انتخابات در اسپانیا و فرانسه

در اسپانیا در حاليكه حزب سوسياليست حاكم مواضع خود را بيش از پيش در پارلمان اين كشور مستحكم ساخت، حزب سوسياليست فرانسه، از موضع اپوزيسيون، قادر به شكست حزب نيكلا ساركوزى در دور نخست انتخابات محلى شد.

تقویت سیستم دو حزبی در اسپانیا

روزنامه ”لا رپوبليكا“ چاپ ايتاليا درباره انتخابات اسپانيا و پيروزى سوسياليست ها مى نويسد:
«زاپاترو چهار سال ديگر زمام امور را در دست خواهد داشت. با پيشتازى آشكار، حزب كارگرى سوسيالست انتخابات اسپانيا را از آن خود كرد، اما همزمان حزب اپوزيسيون نيز با كسب ۴۰ درصد آرا از سقوط خود جلوگيرى كرد. هر دو حزب بزرگ در مقايسه با انتخابات گذشته در چهار سال پيش نتايج بهترى بدست آوردند. بدين خاطر روند سيستم دو حزبى در سياست اسپانيا بيش از پيش تقويت شد. پيامد فورى نتيجه انتخابات براى دولت زاپاترو به معناى دردسر كمتر در امرحكومت خواهد بود. گرچه زاپاترو داراى اكثريت مطلق نيست، اما براى تصويب قوانين تنها نيازمند پشتيبانى هفت نماينده از احزاب ديگر است.»

دوران سخت پیش روی اسپانیا

روزنامه اطريشى ”سالزبورگر ناخريشتن“ با اشاره به پيروزى حزب سوسياليست در انتخابات اسپانيا درباره موانع پيش روى دولت زاپاترو مى نويسد:
«دولت آتى اسپانيا دوران سختى را پيش روى دارد. اسپانيا، به عنوان كشور محبوب گردشگران، درگير ركود اقتصادى است. اسپانيا به سرعت از كشور نمونه در جنوب اروپا مى تواند بدل به كشور نگرانى ها شود. يعنى دچار شدن به وضعيتى همانند همسايه خود، يعنى پرتغال كه دوران ركود را پست سر گذاشته، اما به سختى قادر به همگامى دوباره با اروپا است.
همبستگى سياسى در اسپانيا نيز چندان رضايت بخش نيست. در شمال اسپانيا در ايالت باسك، جايى كه گروه تروريستى "اتا" دست به عمل مى زد، خواست استقلال رساتر از گذشته به گوش مى رسد. جدايى كوزوو از صربستان و تاييد قدرت هاى بزرگ غرب از اين اقدام، براى بسيارى از مردم باسك نمونه اى قابل تقليد است. رفع نفاق و دودستگى، برقرارى وحدت ملى و تثبيت وضعيت اقتصادى بزرگترين چالش هاى اسپانيا در سالهاى آينده خواهند بود.»

در فرانسه چپ‌ها پیروز شدند

روزنامه ”ليبراسيون“ چاپ فرانسه درباره انتخابات محلى دراين كشور مى نويسد:
«چپ ها در انتخابات پيروز شدند. گرچه نخستين دور انتخابات محلى در فرانسه به معناى واقعى پيروزى بزرگى براى چپ ها نيست، اما وعده وعيدى به همراه دارد. نيروى چپ در اين انتخابات برگ برنده اى در اختيار داشت كه سبب بى ثباتى حزب محافظه كار UMP بود. اين برگ برنده نيكلا ساركوزى بود. در چند هفته گذشته رئيس جمهور فرانسه همانند فوتباليستى با استعداد اما گيج سر، عمل كرده و تا حد ممكن گل به تيم خود زده است. براى مثال ساركوزى در ماه ژانويه اعلام كرد كه مردم نبايد زياد اميد به افزايش قدرت خريد داشته باشند، چرا كه صندوق دولتى خالى است. ساركوزى زندگى خصوصى خود را نيز بدل به رخدادى عمومى كرد. بدين خاطرظاهر انتخابات محلى از سوى ساركوزى تغيير پيدا كرد. صرف نظر از سخنان اكثريت غالب در دولت، مسئله تحريم به نوعى در اين انتخابات نهفته بود.»

نشانه روشنى براى شكست ساركوزى

روزنامه ”كورير دلا سرا“ چاپ ايتاليا درباره شكست محافظه كاران در انتخابات محلى فرانسه مى نويسد:
«تعداد نشريات فروخته شده در سال ۲۰۰۷ شايد بهتر از هر تحليل سياسى دقيقى قادر به توضيح شكست نيروهاى راست در انتخابات باشد. (در سال گذشته فروش نشريات بيش از ۱۱۰ هزار نسخه افزايش نشان مى دهد.) دور نخست انتخابات محلى نشانه روشنى براى شكست ساركوزى است. در چند ماه گذشته رئيس جمهور فرانسه نقش آفرين اصلى در رسانه ها بود و ديروز مردم فرانسه نظر خود را، درباره آنچه تاكنون از او ديده بودند، اعلام كردند. اين نقش آفرينى نيز چيزى به جز زرق وبرق و به نمايش گذاشتن بيش از حد زندگى خصوصى خود نبود. باقى امور نظير برنامه هاى دولت و حتا اپوزيسيون از سوى ساركوزى به حاشيه رانده شدند. اما چپ هاى سوسياليست مرتكب خطا خواهند شد اگر چرخش فعلى را به عنوان روندى بلند مدت به حساب آورند. ساركوزى و ميليون ها عكس بروى صحفات نخست جرايد بازارى بر آراى فرانسويان در پاى صندوق هاى راى تاثير نهادند.»