بوندس‌لیگا خواندند. (در فوتبال آلمان به تیم‌هایی آسانسوری می‌گویند که دائم به دسته‌ی پایین‌تر سقوط می‌کنند و باز هم خود را به دسته‌ی بالاتر می‌کشند.)
رفتار غیرعادی مقام‌های باشگاه هم یکی از موضوع‌های مورد علاقه‌ی نشریات آلمان است. به‌عنوان مثال هنوز مشخص نیست که بر سر میلیون‌ها مارکی (واحد پول آلمان پیش از ورود پول واحد اروپایی - یورو) که یوونتوس تورین برای خرید توماس هسلر، بلافاصله پس از قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰، به باشگاه کلن پرداخت کرد، چه آمده است.
پسرفت تیم کلن ادامه داشت تا این‌که این تیم در سال ۱۹۹۸ برای نخستین بار به دسته‌ی دوم بوندس‌لیگا سقوط کرد.
هنس و "پولدی"
سکان سرمربی‌گری تیم کلن از سال ۲۰۰۹ در دستان تسونیمیر زولدو (Zvonimir Soldo) مربی کروات است. لوکاس پودولسکی، ملی‌پوش لهستانی‌تبار فوتبال آلمان نیز پس از ۳ فصل ناموفق در بایرن مونیخ، از سال ۲۰۰۹ باز هم به کلن بازگشته است. حتا زمانی که "شاهزاده پولدی" نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید برای تیم مؤثر باشد، هواداران او را به دلیل اظهارنظرهایش در مورد تیم کلن دوست دارند؛ اظهارنظرهایی هم‌چون: «من تمام موفقیت‌ام را مدیون باشگاه کلن هستم. این باشگاه فوق‌العاده است. قلب من همیشه در کلن می‌ماند و این موضوع هرگز تغییر نخواهد کرد.»
البته پودولسکی در فصل گذشته تنها دو گل در قالب تیم کلن به ثمر رساند و بیشتر مورد انتقاد قرار گرفت تا تشویق. مایر، مدیر ورزشی باشگاه، اعتراف می‌کند که تیم نتوانست پودولسکی را در فصل یادشده به خوبی در خود جای دهد، اما پس از هنرنمایی‌های او در جام جهانی ۲۰۱۰، امیدها به گلزنی او در باشگاه باز پررنگ‌تر شده‌اند. به اعتقاد مایر، «لوکاس پودولسکی در جام جهانی هم برای تیم کلن تبلیغ کرد و هم اعتماد به نفس از دست‌رفته‌اش را بازیافت؛ عاملی که برای بازی خوب به آن نیاز دارد.»
تیم کلن در آستانه‌ی فصل جدید به جز مارتین لانیگ از اشتوتگارت، بیشتر بازیکنان گمنام را به ترکیب خود افزوده است. مسئولان این باشگاه در آینده هم، به دلیل مشکلات مالی، بیشتر جوانان حاضر در تیم‌های دیگر خود را به تیم اصلی فرا خواهند خواند.